Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Τ'αστρα δε βασιλεύουνε...

Τ'αστρα ‌δε ‌βασιλεύουνε,
ο ‎ήλιος ‎τα ‎θαμπώνει
κι ‏η ‏εδική ‏σου ‏ομορφιά
τον άνθρωπο σκλαβώνει

Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Που να σε κρύψω βιόλα μου...

Που ‌να ‌σε ‌κρύψω ‌βιόλα ‌μου
και ‎σ'ηντα ‎τόπους ‎θε’μου
που ‏ο ‏ήλιος ‏θα ‏αντανακλά
τσι ομορφιές βλαστέ μου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Παπαδάκης Γιάννης

Μαντινάδα: Στερουσιανή μου πέρδικα...

Στερουσιανή ‌μου ‌πέρδικα,
πέρδικα ‎πλουμισμένη
απ'ούλα ‏τα ‏πουλιά ‏της ‏γης
σ'έχω μπεγεντισμένη

Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Βυζαντινή μου ζωγραφιά...

Βυζαντινή ‌μου ‌ζωγραφιά,
σε ‎βλέπω ‎και ‎τα ‎χάνω
σ' ‏εικόνα ‏Κρητικής ‏Σχολής
την ομορφιά σου βάνω

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Ερατεινος Αγγελος

Μαντινάδα: Τσ'αυγής έχεις χαμόγελο...

Τσ'αυγής ‌έχεις ‌χαμόγελο,
του ‎ήλιο ‎πρώτο ‎χάδι
κι ‏ας ‏έχει ‏έξω ‏συννεφιά
και χειμωνιάς χαλάζι

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Καλογεράκης Τσουρής Όθωνας

Μαντινάδα: Λούζει με φωτοστέφανο...

Λούζει ‌με ‌φωτοστέφανο ‌
ο ‎ήλιος ‎τα ‎μαλλιά ‎σου,
με ‏πινελιές ‏αγιότητας ‏
ντύνεται η θωριά σου

Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Το γέλιο του προσώπου σου...

Το ‌γέλιο ‌του ‌προσώπου ‌σου
σαράντα ‎ήλιους ‎κάνει
κι ‏όπου ‏προβάλεις ‏γελαστή,
η μέρα δεν 'ποκάνει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Σπαντιδάκη Δέσποινα

Μαντινάδα: 'Μορφοφτιαγμενη κοπελια...

'Μορφοφτιαγμενη ‌κοπελια
φτιαγμενη ‎σαν ‎το ‎ψεμα
μην ‏βγαινεις ‏μηδε ‏στην ‏αυλη
γιατι θα εχεις θέμα

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Τσατσακης Μιχαλης

Μαντινάδα: Στση σκέψης μου τον ουρανό...

Στση ‌σκέψης ‌μου ‌τον ‌ουρανό
η ‎ομορφιά ‎τζη ‎λιάζει,
γι'αυτό ‏τελείως ‏να ‏χαθεί,
ο ήλιος, δε με νοιάζει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Σκουλάς Μύρων

Μαντινάδα: Η ομορφιά σου εθάμπωσε...

Η ‌ομορφιά ‌σου ‌εθάμπωσε
το ‎χρόνο ‎που ‎διαβαίνει
κι ‏αγάπησά ‏σε ‏και ‏γι'αυτό
τα κάλλη δεν σου παίρνει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Καλομοίρης Λευτέρης

Μαντινάδα: Τι αλλο πρεπει να σου πω...

Τι ‌αλλο ‌πρεπει ‌να ‌σου ‌πω,
που ‎όλα ‎φανταζουν ‎λιγα,
την ‏ομορφια ‏σου ‏σαν ‏θωρουν
τα λογια φτιαχνουν ποιημα'

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Τσατσακης Μιχαλης

Μαντινάδα: Ονειροφεγγαρένια μου...

Ονειροφεγγαρένια ‌μου,
κυκλάμινο ‎του ‎ανέμου,
τόση ‏ομορφιά ‏τα ‏μάτια ‏μου,
δεν είχαν δει ποτέ μου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Τσαλαπάτης Δημήτρης

Μαντινάδα: Ένα ποτήρι ομορφιά...

Ένα ‌ποτήρι ‌ομορφιά
δως ‎μου ‎απ'το ‎πρόσωπό ‎σου
να ‏δροσιστούν ‏τα ‏χείλη ‏μου
που 'χουνε τον καημό σου

Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Μια βιόλα είσαι μυριστή...

Μια ‌βιόλα ‌είσαι ‌μυριστή
πανέμορφη ‎στη ‎όψη
τσακώνουνται ‏οι ‏κηπουροί
ποιος θα σε πρωτοκόψει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Αντωνης Δερμιτζακης

Μαντινάδα: Μ'όνειρο δεν συγκρίνεσαι...

Μ'όνειρο ‌δεν ‌συγκρίνεσαι,
μ'αλήθεια ‎δεν ‎ταιριάζεις
και ‏αφού ‏δεν ‏ζεις ‏στους ‏ουρανούς,
γιατί με αγγέλους μοιάζεις;

Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Κόρη Θεού ή μάγισσας...

Κόρη ‌Θεού ‌ή ‌μάγισσας
η ‎κάποιου ‎Αγίου ‎θαύμα
το ‏τι ‏`σαι ‏`συ ‏δε ‏το ‏` ‏ξηγώ
κάπως αλλιώς, με πράμα.

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Βασίλης Πατελακης

Μαντινάδα: Στη γειτονιά σου κοπελιά...

Στη ‌γειτονιά ‌σου ‌κοπελιά
λουλούδι ‎δε ‎φυτρώνει
γιατί ‏περνάς ‏και ‏σε ‏θωρεί
και η ζήλια το σκοτώνει

Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Οση ρακι κι αν εχω πιει...

Οση ‌ρακι ‌κι ‌αν ‌εχω ‌πιει
παντα ‎θωρω ‎μπροστα ‎μου
μα ‏οντενε ‏δω ‏τα ‏χειλια ‏σου
χανω ντο μπουσουλα μου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Ντουρουντακης Παναγιωτης

Μαντινάδα: Ηντα τσι θέλει η μάνα σου...

Ηντα ‌τσι ‌θέλει ‌η ‌μάνα ‌σου
στο ‎σπίτι ‎σας ‎τσι ‎βιόλες,
απου'σαι ‏η ‏ομορφότερη
και η πιο καλή απ'ολες

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Γιουλουντας Νικος

Μαντινάδα: Κόρη, μητέρα, σύζυγος...

Κόρη, ‌μητέρα, ‌σύζυγος
γυναίκα ‎μα ‎και ‎φίλη
το ‏πιό ‏γλυκό ‏δημιούργημα
Θεέ μου, που ΄χεις στείλει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Τζουγανάκης Σήφης

Μαντινάδες Ομορφιάς

Η μεγαλύτερη και καλύτερη συλλογή με Μαντινάδες Ομορφιάς. Εδώ θα βρείς συνολικά 481 μαντινάδες ομορφιάςΒλέπεις τη σελίδα 1 από 25

Μαντινάδα: Τ'αστρα δε βασιλεύουνε...

Τ'αστρα ‌δε ‌βασιλεύουνε, ο ‎ήλιος ‎τα ‎θαμπώνει κι ‏η ‏εδική ‏σου ‏ομορφιά τον άνθρωπο σκλαβώνει

Μαντινάδα: Που να σε κρύψω βιόλα μου...

Που ‌να ‌σε ‌κρύψω ‌βιόλα ‌μου και ‎σ'ηντα ‎τόπους ‎θε’μου που ‏ο ‏ήλιος ‏θα ‏αντανακλά τσι ομορφιές βλαστέ μου

Μαντινάδα: Στερουσιανή μου πέρδικα...

Στερουσιανή ‌μου ‌πέρδικα, πέρδικα ‎πλουμισμένη απ'ούλα ‏τα ‏πουλιά ‏της ‏γης σ'έχω μπεγεντισμένη

Μαντινάδα: Βυζαντινή μου ζωγραφιά...

Βυζαντινή ‌μου ‌ζωγραφιά, σε ‎βλέπω ‎και ‎τα ‎χάνω σ' ‏εικόνα ‏Κρητικής ‏Σχολής την ομορφιά σου βάνω

Μαντινάδα: Τσ'αυγής έχεις χαμόγελο...

Τσ'αυγής ‌έχεις ‌χαμόγελο, του ‎ήλιο ‎πρώτο ‎χάδι κι ‏ας ‏έχει ‏έξω ‏συννεφιά και χειμωνιάς χαλάζι

Μαντινάδα: Λούζει με φωτοστέφανο...

Λούζει ‌με ‌φωτοστέφανο ‌ ο ‎ήλιος ‎τα ‎μαλλιά ‎σου, με ‏πινελιές ‏αγιότητας ‏ ντύνεται η θωριά σου

Μαντινάδα: Το γέλιο του προσώπου σου...

Το ‌γέλιο ‌του ‌προσώπου ‌σου σαράντα ‎ήλιους ‎κάνει κι ‏όπου ‏προβάλεις ‏γελαστή, η μέρα δεν 'ποκάνει

Μαντινάδα: 'Μορφοφτιαγμενη κοπελια...

'Μορφοφτιαγμενη ‌κοπελια φτιαγμενη ‎σαν ‎το ‎ψεμα μην ‏βγαινεις ‏μηδε ‏στην ‏αυλη γιατι θα εχεις θέμα

Μαντινάδα: Στση σκέψης μου τον ουρανό...

Στση ‌σκέψης ‌μου ‌τον ‌ουρανό η ‎ομορφιά ‎τζη ‎λιάζει, γι'αυτό ‏τελείως ‏να ‏χαθεί, ο ήλιος, δε με νοιάζει

Μαντινάδα: Η ομορφιά σου εθάμπωσε...

Η ‌ομορφιά ‌σου ‌εθάμπωσε το ‎χρόνο ‎που ‎διαβαίνει κι ‏αγάπησά ‏σε ‏και ‏γι'αυτό τα κάλλη δεν σου παίρνει

Μαντινάδα: Τι αλλο πρεπει να σου πω...

Τι ‌αλλο ‌πρεπει ‌να ‌σου ‌πω, που ‎όλα ‎φανταζουν ‎λιγα, την ‏ομορφια ‏σου ‏σαν ‏θωρουν τα λογια φτιαχνουν ποιημα'

Μαντινάδα: Ονειροφεγγαρένια μου...

Ονειροφεγγαρένια ‌μου, κυκλάμινο ‎του ‎ανέμου, τόση ‏ομορφιά ‏τα ‏μάτια ‏μου, δεν είχαν δει ποτέ μου

Μαντινάδα: Ένα ποτήρι ομορφιά...

Ένα ‌ποτήρι ‌ομορφιά δως ‎μου ‎απ'το ‎πρόσωπό ‎σου να ‏δροσιστούν ‏τα ‏χείλη ‏μου που 'χουνε τον καημό σου

Μαντινάδα: Μια βιόλα είσαι μυριστή...

Μια ‌βιόλα ‌είσαι ‌μυριστή πανέμορφη ‎στη ‎όψη τσακώνουνται ‏οι ‏κηπουροί ποιος θα σε πρωτοκόψει

Μαντινάδα: Μ'όνειρο δεν συγκρίνεσαι...

Μ'όνειρο ‌δεν ‌συγκρίνεσαι, μ'αλήθεια ‎δεν ‎ταιριάζεις και ‏αφού ‏δεν ‏ζεις ‏στους ‏ουρανούς, γιατί με αγγέλους μοιάζεις;

Μαντινάδα: Κόρη Θεού ή μάγισσας...

Κόρη ‌Θεού ‌ή ‌μάγισσας η ‎κάποιου ‎Αγίου ‎θαύμα το ‏τι ‏`σαι ‏`συ ‏δε ‏το ‏` ‏ξηγώ κάπως αλλιώς, με πράμα.

Μαντινάδα: Στη γειτονιά σου κοπελιά...

Στη ‌γειτονιά ‌σου ‌κοπελιά λουλούδι ‎δε ‎φυτρώνει γιατί ‏περνάς ‏και ‏σε ‏θωρεί και η ζήλια το σκοτώνει

Μαντινάδα: Οση ρακι κι αν εχω πιει...

Οση ‌ρακι ‌κι ‌αν ‌εχω ‌πιει παντα ‎θωρω ‎μπροστα ‎μου μα ‏οντενε ‏δω ‏τα ‏χειλια ‏σου χανω ντο μπουσουλα μου

Μαντινάδα: Ηντα τσι θέλει η μάνα σου...

Ηντα ‌τσι ‌θέλει ‌η ‌μάνα ‌σου στο ‎σπίτι ‎σας ‎τσι ‎βιόλες, απου'σαι ‏η ‏ομορφότερη και η πιο καλή απ'ολες

Μαντινάδα: Κόρη, μητέρα, σύζυγος...

Κόρη, ‌μητέρα, ‌σύζυγος γυναίκα ‎μα ‎και ‎φίλη το ‏πιό ‏γλυκό ‏δημιούργημα Θεέ μου, που ΄χεις στείλει

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Η μεγαλύτερη και καλύτερη συλλογή με Μαντινάδες Ομορφιάς. Εδώ θα βρείς συνολικά 481 μαντινάδες ομορφιάς
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 25

Τ'αστρα ‌δε ‌βασιλεύουνε,
ο ‎ήλιος ‎τα ‎θαμπώνει
κι ‏η ‏εδική ‏σου ‏ομορφιά
τον άνθρωπο σκλαβώνει

Που ‌να ‌σε ‌κρύψω ‌βιόλα ‌μου
και ‎σ'ηντα ‎τόπους ‎θε’μου
που ‏ο ‏ήλιος ‏θα ‏αντανακλά
τσι ομορφιές βλαστέ μου

Στερουσιανή ‌μου ‌πέρδικα,
πέρδικα ‎πλουμισμένη
απ'ούλα ‏τα ‏πουλιά ‏της ‏γης
σ'έχω μπεγεντισμένη

Βυζαντινή ‌μου ‌ζωγραφιά,
σε ‎βλέπω ‎και ‎τα ‎χάνω
σ' ‏εικόνα ‏Κρητικής ‏Σχολής
την ομορφιά σου βάνω

Τσ'αυγής ‌έχεις ‌χαμόγελο,
του ‎ήλιο ‎πρώτο ‎χάδι
κι ‏ας ‏έχει ‏έξω ‏συννεφιά
και χειμωνιάς χαλάζι

Λούζει ‌με ‌φωτοστέφανο ‌
ο ‎ήλιος ‎τα ‎μαλλιά ‎σου,
με ‏πινελιές ‏αγιότητας ‏
ντύνεται η θωριά σου

Το ‌γέλιο ‌του ‌προσώπου ‌σου
σαράντα ‎ήλιους ‎κάνει
κι ‏όπου ‏προβάλεις ‏γελαστή,
η μέρα δεν 'ποκάνει

'Μορφοφτιαγμενη ‌κοπελια
φτιαγμενη ‎σαν ‎το ‎ψεμα
μην ‏βγαινεις ‏μηδε ‏στην ‏αυλη
γιατι θα εχεις θέμα

Στση ‌σκέψης ‌μου ‌τον ‌ουρανό
η ‎ομορφιά ‎τζη ‎λιάζει,
γι'αυτό ‏τελείως ‏να ‏χαθεί,
ο ήλιος, δε με νοιάζει

Η ‌ομορφιά ‌σου ‌εθάμπωσε
το ‎χρόνο ‎που ‎διαβαίνει
κι ‏αγάπησά ‏σε ‏και ‏γι'αυτό
τα κάλλη δεν σου παίρνει

Τι ‌αλλο ‌πρεπει ‌να ‌σου ‌πω,
που ‎όλα ‎φανταζουν ‎λιγα,
την ‏ομορφια ‏σου ‏σαν ‏θωρουν
τα λογια φτιαχνουν ποιημα'

Ονειροφεγγαρένια ‌μου,
κυκλάμινο ‎του ‎ανέμου,
τόση ‏ομορφιά ‏τα ‏μάτια ‏μου,
δεν είχαν δει ποτέ μου

Ένα ‌ποτήρι ‌ομορφιά
δως ‎μου ‎απ'το ‎πρόσωπό ‎σου
να ‏δροσιστούν ‏τα ‏χείλη ‏μου
που 'χουνε τον καημό σου

Μια ‌βιόλα ‌είσαι ‌μυριστή
πανέμορφη ‎στη ‎όψη
τσακώνουνται ‏οι ‏κηπουροί
ποιος θα σε πρωτοκόψει

Μ'όνειρο ‌δεν ‌συγκρίνεσαι,
μ'αλήθεια ‎δεν ‎ταιριάζεις
και ‏αφού ‏δεν ‏ζεις ‏στους ‏ουρανούς,
γιατί με αγγέλους μοιάζεις;

Κόρη ‌Θεού ‌ή ‌μάγισσας
η ‎κάποιου ‎Αγίου ‎θαύμα
το ‏τι ‏`σαι ‏`συ ‏δε ‏το ‏` ‏ξηγώ
κάπως αλλιώς, με πράμα.

Στη ‌γειτονιά ‌σου ‌κοπελιά
λουλούδι ‎δε ‎φυτρώνει
γιατί ‏περνάς ‏και ‏σε ‏θωρεί
και η ζήλια το σκοτώνει

Οση ‌ρακι ‌κι ‌αν ‌εχω ‌πιει
παντα ‎θωρω ‎μπροστα ‎μου
μα ‏οντενε ‏δω ‏τα ‏χειλια ‏σου
χανω ντο μπουσουλα μου

Ηντα ‌τσι ‌θέλει ‌η ‌μάνα ‌σου
στο ‎σπίτι ‎σας ‎τσι ‎βιόλες,
απου'σαι ‏η ‏ομορφότερη
και η πιο καλή απ'ολες

Κόρη, ‌μητέρα, ‌σύζυγος
γυναίκα ‎μα ‎και ‎φίλη
το ‏πιό ‏γλυκό ‏δημιούργημα
Θεέ μου, που ΄χεις στείλει