Μαντινάδες από Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Από κοπέλι τη χαρά...

Από ‌κοπέλι ‌τη ‌χαρά
μες ‎τη ‎ζωή ‎προσμένω
μα ‏ποιός ‏μπορεί ‏τση ‏μοίρας ‏του
ν' αλλάξει το γραμμένο

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Λύπες, καημοι μες τη ζωή...

Λύπες, ‌καημοι ‌μες ‌τη ‌ζωή,
έρχονται ‎και ‎περνούνε
μα ‏τη ‏παντερμη ‏ερημιά
πως τηνε νταγιαντουνε;

Μαντινάδες Μοναξιάς Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Εγώ θα πάψω να πονώ...

Εγώ ‌θα ‌πάψω ‌να ‌πονώ
σαν ‎βγει ‎η ‎ψυχή ‎απ' ‎το ‎σώμα.
Ο ‏άθρωπος ‏λυτρώνετε
μόνο όταν μπει στο χώμα

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Σαν τον αγέρα οι στιγμές...

Σαν ‌τον ‌αγέρα ‌οι ‌στιγμές
που ‎με ‎το ‎φύσηγμα ‎του
αφήνει ‏πίσω ‏του ‏καημούς
σε κάθε πέρασμα του

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Πολλούς ανθρώπους κοίταξα...

Πολλούς ‌ανθρώπους ‌κοίταξα
μα ‎λίγοι ‎λένε ‎αλήθεια
ω! ‏τη ‏παντερμη ‏τη ‏ζωή
ψευτιά και παραμύθια

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Ήθελα να'σουν δίπλα μου...

Ήθελα ‌να'σουν ‌δίπλα ‌μου
να ‎σου ‎κρατώ ‎τη ‎χέρα,
να ‏γίνονταν ‏τα ‏βάσανα
μια σκόνη στον αγέρα

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Στα μονοπάτια τση ερημιάς...

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς
και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω
και ‏μ' ‏έναν ‏ξύλινο ‏σταυρό
στην πλάτη ανηφορίζω

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Μαύρη ζωή και άραχνη...

Μαύρη ‌ζωή ‌και ‌άραχνη
σαν ‎το ‎πουκάμισο ‎μου
κι ‏ένας ‏απέραντος ‏καημός
ο αναστεναγμός μου

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Στα μονοπάτια τση ερημιάς...

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς
και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω
ψάχνοντας ‏στο ‏σκοτάδι ‏φως
που τόσο λαχταρίζω

Μαντινάδες Μοναξιάς Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Σαν την κλεψύδρα η ζωή...

Σαν ‌την ‌κλεψύδρα ‌η ‌ζωή
που ‎όταν ‎την ‎γυρίσεις
αδειάζουν ‏όλες ‏οι ‏στιγμές
και μένουν αναμνήσεις

Μαντινάδες για τη Ζωή Από τον/την: Ρουσάκης Δημήτρης

Μαντινάδες από Ρουσάκης Δημήτρης

Όλες οι μαντινάδες που έστειλε ο/η Ρουσάκης Δημήτρης. Στείλε και εσύ τις δικές σου μαντινάδες
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 2

Μαντινάδα: Από κοπέλι τη χαρά...

Από ‌κοπέλι ‌τη ‌χαρά
μες ‎τη ‎ζωή ‎προσμένω
μα ‏ποιός ‏μπορεί ‏τση ‏μοίρας ‏του
ν' αλλάξει το γραμμένο

Μαντινάδα: Λύπες, καημοι μες τη ζωή...

Λύπες, ‌καημοι ‌μες ‌τη ‌ζωή,
έρχονται ‎και ‎περνούνε
μα ‏τη ‏παντερμη ‏ερημιά
πως τηνε νταγιαντουνε;

Μαντινάδα: Εγώ θα πάψω να πονώ...

Εγώ ‌θα ‌πάψω ‌να ‌πονώ
σαν ‎βγει ‎η ‎ψυχή ‎απ' ‎το ‎σώμα.
Ο ‏άθρωπος ‏λυτρώνετε
μόνο όταν μπει στο χώμα

Μαντινάδα: Σαν τον αγέρα οι στιγμές...

Σαν ‌τον ‌αγέρα ‌οι ‌στιγμές
που ‎με ‎το ‎φύσηγμα ‎του
αφήνει ‏πίσω ‏του ‏καημούς
σε κάθε πέρασμα του

Μαντινάδα: Πολλούς ανθρώπους κοίταξα...

Πολλούς ‌ανθρώπους ‌κοίταξα
μα ‎λίγοι ‎λένε ‎αλήθεια
ω! ‏τη ‏παντερμη ‏τη ‏ζωή
ψευτιά και παραμύθια

Μαντινάδα: Ήθελα να'σουν δίπλα μου...

Ήθελα ‌να'σουν ‌δίπλα ‌μου
να ‎σου ‎κρατώ ‎τη ‎χέρα,
να ‏γίνονταν ‏τα ‏βάσανα
μια σκόνη στον αγέρα

Μαντινάδα: Στα μονοπάτια τση ερημιάς...

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς
και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω
και ‏μ' ‏έναν ‏ξύλινο ‏σταυρό
στην πλάτη ανηφορίζω

Μαντινάδα: Μαύρη ζωή και άραχνη...

Μαύρη ‌ζωή ‌και ‌άραχνη
σαν ‎το ‎πουκάμισο ‎μου
κι ‏ένας ‏απέραντος ‏καημός
ο αναστεναγμός μου

Μαντινάδα: Στα μονοπάτια τση ερημιάς...

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς
και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω
ψάχνοντας ‏στο ‏σκοτάδι ‏φως
που τόσο λαχταρίζω

Μαντινάδα: Σαν την κλεψύδρα η ζωή...

Σαν ‌την ‌κλεψύδρα ‌η ‌ζωή
που ‎όταν ‎την ‎γυρίσεις
αδειάζουν ‏όλες ‏οι ‏στιγμές
και μένουν αναμνήσεις

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Μαντινάδες από Ρουσάκης Δημήτρης

Όλες οι μαντινάδες που έστειλε ο/η Ρουσάκης Δημήτρης. Στείλε και εσύ τις δικές σου μαντινάδεςΒλέπεις τη σελίδα 1 από 2

Μαντινάδα: Από κοπέλι τη χαρά...

Από ‌κοπέλι ‌τη ‌χαρά μες ‎τη ‎ζωή ‎προσμένω μα ‏ποιός ‏μπορεί ‏τση ‏μοίρας ‏του ν' αλλάξει το γραμμένο

Μαντινάδα: Λύπες, καημοι μες τη ζωή...

Λύπες, ‌καημοι ‌μες ‌τη ‌ζωή, έρχονται ‎και ‎περνούνε μα ‏τη ‏παντερμη ‏ερημιά πως τηνε νταγιαντουνε;

Μαντινάδα: Εγώ θα πάψω να πονώ...

Εγώ ‌θα ‌πάψω ‌να ‌πονώ σαν ‎βγει ‎η ‎ψυχή ‎απ' ‎το ‎σώμα. Ο ‏άθρωπος ‏λυτρώνετε μόνο όταν μπει στο χώμα

Μαντινάδα: Σαν τον αγέρα οι στιγμές...

Σαν ‌τον ‌αγέρα ‌οι ‌στιγμές που ‎με ‎το ‎φύσηγμα ‎του αφήνει ‏πίσω ‏του ‏καημούς σε κάθε πέρασμα του

Μαντινάδα: Πολλούς ανθρώπους κοίταξα...

Πολλούς ‌ανθρώπους ‌κοίταξα μα ‎λίγοι ‎λένε ‎αλήθεια ω! ‏τη ‏παντερμη ‏τη ‏ζωή ψευτιά και παραμύθια

Μαντινάδα: Ήθελα να'σουν δίπλα μου...

Ήθελα ‌να'σουν ‌δίπλα ‌μου να ‎σου ‎κρατώ ‎τη ‎χέρα, να ‏γίνονταν ‏τα ‏βάσανα μια σκόνη στον αγέρα

Μαντινάδα: Στα μονοπάτια τση ερημιάς...

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω και ‏μ' ‏έναν ‏ξύλινο ‏σταυρό στην πλάτη ανηφορίζω

Μαντινάδα: Μαύρη ζωή και άραχνη...

Μαύρη ‌ζωή ‌και ‌άραχνη σαν ‎το ‎πουκάμισο ‎μου κι ‏ένας ‏απέραντος ‏καημός ο αναστεναγμός μου

Μαντινάδα: Στα μονοπάτια τση ερημιάς...

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω ψάχνοντας ‏στο ‏σκοτάδι ‏φως που τόσο λαχταρίζω

Μαντινάδα: Σαν την κλεψύδρα η ζωή...

Σαν ‌την ‌κλεψύδρα ‌η ‌ζωή που ‎όταν ‎την ‎γυρίσεις αδειάζουν ‏όλες ‏οι ‏στιγμές και μένουν αναμνήσεις

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Όλες οι μαντινάδες που έστειλε ο/η Ρουσάκης Δημήτρης. Στείλε και εσύ τις δικές σου μαντινάδες
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 2

Από ‌κοπέλι ‌τη ‌χαρά
μες ‎τη ‎ζωή ‎προσμένω
μα ‏ποιός ‏μπορεί ‏τση ‏μοίρας ‏του
ν' αλλάξει το γραμμένο

Λύπες, ‌καημοι ‌μες ‌τη ‌ζωή,
έρχονται ‎και ‎περνούνε
μα ‏τη ‏παντερμη ‏ερημιά
πως τηνε νταγιαντουνε;

Εγώ ‌θα ‌πάψω ‌να ‌πονώ
σαν ‎βγει ‎η ‎ψυχή ‎απ' ‎το ‎σώμα.
Ο ‏άθρωπος ‏λυτρώνετε
μόνο όταν μπει στο χώμα

Σαν ‌τον ‌αγέρα ‌οι ‌στιγμές
που ‎με ‎το ‎φύσηγμα ‎του
αφήνει ‏πίσω ‏του ‏καημούς
σε κάθε πέρασμα του

Πολλούς ‌ανθρώπους ‌κοίταξα
μα ‎λίγοι ‎λένε ‎αλήθεια
ω! ‏τη ‏παντερμη ‏τη ‏ζωή
ψευτιά και παραμύθια

Ήθελα ‌να'σουν ‌δίπλα ‌μου
να ‎σου ‎κρατώ ‎τη ‎χέρα,
να ‏γίνονταν ‏τα ‏βάσανα
μια σκόνη στον αγέρα

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς
και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω
και ‏μ' ‏έναν ‏ξύλινο ‏σταυρό
στην πλάτη ανηφορίζω

Μαύρη ‌ζωή ‌και ‌άραχνη
σαν ‎το ‎πουκάμισο ‎μου
κι ‏ένας ‏απέραντος ‏καημός
ο αναστεναγμός μου

Στα ‌μονοπάτια ‌τση ‌ερημιάς
και ‎του ‎καημού ‎βαδίζω
ψάχνοντας ‏στο ‏σκοτάδι ‏φως
που τόσο λαχταρίζω

Σαν ‌την ‌κλεψύδρα ‌η ‌ζωή
που ‎όταν ‎την ‎γυρίσεις
αδειάζουν ‏όλες ‏οι ‏στιγμές
και μένουν αναμνήσεις