Μαντινάδα: Στη γειτονιά των αστεριών...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Στη γειτονιά των αστεριών...

Στη ‌γειτονιά ‌των ‌αστεριών
να ‎πας ‎κι ‎εσύ ‎να ‎μείνεις
μια ‏λάμψη ‏περισσότερη
στη σκοτεινιά να δίνεις

Μαντινάδες για Αστέρια Από τον/την: Γκορίδου Ισιδώρα

Μαντινάδα: Του ουρανου την ομορφια...

Του ‌ουρανου ‌την ‌ομορφια
των ‎αστεριων ‎την ‎λαμψη
στο ‏βλεμα ‏σου ‏θα ‏δει ‏κανεις
οντε θα σε κοιταξει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Παναγιωτακης Μανωλης

Μαντινάδα: Η λάμψη χίλιων αστεριών...

Η ‌λάμψη ‌χίλιων ‌αστεριών
δεν ‎φτάνει ‎τη ‎δικιά ‎σου
και ‏όλα ‏φαντάζουνε ‏χλωμά
μπροστά στην ομορφιά σου

Μαντινάδες για Αστέρια Από τον/την: Λεονταράκης Βασίλης

Μαντινάδα: Οταν σε δω αγαπη μου...

Οταν ‌σε ‌δω ‌αγαπη ‌μου
σαλευει ‎η ‎καρδια ‎μου
και ‏η ‏λαμψη ‏σου ‏σαν ‏αστραπη
φεγγει στη σκοτεινια μου

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Λάγιος Γιώργος

Μαντινάδα: Η λαμψη του προσωπου σου...

Η ‌λαμψη ‌του ‌προσωπου ‌σου
τη ‎σκοτεινια ‎σκοτωνει
κι ‏απ'οπου ‏εχεις ‏περασια
ουλους τσ'αναστατωνει

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Ντουρουντακης Παναγιωτης

Μαντινάδα: Χαρα μου πολυποθητη...

Χαρα ‌μου ‌πολυποθητη
λαμψη ‎στη ‎σκοτεινια ‎μου
ως ‏ποτε ‏η ‏μοιρα ‏η ‏σκληρη
θα σε κρατα μακρια μου

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Βογιατζή Ιουλία

Μαντινάδα: Η λάμψη του προσώπου σου...

Η ‌λάμψη ‌του ‌προσώπου ‌σου
τη ‎σκοτεινιά ‎μοιράζει
και ‏βρίνει ‏ο ‏ήλιος ‏περασά
κι όπου περάσεις λιάζει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Πολλα τυχαινουν στη ζωη...

Πολλα ‌τυχαινουν ‌στη ‌ζωη,
ανθρωπος ‎για ‎να ‎μεινεις,
μπορεις ‏να ‏δωσεις ‏οτι ‏θες,
μα παιρνεις οτι δινεις.

Μαντινάδες για τη Ζωή Από τον/την: Χατζάκης Νίκος

Μαντινάδα: Υπόσχεση μου έδωσες...

Υπόσχεση ‌μου ‌έδωσες
για ‎πάντα ‎εδώ ‎να ‎μείνεις
πότε ‏σου ‏όμως ‏δεν ‏έμαθες
αγάπη πού να δίνεις.

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Μπελιβανακη Νικολετα

Μαντινάδα: Καρδιά μη κάμεις σφάλματα...

Καρδιά ‌μη ‌κάμεις ‌σφάλματα
μην ‎αγαπάς, ‎μη ‎δίνεις,
εσύ ‏είσαι ‏αυτή ‏που ‏θα ‏πονάς
μονάχη σου όντε μείνεις.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Γερογιαννάκης (Φασουλομανώλης)

Μαντινάδα: Και το φεγγάρι βιαστικό...

Και ‌το ‌φεγγάρι ‌βιαστικό
περνά ‎την ‎γειτονιά ‎σου
γιατί ‏φοβάται ‏μην ‏χαθεί
η λάμψη του μπροστά σου

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Χρυλης Στελιος

Μαντινάδα: Και το φεγγάρι βιαστικά...

Και ‌το ‌φεγγάρι ‌βιαστικά
περνά ‎απ'την ‎γειτονιά ‎σου
γιαντα ‏φοβάται ‏μην ‏χαθεί
η λάμψη του μπροστά σου

Μαντινάδες για το Φεγγάρι Από τον/την: Τσουροδιακάκη Αννα

Μαντινάδα: Γιάντα φεγγάρι μου λαμπρό...

Γιάντα ‌φεγγάρι ‌μου ‌λαμπρό
τη ‎λάμψη ‎σου ‎αρνείσαι,
που ‏στο ‏σκοτίδι ‏του ‏βουνού
λάμψη για μένα είσαι.

Μαντινάδες για το Φεγγάρι

Μαντινάδα: Στη θάλασσα των αστεριών...

Στη ‌θάλασσα ‌των ‌αστεριών
με ‎βάρκα ‎το ‎φεγγάρι
η ‏σκεψη ‏μου ‏ταξιδευτής
έρχεται να σε πάρει

Μαντινάδες για Αστέρια Από τον/την: Βλάχου Κατερίνα

Μαντινάδα: Τα μάτια σου έχουν κοπελιά...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌έχουν ‌κοπελιά
των ‎αστεριών ‎την ‎χάρη
απού ‏κρατούνε ‏συντροφιά
τη νύχτα στο φεγγάρι

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Τσουροδιακάκη Αννα

Μαντινάδα: Ηλιε μου γιαντα βιάστηκες...

Ηλιε ‌μου ‌γιαντα ‌βιάστηκες
να ‎πας ‎να ‎βασιλέψεις
και ‏μ ‏άφησες ‏στη ‏σκοτεινιά
και πας αλλού να φέξεις

Μαντινάδες για του Ήλιο Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Αμα σε χανω σκοτεινια...

Αμα ‌σε ‌χανω ‌σκοτεινια
κι ‎αμα ‎σε ‎βλεπω ‎λιαζει
φαινετ' ‏η ‏απουσια ‏σου
τον ηλιο επηρεαζει

Μαντινάδες για του Ήλιο Από τον/την: Λάγιος Γιώργος

Μαντινάδα: Είμαι νεκρή, κι όμως πονεί...

Είμαι ‌νεκρή, ‌κι ‌όμως ‌πονεί,
ακόμα ‎η ‎καρδιά ‎μου,
είν' ‏η ‏κατάρα ‏του ‏σεβντά,
το φως στη σκοτεινιά μου..

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Καζάνη Ελενα

Μαντινάδα: Οταν το βράδυ έρχεται...

Οταν ‌το ‌βράδυ ‌έρχεται
και ‎πέφτει ‎το ‎σκοτάδι
θυμίζει ‏μου ‏η ‏σκοτεινιά
πως η καρδιά μου μοιάζει

Μαντινάδες Καρδιάς Από τον/την: Διαμαντής Στέλιος

Μαντινάδα: Αστρο λαμπρό τση σκέψης μου...

Αστρο ‌λαμπρό ‌τση ‌σκέψης ‌μου
ήλιε ‎στη ‎σκοτεινιά ‎μου
φεγγάρι ‏των ‏ονείρων ‏μου
έλα στην αγκαλιά μου.

Μαντινάδες για Αστέρια Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Μοιάζει η ελπίδα με κερί...

Μοιάζει ‌η ‌ελπίδα ‌με ‌κερί
που ‎λίγο ‎φως ‎προσφέρει
για ‏να ‏διαβώ ‏την ‏σκοτεινιά
που η μοίρα μου’ χει φέρει

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Μαυρακάκης Γιάννης

Σελίδα:

Μαντινάδα: Στη γειτονιά των αστεριών...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Στη γειτονιά των αστεριών...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 13

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Στη γειτονιά των αστεριών...

Στη ‌γειτονιά ‌των ‌αστεριών να ‎πας ‎κι ‎εσύ ‎να ‎μείνεις μια ‏λάμψη ‏περισσότερη στη σκοτεινιά να δίνεις

Μαντινάδα: Του ουρανου την ομορφια...

Του ‌ουρανου ‌την ‌ομορφια των ‎αστεριων ‎την ‎λαμψη στο ‏βλεμα ‏σου ‏θα ‏δει ‏κανεις οντε θα σε κοιταξει

Μαντινάδα: Η λάμψη χίλιων αστεριών...

Η ‌λάμψη ‌χίλιων ‌αστεριών δεν ‎φτάνει ‎τη ‎δικιά ‎σου και ‏όλα ‏φαντάζουνε ‏χλωμά μπροστά στην ομορφιά σου

Μαντινάδα: Οταν σε δω αγαπη μου...

Οταν ‌σε ‌δω ‌αγαπη ‌μου σαλευει ‎η ‎καρδια ‎μου και ‏η ‏λαμψη ‏σου ‏σαν ‏αστραπη φεγγει στη σκοτεινια μου

Μαντινάδα: Η λαμψη του προσωπου σου...

Η ‌λαμψη ‌του ‌προσωπου ‌σου τη ‎σκοτεινια ‎σκοτωνει κι ‏απ'οπου ‏εχεις ‏περασια ουλους τσ'αναστατωνει

Μαντινάδα: Χαρα μου πολυποθητη...

Χαρα ‌μου ‌πολυποθητη λαμψη ‎στη ‎σκοτεινια ‎μου ως ‏ποτε ‏η ‏μοιρα ‏η ‏σκληρη θα σε κρατα μακρια μου

Μαντινάδα: Η λάμψη του προσώπου σου...

Η ‌λάμψη ‌του ‌προσώπου ‌σου τη ‎σκοτεινιά ‎μοιράζει και ‏βρίνει ‏ο ‏ήλιος ‏περασά κι όπου περάσεις λιάζει

Μαντινάδα: Πολλα τυχαινουν στη ζωη...

Πολλα ‌τυχαινουν ‌στη ‌ζωη, ανθρωπος ‎για ‎να ‎μεινεις, μπορεις ‏να ‏δωσεις ‏οτι ‏θες, μα παιρνεις οτι δινεις.

Μαντινάδα: Υπόσχεση μου έδωσες...

Υπόσχεση ‌μου ‌έδωσες για ‎πάντα ‎εδώ ‎να ‎μείνεις πότε ‏σου ‏όμως ‏δεν ‏έμαθες αγάπη πού να δίνεις.

Μαντινάδα: Καρδιά μη κάμεις σφάλματα...

Καρδιά ‌μη ‌κάμεις ‌σφάλματα μην ‎αγαπάς, ‎μη ‎δίνεις, εσύ ‏είσαι ‏αυτή ‏που ‏θα ‏πονάς μονάχη σου όντε μείνεις.

Μαντινάδα: Και το φεγγάρι βιαστικό...

Και ‌το ‌φεγγάρι ‌βιαστικό περνά ‎την ‎γειτονιά ‎σου γιατί ‏φοβάται ‏μην ‏χαθεί η λάμψη του μπροστά σου

Μαντινάδα: Και το φεγγάρι βιαστικά...

Και ‌το ‌φεγγάρι ‌βιαστικά περνά ‎απ'την ‎γειτονιά ‎σου γιαντα ‏φοβάται ‏μην ‏χαθεί η λάμψη του μπροστά σου

Μαντινάδα: Γιάντα φεγγάρι μου λαμπρό...

Γιάντα ‌φεγγάρι ‌μου ‌λαμπρό τη ‎λάμψη ‎σου ‎αρνείσαι, που ‏στο ‏σκοτίδι ‏του ‏βουνού λάμψη για μένα είσαι.

Μαντινάδα: Στη θάλασσα των αστεριών...

Στη ‌θάλασσα ‌των ‌αστεριών με ‎βάρκα ‎το ‎φεγγάρι η ‏σκεψη ‏μου ‏ταξιδευτής έρχεται να σε πάρει

Μαντινάδα: Τα μάτια σου έχουν κοπελιά...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌έχουν ‌κοπελιά των ‎αστεριών ‎την ‎χάρη απού ‏κρατούνε ‏συντροφιά τη νύχτα στο φεγγάρι

Μαντινάδα: Ηλιε μου γιαντα βιάστηκες...

Ηλιε ‌μου ‌γιαντα ‌βιάστηκες να ‎πας ‎να ‎βασιλέψεις και ‏μ ‏άφησες ‏στη ‏σκοτεινιά και πας αλλού να φέξεις

Μαντινάδα: Αμα σε χανω σκοτεινια...

Αμα ‌σε ‌χανω ‌σκοτεινια κι ‎αμα ‎σε ‎βλεπω ‎λιαζει φαινετ' ‏η ‏απουσια ‏σου τον ηλιο επηρεαζει

Μαντινάδα: Είμαι νεκρή, κι όμως πονεί...

Είμαι ‌νεκρή, ‌κι ‌όμως ‌πονεί, ακόμα ‎η ‎καρδιά ‎μου, είν' ‏η ‏κατάρα ‏του ‏σεβντά, το φως στη σκοτεινιά μου..

Μαντινάδα: Οταν το βράδυ έρχεται...

Οταν ‌το ‌βράδυ ‌έρχεται και ‎πέφτει ‎το ‎σκοτάδι θυμίζει ‏μου ‏η ‏σκοτεινιά πως η καρδιά μου μοιάζει

Μαντινάδα: Αστρο λαμπρό τση σκέψης μου...

Αστρο ‌λαμπρό ‌τση ‌σκέψης ‌μου ήλιε ‎στη ‎σκοτεινιά ‎μου φεγγάρι ‏των ‏ονείρων ‏μου έλα στην αγκαλιά μου.

Μαντινάδα: Μοιάζει η ελπίδα με κερί...

Μοιάζει ‌η ‌ελπίδα ‌με ‌κερί που ‎λίγο ‎φως ‎προσφέρει για ‏να ‏διαβώ ‏την ‏σκοτεινιά που η μοίρα μου’ χει φέρει

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Στη γειτονιά των αστεριών...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 13

Στη ‌γειτονιά ‌των ‌αστεριών
να ‎πας ‎κι ‎εσύ ‎να ‎μείνεις
μια ‏λάμψη ‏περισσότερη
στη σκοτεινιά να δίνεις

Του ‌ουρανου ‌την ‌ομορφια
των ‎αστεριων ‎την ‎λαμψη
στο ‏βλεμα ‏σου ‏θα ‏δει ‏κανεις
οντε θα σε κοιταξει

Η ‌λάμψη ‌χίλιων ‌αστεριών
δεν ‎φτάνει ‎τη ‎δικιά ‎σου
και ‏όλα ‏φαντάζουνε ‏χλωμά
μπροστά στην ομορφιά σου

Οταν ‌σε ‌δω ‌αγαπη ‌μου
σαλευει ‎η ‎καρδια ‎μου
και ‏η ‏λαμψη ‏σου ‏σαν ‏αστραπη
φεγγει στη σκοτεινια μου

Η ‌λαμψη ‌του ‌προσωπου ‌σου
τη ‎σκοτεινια ‎σκοτωνει
κι ‏απ'οπου ‏εχεις ‏περασια
ουλους τσ'αναστατωνει

Χαρα ‌μου ‌πολυποθητη
λαμψη ‎στη ‎σκοτεινια ‎μου
ως ‏ποτε ‏η ‏μοιρα ‏η ‏σκληρη
θα σε κρατα μακρια μου

Η ‌λάμψη ‌του ‌προσώπου ‌σου
τη ‎σκοτεινιά ‎μοιράζει
και ‏βρίνει ‏ο ‏ήλιος ‏περασά
κι όπου περάσεις λιάζει

Πολλα ‌τυχαινουν ‌στη ‌ζωη,
ανθρωπος ‎για ‎να ‎μεινεις,
μπορεις ‏να ‏δωσεις ‏οτι ‏θες,
μα παιρνεις οτι δινεις.

Υπόσχεση ‌μου ‌έδωσες
για ‎πάντα ‎εδώ ‎να ‎μείνεις
πότε ‏σου ‏όμως ‏δεν ‏έμαθες
αγάπη πού να δίνεις.

Καρδιά ‌μη ‌κάμεις ‌σφάλματα
μην ‎αγαπάς, ‎μη ‎δίνεις,
εσύ ‏είσαι ‏αυτή ‏που ‏θα ‏πονάς
μονάχη σου όντε μείνεις.

Και ‌το ‌φεγγάρι ‌βιαστικό
περνά ‎την ‎γειτονιά ‎σου
γιατί ‏φοβάται ‏μην ‏χαθεί
η λάμψη του μπροστά σου

Και ‌το ‌φεγγάρι ‌βιαστικά
περνά ‎απ'την ‎γειτονιά ‎σου
γιαντα ‏φοβάται ‏μην ‏χαθεί
η λάμψη του μπροστά σου

Γιάντα ‌φεγγάρι ‌μου ‌λαμπρό
τη ‎λάμψη ‎σου ‎αρνείσαι,
που ‏στο ‏σκοτίδι ‏του ‏βουνού
λάμψη για μένα είσαι.

Στη ‌θάλασσα ‌των ‌αστεριών
με ‎βάρκα ‎το ‎φεγγάρι
η ‏σκεψη ‏μου ‏ταξιδευτής
έρχεται να σε πάρει

Τα ‌μάτια ‌σου ‌έχουν ‌κοπελιά
των ‎αστεριών ‎την ‎χάρη
απού ‏κρατούνε ‏συντροφιά
τη νύχτα στο φεγγάρι

Ηλιε ‌μου ‌γιαντα ‌βιάστηκες
να ‎πας ‎να ‎βασιλέψεις
και ‏μ ‏άφησες ‏στη ‏σκοτεινιά
και πας αλλού να φέξεις

Αμα ‌σε ‌χανω ‌σκοτεινια
κι ‎αμα ‎σε ‎βλεπω ‎λιαζει
φαινετ' ‏η ‏απουσια ‏σου
τον ηλιο επηρεαζει

Είμαι ‌νεκρή, ‌κι ‌όμως ‌πονεί,
ακόμα ‎η ‎καρδιά ‎μου,
είν' ‏η ‏κατάρα ‏του ‏σεβντά,
το φως στη σκοτεινιά μου..

Οταν ‌το ‌βράδυ ‌έρχεται
και ‎πέφτει ‎το ‎σκοτάδι
θυμίζει ‏μου ‏η ‏σκοτεινιά
πως η καρδιά μου μοιάζει

Αστρο ‌λαμπρό ‌τση ‌σκέψης ‌μου
ήλιε ‎στη ‎σκοτεινιά ‎μου
φεγγάρι ‏των ‏ονείρων ‏μου
έλα στην αγκαλιά μου.

Μοιάζει ‌η ‌ελπίδα ‌με ‌κερί
που ‎λίγο ‎φως ‎προσφέρει
για ‏να ‏διαβώ ‏την ‏σκοτεινιά
που η μοίρα μου’ χει φέρει