ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

Χριστουγεννα, Πρωτοχρονια
κι ειναι βαρια η καρδια μου
γιατι ενας χρονος περασε
που εισαι μακρια μου.

Τι να την κανω τη στιγμη
αφου μακρια πεταει
μου ξεσηκωνει το μυαλο
και το κορμι μεθαει.

Σα το σαράκι ερχεσαι
τρύπες κανεις και φευγεις
την ξεσηκωνεις τη καρδια
ποτε εδώ δε μενεις...

Βρέχει, κι απόψε το κορμί
τα χάδια σου γυρευει
οσα δεν φτάνει η στιγμή
στα όνειρα τα στέλνει...

Κοίτα ψηλά στον ουρανό
που λάμπει ενα αστέρι
θα το αγγίξω,θα του πω
κοντά μου να σε φέρει

Βρέχει και πάλι στη καρδιά
βρέχει στον ουρανό μου
θα θελα να 'σουνα εδω
για λίγο στο πλευρό μου.

Εφούσκωσε ο Κηφισος
μας πήρε και το σπίτι
μόνιμη εγκατάσταση
δήλωσα για τη Κρήτη

Πότε θα έρθει η στιγμή
για να παρανομήσω
λίγες στιγμές του έρωτα
με σένα να τις ζήσω

Το κοκκινο θ' απαρνηθω
γιατι θυμιζει εσενα
μοναχα μπλε και πρασινο
που ναι καλο ...για μενα

Καποτε αφηνες εσυ
να εννοηθουν τα παντα
κι εγω αναρωτιουμουνα
συνεχεια το γιαιντα.

Είπα να κάνω αλλη αρχη
κι εσενα να ξεχασω
ολες εκεινες τις στιγμες
απ'το νου μου να διαγραψω.

Εστέρεψαν τα δάκρυα
στέρεψε κι η καρδιά μου
αφού επιτέλους σ'έβγαλα
απο τα όνειρά μου

Βάζω στο κόκκινο λευκό
και φτιάχνω ένα μανδύα
για να σου δείξω μάτια μου
πως ζω για μιαν αιτία

Θέλω να κάνει ένα σεισμό
τη σκέψη να διαλύσει
και στην πραγματικότητα
ο νους μου να γυρίσει

Μαχαίρι δίκοπο κρατώ
και την καρδιά μου σκίζω
με δάκρυα στα μάτια μου
εσένα αντικρύζω.

Αφήστε τον να εκφραστεί
αφήστε τον να κλάψει
απελπισμένα προσπαθεί
μήπως και την ξεχάσει.