Μαντινάδα: Πες μου πως είναι δυνατόν...

Πες μου πως είναι δυνατόν...

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν
όνειρα ‎να ‎μοιράζω
απο ‏την ‏ώρα ‏που ‏έφυγε
με πεθαμένη μοιάζω.

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: Αδιαφορεί;Με σκέφτεται;...

Αδιαφορεί;Με ‌σκέφτεται;
ή ‎λέει ‎δεν ‎τον ‎νοιάζω;
στείλτον ‏φεγγάρι ‏μου ‏να ‏δεί
πως πεθαμένη μοιάζω...

Μαντινάδες για το Φεγγάρι Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: Θε μου πως ειναι δυνατον...

Θε ‌μου ‌πως ‌ειναι ‌δυνατον
απο ‎μικρο ‎κοπελι
μεσα ‏απ' ‏τις ‏μαντιναδες ‏του
το θανατο να θελει

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Σηφακακης Γεωργιος

Μαντινάδα: Πως είναι Θε μου δυνατόν...

Πως ‌είναι ‌Θε ‌μου ‌δυνατόν
να'χει ‎η ‎αγάπη ‎πόνους
αφού ‏εσύ ‏τις ‏δίδαξες
ετούτουσας τους νόμους

Μαντινάδες για τα Βάσανα

Μαντινάδα: Πες μου πως είναι δυνατόν...

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν
σα ‎σε ‎κοιτώ ‎στα ‎μάτια
ευθύς ‏αμέσως ‏η ‏καρδιά
να γίνεται κομμάτια.

Μαντινάδες Καρδιάς Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Πως είναι Θεε μου δυνατόν...

Πως ‌είναι ‌Θεε ‌μου ‌δυνατόν
να ‎κλαιω ‎οταν ‎γελάω
και ‏να ‏πονώ ‏μες ‏τη ‏χαρά
εκείνον να ζητάω.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: Δώσε μου το δικαίωμα...

Δώσε ‌μου ‌το ‌δικαίωμα
να ‎σε ‎αναστορούμαι
αφού ‏δεν ‏είναι ‏δυνατόν
εμείς μαζί να ζούμε

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Πλερωνακης Βαγγελης

Μαντινάδα: Με όνειρα ξεκίνησα...

Με ‌όνειρα ‌ξεκίνησα
στσι ‎παιδικούς ‎μου ‎χρόνους
και ‏τώρα ‏μοιάζω ‏‘νους ‏δεντρού,
με μαραμένους κλώνους.

Μαντινάδες για τη Ζωή

Μαντινάδα: Χωρις αιτια κι αφορμη...

Χωρις ‌αιτια ‌κι ‌αφορμη
εφυγε ‎μακρια ‎μου
και ‏εφιαλτες ‏εγιναν
ολα τα ονειρα μου

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Ζερβός Γιώργης

Μαντινάδα: Εφυγε εκεινη και εφυγε...

Εφυγε ‌εκεινη ‌και ‌εφυγε
το ‎γελιο ‎κι ‎η ‎χαρα ‎μου,
η ‏καθε ‏ελπιδα ‏στο ‏να ‏ζω
και να χτυπα η καρδια μου

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Νικος Κυριαζακης

Μαντινάδα: Έφυγε πάλι το μυαλό...

Έφυγε ‌πάλι ‌το ‌μυαλό
με ‎πλώρη ‎τη ‎καρδιά ‎σου,
έχει ‏πανιά ‏τα ‏όνειρα
κι άνεμο τη ματιά σου.

Μαντινάδες Καρδιάς Από τον/την: Γερωνυμάκη Λίλη

Μαντινάδα: Πες μου πως είναι δυνατόν...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Πες μου πως είναι δυνατόν...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 232

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Πες μου πως είναι δυνατόν...

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν
όνειρα ‎να ‎μοιράζω
απο ‏την ‏ώρα ‏που ‏έφυγε
με πεθαμένη μοιάζω.

Μαντινάδα: Αδιαφορεί;Με σκέφτεται;...

Αδιαφορεί;Με ‌σκέφτεται;
ή ‎λέει ‎δεν ‎τον ‎νοιάζω;
στείλτον ‏φεγγάρι ‏μου ‏να ‏δεί
πως πεθαμένη μοιάζω...

Μαντινάδα: Θε μου πως ειναι δυνατον...

Θε ‌μου ‌πως ‌ειναι ‌δυνατον
απο ‎μικρο ‎κοπελι
μεσα ‏απ' ‏τις ‏μαντιναδες ‏του
το θανατο να θελει

Μαντινάδα: Πως είναι Θε μου δυνατόν...

Πως ‌είναι ‌Θε ‌μου ‌δυνατόν
να'χει ‎η ‎αγάπη ‎πόνους
αφού ‏εσύ ‏τις ‏δίδαξες
ετούτουσας τους νόμους

Μαντινάδα: Πες μου πως είναι δυνατόν...

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν
σα ‎σε ‎κοιτώ ‎στα ‎μάτια
ευθύς ‏αμέσως ‏η ‏καρδιά
να γίνεται κομμάτια.

Μαντινάδα: Πως είναι Θεε μου δυνατόν...

Πως ‌είναι ‌Θεε ‌μου ‌δυνατόν
να ‎κλαιω ‎οταν ‎γελάω
και ‏να ‏πονώ ‏μες ‏τη ‏χαρά
εκείνον να ζητάω.

Μαντινάδα: Δώσε μου το δικαίωμα...

Δώσε ‌μου ‌το ‌δικαίωμα
να ‎σε ‎αναστορούμαι
αφού ‏δεν ‏είναι ‏δυνατόν
εμείς μαζί να ζούμε

Μαντινάδα: Με όνειρα ξεκίνησα...

Με ‌όνειρα ‌ξεκίνησα
στσι ‎παιδικούς ‎μου ‎χρόνους
και ‏τώρα ‏μοιάζω ‏‘νους ‏δεντρού,
με μαραμένους κλώνους.

Μαντινάδα: Χωρις αιτια κι αφορμη...

Χωρις ‌αιτια ‌κι ‌αφορμη
εφυγε ‎μακρια ‎μου
και ‏εφιαλτες ‏εγιναν
ολα τα ονειρα μου

Μαντινάδα: Εφυγε εκεινη και εφυγε...

Εφυγε ‌εκεινη ‌και ‌εφυγε
το ‎γελιο ‎κι ‎η ‎χαρα ‎μου,
η ‏καθε ‏ελπιδα ‏στο ‏να ‏ζω
και να χτυπα η καρδια μου

Μαντινάδα: Έφυγε πάλι το μυαλό...

Έφυγε ‌πάλι ‌το ‌μυαλό
με ‎πλώρη ‎τη ‎καρδιά ‎σου,
έχει ‏πανιά ‏τα ‏όνειρα
κι άνεμο τη ματιά σου.

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Μαντινάδα: Πες μου πως είναι δυνατόν...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Πες μου πως είναι δυνατόν...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 232

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Πες μου πως είναι δυνατόν...

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν όνειρα ‎να ‎μοιράζω απο ‏την ‏ώρα ‏που ‏έφυγε με πεθαμένη μοιάζω.

Μαντινάδα: Αδιαφορεί;Με σκέφτεται;...

Αδιαφορεί;Με ‌σκέφτεται; ή ‎λέει ‎δεν ‎τον ‎νοιάζω; στείλτον ‏φεγγάρι ‏μου ‏να ‏δεί πως πεθαμένη μοιάζω...

Μαντινάδα: Θε μου πως ειναι δυνατον...

Θε ‌μου ‌πως ‌ειναι ‌δυνατον απο ‎μικρο ‎κοπελι μεσα ‏απ' ‏τις ‏μαντιναδες ‏του το θανατο να θελει

Μαντινάδα: Πως είναι Θε μου δυνατόν...

Πως ‌είναι ‌Θε ‌μου ‌δυνατόν να'χει ‎η ‎αγάπη ‎πόνους αφού ‏εσύ ‏τις ‏δίδαξες ετούτουσας τους νόμους

Μαντινάδα: Πες μου πως είναι δυνατόν...

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν σα ‎σε ‎κοιτώ ‎στα ‎μάτια ευθύς ‏αμέσως ‏η ‏καρδιά να γίνεται κομμάτια.

Μαντινάδα: Πως είναι Θεε μου δυνατόν...

Πως ‌είναι ‌Θεε ‌μου ‌δυνατόν να ‎κλαιω ‎οταν ‎γελάω και ‏να ‏πονώ ‏μες ‏τη ‏χαρά εκείνον να ζητάω.

Μαντινάδα: Δώσε μου το δικαίωμα...

Δώσε ‌μου ‌το ‌δικαίωμα να ‎σε ‎αναστορούμαι αφού ‏δεν ‏είναι ‏δυνατόν εμείς μαζί να ζούμε

Μαντινάδα: Με όνειρα ξεκίνησα...

Με ‌όνειρα ‌ξεκίνησα στσι ‎παιδικούς ‎μου ‎χρόνους και ‏τώρα ‏μοιάζω ‏‘νους ‏δεντρού, με μαραμένους κλώνους.

Μαντινάδα: Χωρις αιτια κι αφορμη...

Χωρις ‌αιτια ‌κι ‌αφορμη εφυγε ‎μακρια ‎μου και ‏εφιαλτες ‏εγιναν ολα τα ονειρα μου

Μαντινάδα: Εφυγε εκεινη και εφυγε...

Εφυγε ‌εκεινη ‌και ‌εφυγε το ‎γελιο ‎κι ‎η ‎χαρα ‎μου, η ‏καθε ‏ελπιδα ‏στο ‏να ‏ζω και να χτυπα η καρδια μου

Μαντινάδα: Έφυγε πάλι το μυαλό...

Έφυγε ‌πάλι ‌το ‌μυαλό με ‎πλώρη ‎τη ‎καρδιά ‎σου, έχει ‏πανιά ‏τα ‏όνειρα κι άνεμο τη ματιά σου.

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Πες μου πως είναι δυνατόν...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 232

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν
όνειρα ‎να ‎μοιράζω
απο ‏την ‏ώρα ‏που ‏έφυγε
με πεθαμένη μοιάζω.

Αδιαφορεί;Με ‌σκέφτεται;
ή ‎λέει ‎δεν ‎τον ‎νοιάζω;
στείλτον ‏φεγγάρι ‏μου ‏να ‏δεί
πως πεθαμένη μοιάζω...

Θε ‌μου ‌πως ‌ειναι ‌δυνατον
απο ‎μικρο ‎κοπελι
μεσα ‏απ' ‏τις ‏μαντιναδες ‏του
το θανατο να θελει

Πως ‌είναι ‌Θε ‌μου ‌δυνατόν
να'χει ‎η ‎αγάπη ‎πόνους
αφού ‏εσύ ‏τις ‏δίδαξες
ετούτουσας τους νόμους

Πες ‌μου ‌πως ‌είναι ‌δυνατόν
σα ‎σε ‎κοιτώ ‎στα ‎μάτια
ευθύς ‏αμέσως ‏η ‏καρδιά
να γίνεται κομμάτια.

Πως ‌είναι ‌Θεε ‌μου ‌δυνατόν
να ‎κλαιω ‎οταν ‎γελάω
και ‏να ‏πονώ ‏μες ‏τη ‏χαρά
εκείνον να ζητάω.

Δώσε ‌μου ‌το ‌δικαίωμα
να ‎σε ‎αναστορούμαι
αφού ‏δεν ‏είναι ‏δυνατόν
εμείς μαζί να ζούμε

Με ‌όνειρα ‌ξεκίνησα
στσι ‎παιδικούς ‎μου ‎χρόνους
και ‏τώρα ‏μοιάζω ‏‘νους ‏δεντρού,
με μαραμένους κλώνους.

Χωρις ‌αιτια ‌κι ‌αφορμη
εφυγε ‎μακρια ‎μου
και ‏εφιαλτες ‏εγιναν
ολα τα ονειρα μου

Εφυγε ‌εκεινη ‌και ‌εφυγε
το ‎γελιο ‎κι ‎η ‎χαρα ‎μου,
η ‏καθε ‏ελπιδα ‏στο ‏να ‏ζω
και να χτυπα η καρδια μου

Έφυγε ‌πάλι ‌το ‌μυαλό
με ‎πλώρη ‎τη ‎καρδιά ‎σου,
έχει ‏πανιά ‏τα ‏όνειρα
κι άνεμο τη ματιά σου.