Μαντινάδα: Τη λύρα όντε τη κρατείς,...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Τη λύρα όντε τη κρατείς...

Τη ‌λύρα ‌όντε ‌τη ‌κρατείς,
κι ‎οι ‎αγγέλοι ‎τραγουδούνε,
και ‏το ‏δοξάρι ‏εικόνισμα
κάνουν και προσκυνούνε.

Μαντινάδες για την Παράδοση Από τον/την: Δραγασάκη Στέλλα

Μαντινάδα: Η λύρα είναι μια ψυχή...

Η ‌λύρα ‌είναι ‌μια ‌ψυχή
η ‎λύρα ‎έχει ‎χάρη
που ‏ευχαριστιέται ‏ο ‏μερακλής
σαν σύρει το δοξάρι

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Γιαννης Κιριακάκης

Μαντινάδα: Ώρα καλή, τραγουδιστή...

Ώρα ‌καλή, ‌τραγουδιστή,
σαγινευτή ‎λυράρη,
κι ‏εγώ ‏για ‏σε ‏θε ‏να ‏γενώ
στη λύρα σου δοξάρι.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Δρένου Μαρία

Μαντινάδα: Σύντεκνε το δοξάρι σου...

Σύντεκνε ‌το ‌δοξάρι ‌σου
μου ‎φαίνεται ‎λυγίζει
το ‏νου ‏σου ‏έχε ‏την ‏λύρα
αλλού μην ε'κουρδίζει

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Σκόρδος Κωνσταντίνος

Μαντινάδα: Σαν ο λεβέντης χάνεται...

Σαν ‌ ‌ο ‌ ‌λεβέντης ‌ ‌χάνεται
νοιώθει ‎ ‎ο ‎ ‎χάρος ‎ ‎μόνος
δοξάρι ‏ ‏που ‏ ‏την ‏ ‏λύρα ‏ ‏του
την πλήγωσε ο χρόνος

Μαντινάδες Λεβεντιάς Από τον/την: Κατσαματσας Γρηγορης

Μαντινάδα: Σ΄αγάπησα ως αγαπά...

Σ΄αγάπησα ‌ως ‌αγαπά
η ‎λύρα ‎το ‎λυράρη
γιατί ‏'ναι ‏ο ‏μονος ‏που ‏μπορει
να πιάσει το δοξάρι.

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Δοξαρι ειναι το δακρυ μου...

Δοξαρι ‌ειναι ‌το ‌δακρυ ‌μου
και ‎η ‎λυρα ‎ειναι ‎η ‎ψυχη ‎μου
και ‏μαντιναδα ‏οι ‏πονοι ‏μου
που δερνουν το κορμι μου

Μαντινάδες για την Κρήτη Από τον/την: Σπανουδακη Παναγιωτα

Μαντινάδα: Του έρωντά σου αθιβολές...

Του ‌έρωντά ‌σου ‌αθιβολές
στο ‎νου ‎μου ‎όντε ‎θα ‎'ρθούνε
παραπονιάρικους ‏σκοπούς
τα χείλη τραγουδούνε

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Σηφάκη Φωτεινή

Μαντινάδα: Εγω δεν ειμαι απο αυτους...

Εγω ‌δεν ‌ειμαι ‌απο ‌αυτους
που ‎κανουν ‎παρακαλια
κι ‏άλλες ‏είναι ‏πορτοκαλιές
που κανουν πορτοκαλια

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Συνεσιου Βασιλης

Μαντινάδα: Η μαντιναδα της στιγμης...

Η ‌μαντιναδα ‌της ‌στιγμης
κι ‎η ‎εμπνευση ‎το ‎ιδιο
καποιοι ‏την ‏κανουν ‏πινακα
κι αλλοι την κανουν στιχο

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: Και η λυρα που'ναι οργανο...

Και ‌η ‌λυρα ‌που'ναι ‌οργανο
εχει ‎κι ‎αυτη ‎αισθησεις
και ‏κλαιει ‏οντε ‏τραγουδω
κοντα μου να γυρισεις

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Παπαδοπουλος Παναγιωτης

Μαντινάδα: Και η λύρα κλαίει όντε με δει...

Και ‌η ‌λύρα ‌κλαίει ‌όντε ‌με ‌δει
τσι ‎κοντυλιές ‎ν' ‎αρχίσω
γιατί ‏κατέχει ‏ίντα ‏τραβώ
να σε γυρίσω πίσω

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Καμπάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Τα κάλλη σου και οι θεοί...

Τα ‌κάλλη ‌σου ‌και ‌οι ‌θεοί
του ‎κόσμου ‎προσκυνούνε
και ‏δημιούργημα ‏ποιανού
θεού 'σαι σε ρωτούνε

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Χουστουλάκης Άρης

Μαντινάδα: Καλά περνάς μα δε ρωτάς...

Καλά ‌περνάς ‌μα ‌δε ‌ρωτάς
και ‎τσ'άλλους ‎πως ‎περνούνε
απού'χουν ‏την ‏αγάπη ‏σου
θεό και προσκυνούνε

Μαντινάδες του Σεβντά

Μαντινάδα: Πεμπω σου χαιρετίσματα...

Πεμπω ‌σου ‌χαιρετίσματα
μ΄οσα ‎πουλια ‎πετουνε,
κι ‏αυτα ‏τα ‏κανουνε ‏σκοπους
και σου τα τραγουδουνε...

Μαντινάδες Ξενιτιάς Από τον/την: Σταυρουλάκης Αχιλλέας

Μαντινάδα: Είναι πολλοί που βλαστημούν...

Είναι ‌πολλοί ‌που ‌βλαστημούν
την ‎ώρα ‎π' ‎αγαπούνε
κι ‏άλλοι ‏τηνε ‏δοξάζουνε
και τηνε προσκυνούνε.

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Στην γκρεμισμένη τη φωλιά...

Στην ‌γκρεμισμένη ‌τη ‌φωλιά
βγαίνουν ‎και ‎τραγουδούνε
γι' ‏αυτό ‏ζηλεύω ‏τα ‏πουλιά
κι όχι γιατί πετούνε.

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Τζεράνης Γεώργιος

Μαντινάδα: Κλαινε κι οι δυνατές καρδιές...

Κλαινε ‌κι ‌οι ‌δυνατές ‌καρδιές
μα ‎ξέρουν ‎και ‎γελούνε,
τον ‏πόνο ‏κάνουνε ‏χαρά
και τόνε τραγουδούνε.

Μαντινάδες Καρδιάς

Μαντινάδα: Οπου κι αν είμαι τα πουλιά...

Οπου ‌κι ‌αν ‌είμαι ‌τα ‌πουλιά
θλιμμένα ‎τραγουδούνε
μαζί ‏μ'εμένα ‏φαίνεται
κι'αυτά σ'αναζητούνε

Μαντινάδες Μοναξιάς Από τον/την: Σηφάκη Φωτεινή

Μαντινάδα: Στην γκρεμισμένη τους φωλιά...

Στην ‌γκρεμισμένη ‌τους ‌φωλιά
μπορούν ‎και ‎τραγουδούνε
γι' ‏αυτό ‏ζηλεύω ‏τα ‏πουλιά
κι όχι γιατι πετούνε.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Δασκαλάκη Ειρήνη

Μαντινάδα: Αντίπαλο τη μοίρα μου...

Αντίπαλο ‌τη ‌μοίρα ‌μου
και ‎το ‎θεο ‎αν ‎έχω,
μες ‏τη ‏καρδιά ‏εικόνισμα
πως σ' εχω το κατέχω.

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Γιακουμάκης Ευάγγελος

Σελίδα:

Μαντινάδα: Τη λύρα όντε τη κρατείς,...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Τη λύρα όντε τη κρατείς,...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 30

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Τη λύρα όντε τη κρατείς...

Τη ‌λύρα ‌όντε ‌τη ‌κρατείς, κι ‎οι ‎αγγέλοι ‎τραγουδούνε, και ‏το ‏δοξάρι ‏εικόνισμα κάνουν και προσκυνούνε.

Μαντινάδα: Η λύρα είναι μια ψυχή...

Η ‌λύρα ‌είναι ‌μια ‌ψυχή η ‎λύρα ‎έχει ‎χάρη που ‏ευχαριστιέται ‏ο ‏μερακλής σαν σύρει το δοξάρι

Μαντινάδα: Ώρα καλή, τραγουδιστή...

Ώρα ‌καλή, ‌τραγουδιστή, σαγινευτή ‎λυράρη, κι ‏εγώ ‏για ‏σε ‏θε ‏να ‏γενώ στη λύρα σου δοξάρι.

Μαντινάδα: Σύντεκνε το δοξάρι σου...

Σύντεκνε ‌το ‌δοξάρι ‌σου μου ‎φαίνεται ‎λυγίζει το ‏νου ‏σου ‏έχε ‏την ‏λύρα αλλού μην ε'κουρδίζει

Μαντινάδα: Σαν ο λεβέντης χάνεται...

Σαν ‌ ‌ο ‌ ‌λεβέντης ‌ ‌χάνεται νοιώθει ‎ ‎ο ‎ ‎χάρος ‎ ‎μόνος δοξάρι ‏ ‏που ‏ ‏την ‏ ‏λύρα ‏ ‏του την πλήγωσε ο χρόνος

Μαντινάδα: Σ΄αγάπησα ως αγαπά...

Σ΄αγάπησα ‌ως ‌αγαπά η ‎λύρα ‎το ‎λυράρη γιατί ‏'ναι ‏ο ‏μονος ‏που ‏μπορει να πιάσει το δοξάρι.

Μαντινάδα: Δοξαρι ειναι το δακρυ μου...

Δοξαρι ‌ειναι ‌το ‌δακρυ ‌μου και ‎η ‎λυρα ‎ειναι ‎η ‎ψυχη ‎μου και ‏μαντιναδα ‏οι ‏πονοι ‏μου που δερνουν το κορμι μου

Μαντινάδα: Του έρωντά σου αθιβολές...

Του ‌έρωντά ‌σου ‌αθιβολές στο ‎νου ‎μου ‎όντε ‎θα ‎'ρθούνε παραπονιάρικους ‏σκοπούς τα χείλη τραγουδούνε

Μαντινάδα: Εγω δεν ειμαι απο αυτους...

Εγω ‌δεν ‌ειμαι ‌απο ‌αυτους που ‎κανουν ‎παρακαλια κι ‏άλλες ‏είναι ‏πορτοκαλιές που κανουν πορτοκαλια

Μαντινάδα: Η μαντιναδα της στιγμης...

Η ‌μαντιναδα ‌της ‌στιγμης κι ‎η ‎εμπνευση ‎το ‎ιδιο καποιοι ‏την ‏κανουν ‏πινακα κι αλλοι την κανουν στιχο

Μαντινάδα: Και η λυρα που'ναι οργανο...

Και ‌η ‌λυρα ‌που'ναι ‌οργανο εχει ‎κι ‎αυτη ‎αισθησεις και ‏κλαιει ‏οντε ‏τραγουδω κοντα μου να γυρισεις

Μαντινάδα: Και η λύρα κλαίει όντε με δει...

Και ‌η ‌λύρα ‌κλαίει ‌όντε ‌με ‌δει τσι ‎κοντυλιές ‎ν' ‎αρχίσω γιατί ‏κατέχει ‏ίντα ‏τραβώ να σε γυρίσω πίσω

Μαντινάδα: Τα κάλλη σου και οι θεοί...

Τα ‌κάλλη ‌σου ‌και ‌οι ‌θεοί του ‎κόσμου ‎προσκυνούνε και ‏δημιούργημα ‏ποιανού θεού 'σαι σε ρωτούνε

Μαντινάδα: Καλά περνάς μα δε ρωτάς...

Καλά ‌περνάς ‌μα ‌δε ‌ρωτάς και ‎τσ'άλλους ‎πως ‎περνούνε απού'χουν ‏την ‏αγάπη ‏σου θεό και προσκυνούνε

Μαντινάδα: Πεμπω σου χαιρετίσματα...

Πεμπω ‌σου ‌χαιρετίσματα μ΄οσα ‎πουλια ‎πετουνε, κι ‏αυτα ‏τα ‏κανουνε ‏σκοπους και σου τα τραγουδουνε...

Μαντινάδα: Είναι πολλοί που βλαστημούν...

Είναι ‌πολλοί ‌που ‌βλαστημούν την ‎ώρα ‎π' ‎αγαπούνε κι ‏άλλοι ‏τηνε ‏δοξάζουνε και τηνε προσκυνούνε.

Μαντινάδα: Στην γκρεμισμένη τη φωλιά...

Στην ‌γκρεμισμένη ‌τη ‌φωλιά βγαίνουν ‎και ‎τραγουδούνε γι' ‏αυτό ‏ζηλεύω ‏τα ‏πουλιά κι όχι γιατί πετούνε.

Μαντινάδα: Κλαινε κι οι δυνατές καρδιές...

Κλαινε ‌κι ‌οι ‌δυνατές ‌καρδιές μα ‎ξέρουν ‎και ‎γελούνε, τον ‏πόνο ‏κάνουνε ‏χαρά και τόνε τραγουδούνε.

Μαντινάδα: Οπου κι αν είμαι τα πουλιά...

Οπου ‌κι ‌αν ‌είμαι ‌τα ‌πουλιά θλιμμένα ‎τραγουδούνε μαζί ‏μ'εμένα ‏φαίνεται κι'αυτά σ'αναζητούνε

Μαντινάδα: Στην γκρεμισμένη τους φωλιά...

Στην ‌γκρεμισμένη ‌τους ‌φωλιά μπορούν ‎και ‎τραγουδούνε γι' ‏αυτό ‏ζηλεύω ‏τα ‏πουλιά κι όχι γιατι πετούνε.

Μαντινάδα: Αντίπαλο τη μοίρα μου...

Αντίπαλο ‌τη ‌μοίρα ‌μου και ‎το ‎θεο ‎αν ‎έχω, μες ‏τη ‏καρδιά ‏εικόνισμα πως σ' εχω το κατέχω.

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Τη λύρα όντε τη κρατείς,...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 30

Τη ‌λύρα ‌όντε ‌τη ‌κρατείς,
κι ‎οι ‎αγγέλοι ‎τραγουδούνε,
και ‏το ‏δοξάρι ‏εικόνισμα
κάνουν και προσκυνούνε.

Η ‌λύρα ‌είναι ‌μια ‌ψυχή
η ‎λύρα ‎έχει ‎χάρη
που ‏ευχαριστιέται ‏ο ‏μερακλής
σαν σύρει το δοξάρι

Ώρα ‌καλή, ‌τραγουδιστή,
σαγινευτή ‎λυράρη,
κι ‏εγώ ‏για ‏σε ‏θε ‏να ‏γενώ
στη λύρα σου δοξάρι.

Σύντεκνε ‌το ‌δοξάρι ‌σου
μου ‎φαίνεται ‎λυγίζει
το ‏νου ‏σου ‏έχε ‏την ‏λύρα
αλλού μην ε'κουρδίζει

Σαν ‌ ‌ο ‌ ‌λεβέντης ‌ ‌χάνεται
νοιώθει ‎ ‎ο ‎ ‎χάρος ‎ ‎μόνος
δοξάρι ‏ ‏που ‏ ‏την ‏ ‏λύρα ‏ ‏του
την πλήγωσε ο χρόνος

Σ΄αγάπησα ‌ως ‌αγαπά
η ‎λύρα ‎το ‎λυράρη
γιατί ‏'ναι ‏ο ‏μονος ‏που ‏μπορει
να πιάσει το δοξάρι.

Δοξαρι ‌ειναι ‌το ‌δακρυ ‌μου
και ‎η ‎λυρα ‎ειναι ‎η ‎ψυχη ‎μου
και ‏μαντιναδα ‏οι ‏πονοι ‏μου
που δερνουν το κορμι μου

Του ‌έρωντά ‌σου ‌αθιβολές
στο ‎νου ‎μου ‎όντε ‎θα ‎'ρθούνε
παραπονιάρικους ‏σκοπούς
τα χείλη τραγουδούνε

Εγω ‌δεν ‌ειμαι ‌απο ‌αυτους
που ‎κανουν ‎παρακαλια
κι ‏άλλες ‏είναι ‏πορτοκαλιές
που κανουν πορτοκαλια

Η ‌μαντιναδα ‌της ‌στιγμης
κι ‎η ‎εμπνευση ‎το ‎ιδιο
καποιοι ‏την ‏κανουν ‏πινακα
κι αλλοι την κανουν στιχο

Και ‌η ‌λυρα ‌που'ναι ‌οργανο
εχει ‎κι ‎αυτη ‎αισθησεις
και ‏κλαιει ‏οντε ‏τραγουδω
κοντα μου να γυρισεις

Και ‌η ‌λύρα ‌κλαίει ‌όντε ‌με ‌δει
τσι ‎κοντυλιές ‎ν' ‎αρχίσω
γιατί ‏κατέχει ‏ίντα ‏τραβώ
να σε γυρίσω πίσω

Τα ‌κάλλη ‌σου ‌και ‌οι ‌θεοί
του ‎κόσμου ‎προσκυνούνε
και ‏δημιούργημα ‏ποιανού
θεού 'σαι σε ρωτούνε

Καλά ‌περνάς ‌μα ‌δε ‌ρωτάς
και ‎τσ'άλλους ‎πως ‎περνούνε
απού'χουν ‏την ‏αγάπη ‏σου
θεό και προσκυνούνε

Πεμπω ‌σου ‌χαιρετίσματα
μ΄οσα ‎πουλια ‎πετουνε,
κι ‏αυτα ‏τα ‏κανουνε ‏σκοπους
και σου τα τραγουδουνε...

Είναι ‌πολλοί ‌που ‌βλαστημούν
την ‎ώρα ‎π' ‎αγαπούνε
κι ‏άλλοι ‏τηνε ‏δοξάζουνε
και τηνε προσκυνούνε.

Στην ‌γκρεμισμένη ‌τη ‌φωλιά
βγαίνουν ‎και ‎τραγουδούνε
γι' ‏αυτό ‏ζηλεύω ‏τα ‏πουλιά
κι όχι γιατί πετούνε.

Κλαινε ‌κι ‌οι ‌δυνατές ‌καρδιές
μα ‎ξέρουν ‎και ‎γελούνε,
τον ‏πόνο ‏κάνουνε ‏χαρά
και τόνε τραγουδούνε.

Οπου ‌κι ‌αν ‌είμαι ‌τα ‌πουλιά
θλιμμένα ‎τραγουδούνε
μαζί ‏μ'εμένα ‏φαίνεται
κι'αυτά σ'αναζητούνε

Στην ‌γκρεμισμένη ‌τους ‌φωλιά
μπορούν ‎και ‎τραγουδούνε
γι' ‏αυτό ‏ζηλεύω ‏τα ‏πουλιά
κι όχι γιατι πετούνε.

Αντίπαλο ‌τη ‌μοίρα ‌μου
και ‎το ‎θεο ‎αν ‎έχω,
μες ‏τη ‏καρδιά ‏εικόνισμα
πως σ' εχω το κατέχω.