Μαντινάδα: Χίλιους να βάλεις στη καρδιά,...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Χίλιους να βάλεις στη καρδιά...

Χίλιους ‌να ‌βάλεις ‌στη ‌καρδιά,
να ‎μ' ‎έχεις ‎σε ‎μιαν ‎άκρη,
οντέ ‏θα ‏σε ‏πληγώνουνε
να βγάνω εγώ το δάκρυ.

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Σταυρακάκης Γιώργης (Μιχαλόμπας)

Μαντινάδα: Εχω καρδιά που αγαπά...

Εχω ‌καρδιά ‌που ‌αγαπά
εύκολα ‎τους ‎ανθρώπους
μα ‏εκείνοι ‏με ‏πληγώνουνε
πάντα με χίλιους τρόπους

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Τσουροδιακάκη Αννα

Μαντινάδα: Με χίλιους τρόπους σ' αγαπώ...

Με ‌χίλιους ‌τρόπους ‌σ' ‌αγαπώ,
μα ‎ένας ‎ξεχωρίζει,
που ‏'χει ‏το ‏δάκρυ ‏μου ‏μορφή,
δική σου όντε πορίζει.

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Σπαντιδάκη Δέσποινα

Μαντινάδα: Ότι κι αν βάλεις πάει σου...

Ότι ‌κι ‌αν ‌βάλεις ‌πάει ‌σου
μα ‎οντέ ‎θα ‎βάλεις ‎τ'άσπρα,
τάξε ‏πως ‏είσαι ‏γιασεμί
σε μαρμαρένια γλάστρα

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Σταυρακάκης Γιώργης (Μιχαλόμπας)

Μαντινάδα: Κι η θάλασσα έχει καημό...

Κι ‌η ‌θάλασσα ‌έχει ‌καημό
κι ‎είν' ‎ο ‎αφρός ‎το ‎δάκρυ
που ‏'χει ‏το ‏κύμα ‏όντε ‏ξεσπά
στης αμμουδιάς την άκρη

Μαντινάδες για Θάλασσα Από τον/την: Αναστασάκης Γιώργος

Μαντινάδα: Εφτάξαμε μιαν εποχή...

Εφτάξαμε ‌μιαν ‌εποχή
που ‎φίλος ‎δεν ‎υπάρχει
στσι ‏χίλιους ‏να ‏βρεθεί ‏κιανείς
κι αυτός συμφέρον θα 'χει.

Μαντινάδες Φιλίας Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Eφταξαμε μιαν εποχη...

Eφταξαμε ‌μιαν ‌εποχη
που ‎φιλος ‎δεν ‎υπαρχει
στσι ‏χιλιους ‏να ‏βρεθει ‏κανεις
κι αυτος συμφερον θα χει

Μαντινάδες Φιλίας Από τον/την: Πατεράκης Ανδρέας

Μαντινάδα: Συννεφιασμενε μου ουρανε...

Συννεφιασμενε ‌μου ‌ουρανε
κι ‎εσυ ‎καημο ‎θα ‎ν'εχεις
κι ‏ειναι ‏οι ‏βροντες ‏σου ‏στεναγμοι,
το δακρυ σου οντε βρεχεις

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Δημήτρης Κρητικός

Μαντινάδα: Εκανα πέτρα την καρδιά...

Εκανα ‌πέτρα ‌την ‌καρδιά
και ‎κρύσταλλο ‎το ‎δάκρυ
αφού ‏δεν ‏γίνεται ‏ ‏να ‏βρω
στον έρωτά σου άκρη

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Γιακουμάκης Ευάγγελος

Μαντινάδα: Όντε πονείς όπου κι αν πας...

Όντε ‌πονείς ‌όπου ‌κι ‌αν ‌πας
ο ‎πόνος ‎είναι ‎πόνος
και ‏όντε ‏νιώθεις ‏μοναξιά
σε χίλιους είσαι μόνος

Μαντινάδες Μοναξιάς Από τον/την: Σταυρακάκης Γιώργης (Μιχαλόμπας)

Μαντινάδα: Στον έρωντα σου έχασα...

Στον ‌έρωντα ‌σου ‌έχασα
αίμα, ‎ψυχή ‎και ‎δάκρυ
και ‏κάνει ‏ακόμα ‏η ‏καρδιά
τη λογική στην άκρη

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Αλεξανδράκης Γιάννης

Μαντινάδα: Στο θάνατό μου σα βρεθείς...

Στο ‌θάνατό ‌μου ‌σα ‌βρεθείς
δάκρυ ‎σταλιά ‎μη ‎βγάλεις,
γέλα ‏που ‏το ‏κατόρθωσες
στον Άδη να με βάλεις.

Μαντινάδες για τον Θάνατο

Μαντινάδα: Πνίξε το δάκρυ με χαρά...

Πνίξε ‌το ‌δάκρυ ‌με ‌χαρά
και ‎τη ‎χαρά ‎με ‎δάκρυ
μια ‏ηλιαχτίδα ‏σε ‏θωρεί
στου θάνατου την άκρη

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Διαμαντής Στέλιος

Μαντινάδα: Εύκολο το χαμόγελο...

Εύκολο ‌το ‌χαμόγελο,
εύκολο ‎και ‎το ‎δάκρυ,
που ‏μπήκες ‏μέσα ‏στην ‏καρδιά
σπάζοντας μια της άκρη

Μαντινάδες Καρδιάς Από τον/την: Αλεξιάδη Άννα

Μαντινάδα: Λες μ' αγαπάς κι όμως αλλού...

Λες ‌μ' ‌αγαπάς ‌κι ‌όμως ‌αλλού
έχεις ‎αγάπη ‎τάξει
μα ‏πως ‏αφού ‏'χεις ‏μιαν ‏καρδιά
μπορεί για δυο να φτάξει

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Μπουλινάκης Κυριάκος

Μαντινάδα: Οταν πονας να μου το λες...

Οταν ‌πονας ‌να ‌μου ‌το ‌λες
το ‎δακρυ ‎εγω ‎να ‎βγανω
γιατι ‏αν ‏δω ‏τα ‏ματια ‏σου
κλαμενα θα πεθανω

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Διαλυνάς Ευάγγελος

Μαντινάδα: Κλαίω κι όμως το δάκρυ μου...

Κλαίω ‌κι ‌όμως ‌το ‌δάκρυ ‌μου
απόξω ‎δεν ‎το ‎βγάνω
κι ‏όλος ‏ο ‏κόσμος ‏με ‏ρωτά
πως διάολο το κάνω

Μαντινάδες για Δάκρυα

Μαντινάδα: Υγραίνει λεν ο ήχος τζη...

Υγραίνει ‌λεν ‌ο ‌ήχος ‌τζη
των ‎αμαθιώ ‎την ‎άκρη
γι'αυτό ‏και ‏την ‏εκάνανε
τη λύρα σαν το δάκρυ.

Διάφορες Μαντινάδες

Μαντινάδα: Έφυγες κι αποχαιρετισμός...

Έφυγες ‌κι ‌αποχαιρετισμός
ένα ‎δικό ‎μου ‎δάκρυ
τα ‏λόγια ‏εμαζεύτηκαν
στων αματιών την άκρη

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Παπασηφάκης Γιώργος

Μαντινάδα: Eνα πουλακι καθεται...

Eνα ‌πουλακι ‌καθεται
σ'ενος ‎κλαδιου ‎την ‎ακρη
και ‏τραγουδι ‏να ‏μην ‏φανει
στα ματια του το δακρυ

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Γιαννακουδακης Κωσταντινος

Μαντινάδα: Στα μοιρολόγια της καρδιάς...

Στα ‌μοιρολόγια ‌της ‌καρδιάς
μάρτυρας ‎ειν΄το ‎δάκρυ
που ‏ομολογά ‏τον ‏πόνο ‏της
στων αματιών την άκρη

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Μαρακάκης Κων/νος

Σελίδα:

Μαντινάδα: Χίλιους να βάλεις στη καρδιά,...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Χίλιους να βάλεις στη καρδιά,...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 177

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Χίλιους να βάλεις στη καρδιά...

Χίλιους ‌να ‌βάλεις ‌στη ‌καρδιά, να ‎μ' ‎έχεις ‎σε ‎μιαν ‎άκρη, οντέ ‏θα ‏σε ‏πληγώνουνε να βγάνω εγώ το δάκρυ.

Μαντινάδα: Εχω καρδιά που αγαπά...

Εχω ‌καρδιά ‌που ‌αγαπά εύκολα ‎τους ‎ανθρώπους μα ‏εκείνοι ‏με ‏πληγώνουνε πάντα με χίλιους τρόπους

Μαντινάδα: Με χίλιους τρόπους σ' αγαπώ...

Με ‌χίλιους ‌τρόπους ‌σ' ‌αγαπώ, μα ‎ένας ‎ξεχωρίζει, που ‏'χει ‏το ‏δάκρυ ‏μου ‏μορφή, δική σου όντε πορίζει.

Μαντινάδα: Ότι κι αν βάλεις πάει σου...

Ότι ‌κι ‌αν ‌βάλεις ‌πάει ‌σου μα ‎οντέ ‎θα ‎βάλεις ‎τ'άσπρα, τάξε ‏πως ‏είσαι ‏γιασεμί σε μαρμαρένια γλάστρα

Μαντινάδα: Κι η θάλασσα έχει καημό...

Κι ‌η ‌θάλασσα ‌έχει ‌καημό κι ‎είν' ‎ο ‎αφρός ‎το ‎δάκρυ που ‏'χει ‏το ‏κύμα ‏όντε ‏ξεσπά στης αμμουδιάς την άκρη

Μαντινάδα: Εφτάξαμε μιαν εποχή...

Εφτάξαμε ‌μιαν ‌εποχή που ‎φίλος ‎δεν ‎υπάρχει στσι ‏χίλιους ‏να ‏βρεθεί ‏κιανείς κι αυτός συμφέρον θα 'χει.

Μαντινάδα: Eφταξαμε μιαν εποχη...

Eφταξαμε ‌μιαν ‌εποχη που ‎φιλος ‎δεν ‎υπαρχει στσι ‏χιλιους ‏να ‏βρεθει ‏κανεις κι αυτος συμφερον θα χει

Μαντινάδα: Συννεφιασμενε μου ουρανε...

Συννεφιασμενε ‌μου ‌ουρανε κι ‎εσυ ‎καημο ‎θα ‎ν'εχεις κι ‏ειναι ‏οι ‏βροντες ‏σου ‏στεναγμοι, το δακρυ σου οντε βρεχεις

Μαντινάδα: Εκανα πέτρα την καρδιά...

Εκανα ‌πέτρα ‌την ‌καρδιά και ‎κρύσταλλο ‎το ‎δάκρυ αφού ‏δεν ‏γίνεται ‏ ‏να ‏βρω στον έρωτά σου άκρη

Μαντινάδα: Όντε πονείς όπου κι αν πας...

Όντε ‌πονείς ‌όπου ‌κι ‌αν ‌πας ο ‎πόνος ‎είναι ‎πόνος και ‏όντε ‏νιώθεις ‏μοναξιά σε χίλιους είσαι μόνος

Μαντινάδα: Στον έρωντα σου έχασα...

Στον ‌έρωντα ‌σου ‌έχασα αίμα, ‎ψυχή ‎και ‎δάκρυ και ‏κάνει ‏ακόμα ‏η ‏καρδιά τη λογική στην άκρη

Μαντινάδα: Στο θάνατό μου σα βρεθείς...

Στο ‌θάνατό ‌μου ‌σα ‌βρεθείς δάκρυ ‎σταλιά ‎μη ‎βγάλεις, γέλα ‏που ‏το ‏κατόρθωσες στον Άδη να με βάλεις.

Μαντινάδα: Πνίξε το δάκρυ με χαρά...

Πνίξε ‌το ‌δάκρυ ‌με ‌χαρά και ‎τη ‎χαρά ‎με ‎δάκρυ μια ‏ηλιαχτίδα ‏σε ‏θωρεί στου θάνατου την άκρη

Μαντινάδα: Εύκολο το χαμόγελο...

Εύκολο ‌το ‌χαμόγελο, εύκολο ‎και ‎το ‎δάκρυ, που ‏μπήκες ‏μέσα ‏στην ‏καρδιά σπάζοντας μια της άκρη

Μαντινάδα: Λες μ' αγαπάς κι όμως αλλού...

Λες ‌μ' ‌αγαπάς ‌κι ‌όμως ‌αλλού έχεις ‎αγάπη ‎τάξει μα ‏πως ‏αφού ‏'χεις ‏μιαν ‏καρδιά μπορεί για δυο να φτάξει

Μαντινάδα: Οταν πονας να μου το λες...

Οταν ‌πονας ‌να ‌μου ‌το ‌λες το ‎δακρυ ‎εγω ‎να ‎βγανω γιατι ‏αν ‏δω ‏τα ‏ματια ‏σου κλαμενα θα πεθανω

Μαντινάδα: Κλαίω κι όμως το δάκρυ μου...

Κλαίω ‌κι ‌όμως ‌το ‌δάκρυ ‌μου απόξω ‎δεν ‎το ‎βγάνω κι ‏όλος ‏ο ‏κόσμος ‏με ‏ρωτά πως διάολο το κάνω

Μαντινάδα: Υγραίνει λεν ο ήχος τζη...

Υγραίνει ‌λεν ‌ο ‌ήχος ‌τζη των ‎αμαθιώ ‎την ‎άκρη γι'αυτό ‏και ‏την ‏εκάνανε τη λύρα σαν το δάκρυ.

Μαντινάδα: Έφυγες κι αποχαιρετισμός...

Έφυγες ‌κι ‌αποχαιρετισμός ένα ‎δικό ‎μου ‎δάκρυ τα ‏λόγια ‏εμαζεύτηκαν στων αματιών την άκρη

Μαντινάδα: Eνα πουλακι καθεται...

Eνα ‌πουλακι ‌καθεται σ'ενος ‎κλαδιου ‎την ‎ακρη και ‏τραγουδι ‏να ‏μην ‏φανει στα ματια του το δακρυ

Μαντινάδα: Στα μοιρολόγια της καρδιάς...

Στα ‌μοιρολόγια ‌της ‌καρδιάς μάρτυρας ‎ειν΄το ‎δάκρυ που ‏ομολογά ‏τον ‏πόνο ‏της στων αματιών την άκρη

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Χίλιους να βάλεις στη καρδιά,...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 177

Χίλιους ‌να ‌βάλεις ‌στη ‌καρδιά,
να ‎μ' ‎έχεις ‎σε ‎μιαν ‎άκρη,
οντέ ‏θα ‏σε ‏πληγώνουνε
να βγάνω εγώ το δάκρυ.

Εχω ‌καρδιά ‌που ‌αγαπά
εύκολα ‎τους ‎ανθρώπους
μα ‏εκείνοι ‏με ‏πληγώνουνε
πάντα με χίλιους τρόπους

Με ‌χίλιους ‌τρόπους ‌σ' ‌αγαπώ,
μα ‎ένας ‎ξεχωρίζει,
που ‏'χει ‏το ‏δάκρυ ‏μου ‏μορφή,
δική σου όντε πορίζει.

Ότι ‌κι ‌αν ‌βάλεις ‌πάει ‌σου
μα ‎οντέ ‎θα ‎βάλεις ‎τ'άσπρα,
τάξε ‏πως ‏είσαι ‏γιασεμί
σε μαρμαρένια γλάστρα

Κι ‌η ‌θάλασσα ‌έχει ‌καημό
κι ‎είν' ‎ο ‎αφρός ‎το ‎δάκρυ
που ‏'χει ‏το ‏κύμα ‏όντε ‏ξεσπά
στης αμμουδιάς την άκρη

Εφτάξαμε ‌μιαν ‌εποχή
που ‎φίλος ‎δεν ‎υπάρχει
στσι ‏χίλιους ‏να ‏βρεθεί ‏κιανείς
κι αυτός συμφέρον θα 'χει.

Eφταξαμε ‌μιαν ‌εποχη
που ‎φιλος ‎δεν ‎υπαρχει
στσι ‏χιλιους ‏να ‏βρεθει ‏κανεις
κι αυτος συμφερον θα χει

Συννεφιασμενε ‌μου ‌ουρανε
κι ‎εσυ ‎καημο ‎θα ‎ν'εχεις
κι ‏ειναι ‏οι ‏βροντες ‏σου ‏στεναγμοι,
το δακρυ σου οντε βρεχεις

Εκανα ‌πέτρα ‌την ‌καρδιά
και ‎κρύσταλλο ‎το ‎δάκρυ
αφού ‏δεν ‏γίνεται ‏ ‏να ‏βρω
στον έρωτά σου άκρη

Όντε ‌πονείς ‌όπου ‌κι ‌αν ‌πας
ο ‎πόνος ‎είναι ‎πόνος
και ‏όντε ‏νιώθεις ‏μοναξιά
σε χίλιους είσαι μόνος

Στον ‌έρωντα ‌σου ‌έχασα
αίμα, ‎ψυχή ‎και ‎δάκρυ
και ‏κάνει ‏ακόμα ‏η ‏καρδιά
τη λογική στην άκρη

Στο ‌θάνατό ‌μου ‌σα ‌βρεθείς
δάκρυ ‎σταλιά ‎μη ‎βγάλεις,
γέλα ‏που ‏το ‏κατόρθωσες
στον Άδη να με βάλεις.

Πνίξε ‌το ‌δάκρυ ‌με ‌χαρά
και ‎τη ‎χαρά ‎με ‎δάκρυ
μια ‏ηλιαχτίδα ‏σε ‏θωρεί
στου θάνατου την άκρη

Εύκολο ‌το ‌χαμόγελο,
εύκολο ‎και ‎το ‎δάκρυ,
που ‏μπήκες ‏μέσα ‏στην ‏καρδιά
σπάζοντας μια της άκρη

Λες ‌μ' ‌αγαπάς ‌κι ‌όμως ‌αλλού
έχεις ‎αγάπη ‎τάξει
μα ‏πως ‏αφού ‏'χεις ‏μιαν ‏καρδιά
μπορεί για δυο να φτάξει

Οταν ‌πονας ‌να ‌μου ‌το ‌λες
το ‎δακρυ ‎εγω ‎να ‎βγανω
γιατι ‏αν ‏δω ‏τα ‏ματια ‏σου
κλαμενα θα πεθανω

Κλαίω ‌κι ‌όμως ‌το ‌δάκρυ ‌μου
απόξω ‎δεν ‎το ‎βγάνω
κι ‏όλος ‏ο ‏κόσμος ‏με ‏ρωτά
πως διάολο το κάνω

Υγραίνει ‌λεν ‌ο ‌ήχος ‌τζη
των ‎αμαθιώ ‎την ‎άκρη
γι'αυτό ‏και ‏την ‏εκάνανε
τη λύρα σαν το δάκρυ.

Έφυγες ‌κι ‌αποχαιρετισμός
ένα ‎δικό ‎μου ‎δάκρυ
τα ‏λόγια ‏εμαζεύτηκαν
στων αματιών την άκρη

Eνα ‌πουλακι ‌καθεται
σ'ενος ‎κλαδιου ‎την ‎ακρη
και ‏τραγουδι ‏να ‏μην ‏φανει
στα ματια του το δακρυ

Στα ‌μοιρολόγια ‌της ‌καρδιάς
μάρτυρας ‎ειν΄το ‎δάκρυ
που ‏ομολογά ‏τον ‏πόνο ‏της
στων αματιών την άκρη