Μαντινάδες από Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Ήθελα να 'μαι αετός...

Ήθελα ‌να ‌'μαι ‌αετός
τσι ‎νύχτες ‎να ‎πετάω
με ‏το ‏φεγγάρι ‏συντροφιά
τη ζήση να περνάω

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Τι να την κάνω τη ζωή...

Τι ‌να ‌την ‌κάνω ‌τη ‌ζωή
δίχως ‎εσένα ‎φως ‎μου
που ‏φυγε ‏στο ‏κατοπι ‏σου
η ομορφιά του κόσμου

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Τα δάκρυά μου μάζωξα...

Τα ‌δάκρυά ‌μου ‌μάζωξα
λίμνη ‎γλυκιά ‎να ‎φτιάξω
να ‏κάνω ‏βάρκα ‏τον ‏καημό
στη μέση της ν' αράξω

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Η πιο σκληρή κατάσταση...

Η ‌πιο ‌σκληρή ‌κατάσταση
στον ‎κόσμο ‎των ‎ανθρώπω
ειν' ‏ο ‏παντέρμος ‏χωρισμός
μ' όποιο κι αν έρθει τρόπο

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Παλιό 'σαι κόκκινο κρασί...

Παλιό ‌'σαι ‌κόκκινο ‌κρασί
που ‎δίδει ‎σπάνια ‎η ‎φύση
μα ‏θέλει ‏άντρα ‏μερακλή
να το κατανοήσει

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Όπλο στα χέρια μου κρατώ...

Όπλο ‌στα ‌χέρια ‌μου ‌κρατώ
μονάχα ‎ένα ‎μολύβι
και ‏φως ‏να ‏βάλω ‏πολεμώ
στου κόσμου το σκοτίδι

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Δεν τον μπορώ τον έρωντα...

Δεν ‌τον ‌μπορώ ‌τον ‌έρωντα
τον ‎κουζουλό ‎βαρκάρη
γιατί ‏εκειά ‏που ‏μ΄οδηγεί
η βάρκα θα μπατάρει

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Πριν κοιμηθώ στολίζομαι...

Πριν ‌κοιμηθώ ‌στολίζομαι
να ‎'μ' ‎όμορφος ‎για ‎σένα
μήπως ‏σε ‏δω ‏στα ‏όνειρα
τα μοσχομυρισμένα

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Κι αν είν' ο Χάρος άφιλος...

Κι ‌αν ‌είν' ‌ο ‌Χάρος ‌άφιλος
με ‎έναν ‎-ε- ‎μονιάζει
με ‏τομ ‏παντέρμο ‏χωρισμό
γιατί αυτός του μοιάζει

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Αν το πληγώσεις το δεντρό...

Αν ‌το ‌πληγώσεις ‌το ‌δεντρό
πονεί ‎μα ‎δεν ‎κακιώνει
μέχρι ‏να ‏φύγ' ‏απ' ‏τη ‏ζωή
τον ασκιανό τ' απλώνει

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Αν έχει η αγάπη νόημα...

Αν ‌έχει ‌η ‌αγάπη ‌νόημα
ρωτούν ‎οι ‎πονεμένοι
γιατί ‏ξεχάσανε ‏να ‏ζουν
και μοιάζουν ποθαμένοι

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδες από Κασκαβέλης Νίκος

Όλες οι μαντινάδες που έστειλε ο/η Κασκαβέλης Νίκος. Στείλε και εσύ τις δικές σου μαντινάδες
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 1

Μαντινάδα: Ήθελα να 'μαι αετός...

Ήθελα ‌να ‌'μαι ‌αετός
τσι ‎νύχτες ‎να ‎πετάω
με ‏το ‏φεγγάρι ‏συντροφιά
τη ζήση να περνάω

Μαντινάδα: Τι να την κάνω τη ζωή...

Τι ‌να ‌την ‌κάνω ‌τη ‌ζωή
δίχως ‎εσένα ‎φως ‎μου
που ‏φυγε ‏στο ‏κατοπι ‏σου
η ομορφιά του κόσμου

Μαντινάδα: Τα δάκρυά μου μάζωξα...

Τα ‌δάκρυά ‌μου ‌μάζωξα
λίμνη ‎γλυκιά ‎να ‎φτιάξω
να ‏κάνω ‏βάρκα ‏τον ‏καημό
στη μέση της ν' αράξω

Μαντινάδα: Η πιο σκληρή κατάσταση...

Η ‌πιο ‌σκληρή ‌κατάσταση
στον ‎κόσμο ‎των ‎ανθρώπω
ειν' ‏ο ‏παντέρμος ‏χωρισμός
μ' όποιο κι αν έρθει τρόπο

Μαντινάδα: Παλιό 'σαι κόκκινο κρασί...

Παλιό ‌'σαι ‌κόκκινο ‌κρασί
που ‎δίδει ‎σπάνια ‎η ‎φύση
μα ‏θέλει ‏άντρα ‏μερακλή
να το κατανοήσει

Μαντινάδα: Όπλο στα χέρια μου κρατώ...

Όπλο ‌στα ‌χέρια ‌μου ‌κρατώ
μονάχα ‎ένα ‎μολύβι
και ‏φως ‏να ‏βάλω ‏πολεμώ
στου κόσμου το σκοτίδι

Μαντινάδα: Δεν τον μπορώ τον έρωντα...

Δεν ‌τον ‌μπορώ ‌τον ‌έρωντα
τον ‎κουζουλό ‎βαρκάρη
γιατί ‏εκειά ‏που ‏μ΄οδηγεί
η βάρκα θα μπατάρει

Μαντινάδα: Πριν κοιμηθώ στολίζομαι...

Πριν ‌κοιμηθώ ‌στολίζομαι
να ‎'μ' ‎όμορφος ‎για ‎σένα
μήπως ‏σε ‏δω ‏στα ‏όνειρα
τα μοσχομυρισμένα

Μαντινάδα: Κι αν είν' ο Χάρος άφιλος...

Κι ‌αν ‌είν' ‌ο ‌Χάρος ‌άφιλος
με ‎έναν ‎-ε- ‎μονιάζει
με ‏τομ ‏παντέρμο ‏χωρισμό
γιατί αυτός του μοιάζει

Μαντινάδα: Αν το πληγώσεις το δεντρό...

Αν ‌το ‌πληγώσεις ‌το ‌δεντρό
πονεί ‎μα ‎δεν ‎κακιώνει
μέχρι ‏να ‏φύγ' ‏απ' ‏τη ‏ζωή
τον ασκιανό τ' απλώνει

Μαντινάδα: Αν έχει η αγάπη νόημα...

Αν ‌έχει ‌η ‌αγάπη ‌νόημα
ρωτούν ‎οι ‎πονεμένοι
γιατί ‏ξεχάσανε ‏να ‏ζουν
και μοιάζουν ποθαμένοι

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Μαντινάδες από Κασκαβέλης Νίκος

Όλες οι μαντινάδες που έστειλε ο/η Κασκαβέλης Νίκος. Στείλε και εσύ τις δικές σου μαντινάδεςΒλέπεις τη σελίδα 1 από 1

Μαντινάδα: Ήθελα να 'μαι αετός...

Ήθελα ‌να ‌'μαι ‌αετός τσι ‎νύχτες ‎να ‎πετάω με ‏το ‏φεγγάρι ‏συντροφιά τη ζήση να περνάω

Μαντινάδα: Τι να την κάνω τη ζωή...

Τι ‌να ‌την ‌κάνω ‌τη ‌ζωή δίχως ‎εσένα ‎φως ‎μου που ‏φυγε ‏στο ‏κατοπι ‏σου η ομορφιά του κόσμου

Μαντινάδα: Τα δάκρυά μου μάζωξα...

Τα ‌δάκρυά ‌μου ‌μάζωξα λίμνη ‎γλυκιά ‎να ‎φτιάξω να ‏κάνω ‏βάρκα ‏τον ‏καημό στη μέση της ν' αράξω

Μαντινάδα: Η πιο σκληρή κατάσταση...

Η ‌πιο ‌σκληρή ‌κατάσταση στον ‎κόσμο ‎των ‎ανθρώπω ειν' ‏ο ‏παντέρμος ‏χωρισμός μ' όποιο κι αν έρθει τρόπο

Μαντινάδα: Παλιό 'σαι κόκκινο κρασί...

Παλιό ‌'σαι ‌κόκκινο ‌κρασί που ‎δίδει ‎σπάνια ‎η ‎φύση μα ‏θέλει ‏άντρα ‏μερακλή να το κατανοήσει

Μαντινάδα: Όπλο στα χέρια μου κρατώ...

Όπλο ‌στα ‌χέρια ‌μου ‌κρατώ μονάχα ‎ένα ‎μολύβι και ‏φως ‏να ‏βάλω ‏πολεμώ στου κόσμου το σκοτίδι

Μαντινάδα: Δεν τον μπορώ τον έρωντα...

Δεν ‌τον ‌μπορώ ‌τον ‌έρωντα τον ‎κουζουλό ‎βαρκάρη γιατί ‏εκειά ‏που ‏μ΄οδηγεί η βάρκα θα μπατάρει

Μαντινάδα: Πριν κοιμηθώ στολίζομαι...

Πριν ‌κοιμηθώ ‌στολίζομαι να ‎'μ' ‎όμορφος ‎για ‎σένα μήπως ‏σε ‏δω ‏στα ‏όνειρα τα μοσχομυρισμένα

Μαντινάδα: Κι αν είν' ο Χάρος άφιλος...

Κι ‌αν ‌είν' ‌ο ‌Χάρος ‌άφιλος με ‎έναν ‎-ε- ‎μονιάζει με ‏τομ ‏παντέρμο ‏χωρισμό γιατί αυτός του μοιάζει

Μαντινάδα: Αν το πληγώσεις το δεντρό...

Αν ‌το ‌πληγώσεις ‌το ‌δεντρό πονεί ‎μα ‎δεν ‎κακιώνει μέχρι ‏να ‏φύγ' ‏απ' ‏τη ‏ζωή τον ασκιανό τ' απλώνει

Μαντινάδα: Αν έχει η αγάπη νόημα...

Αν ‌έχει ‌η ‌αγάπη ‌νόημα ρωτούν ‎οι ‎πονεμένοι γιατί ‏ξεχάσανε ‏να ‏ζουν και μοιάζουν ποθαμένοι

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Όλες οι μαντινάδες που έστειλε ο/η Κασκαβέλης Νίκος. Στείλε και εσύ τις δικές σου μαντινάδες
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 1

Ήθελα ‌να ‌'μαι ‌αετός
τσι ‎νύχτες ‎να ‎πετάω
με ‏το ‏φεγγάρι ‏συντροφιά
τη ζήση να περνάω

Τι ‌να ‌την ‌κάνω ‌τη ‌ζωή
δίχως ‎εσένα ‎φως ‎μου
που ‏φυγε ‏στο ‏κατοπι ‏σου
η ομορφιά του κόσμου

Τα ‌δάκρυά ‌μου ‌μάζωξα
λίμνη ‎γλυκιά ‎να ‎φτιάξω
να ‏κάνω ‏βάρκα ‏τον ‏καημό
στη μέση της ν' αράξω

Η ‌πιο ‌σκληρή ‌κατάσταση
στον ‎κόσμο ‎των ‎ανθρώπω
ειν' ‏ο ‏παντέρμος ‏χωρισμός
μ' όποιο κι αν έρθει τρόπο

Παλιό ‌'σαι ‌κόκκινο ‌κρασί
που ‎δίδει ‎σπάνια ‎η ‎φύση
μα ‏θέλει ‏άντρα ‏μερακλή
να το κατανοήσει

Όπλο ‌στα ‌χέρια ‌μου ‌κρατώ
μονάχα ‎ένα ‎μολύβι
και ‏φως ‏να ‏βάλω ‏πολεμώ
στου κόσμου το σκοτίδι

Δεν ‌τον ‌μπορώ ‌τον ‌έρωντα
τον ‎κουζουλό ‎βαρκάρη
γιατί ‏εκειά ‏που ‏μ΄οδηγεί
η βάρκα θα μπατάρει

Πριν ‌κοιμηθώ ‌στολίζομαι
να ‎'μ' ‎όμορφος ‎για ‎σένα
μήπως ‏σε ‏δω ‏στα ‏όνειρα
τα μοσχομυρισμένα

Κι ‌αν ‌είν' ‌ο ‌Χάρος ‌άφιλος
με ‎έναν ‎-ε- ‎μονιάζει
με ‏τομ ‏παντέρμο ‏χωρισμό
γιατί αυτός του μοιάζει

Αν ‌το ‌πληγώσεις ‌το ‌δεντρό
πονεί ‎μα ‎δεν ‎κακιώνει
μέχρι ‏να ‏φύγ' ‏απ' ‏τη ‏ζωή
τον ασκιανό τ' απλώνει

Αν ‌έχει ‌η ‌αγάπη ‌νόημα
ρωτούν ‎οι ‎πονεμένοι
γιατί ‏ξεχάσανε ‏να ‏ζουν
και μοιάζουν ποθαμένοι