Μαντινάδα: Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...

Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...

Όποτε ‌θέλεις ‌να ‌'ρχεσαι
στ' ‎ονείρου ‎μου ‎τη ‎ζάλη,
να ‏κάθεσαι ‏ως ‏την ‏αυγή
και ξαναφεύγεις πάλι

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Μαρκογιαννης Νικος

Μαντινάδα: Βαρεθηκα αγαπη μου...

Βαρεθηκα ‌αγαπη ‌μου
να ‎σ'αγαπω ‎να ‎λιωνω
και ‏εσυ ‏να ‏φευγεις, ‏να ‏'ρχεσαι
οποτε θελεις μονο

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Σεβαστάκη Νίκη

Μαντινάδα: Στου ονείρου μου τσ'αθιβολές...

Στου ‌ονείρου ‌μου ‌τσ'αθιβολές
φερμένη ‎σ'είχα ‎πάλι
και ‏ξύπνησα ‏και ‏με ‏βαστά
του έρωτα σου η ζάλη

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Αβραμάκης Νεκτάριος

Μαντινάδα: Δε σε μισώ γιατί κι αυτό...

Δε ‌σε ‌μισώ ‌γιατί ‌κι ‌αυτό
αίσθημα ‎είναι ‎πάλι,
λέω ‏πως ‏δεν ‏υπήρξαμε
κι ήσουν ονείρου ζάλη.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Αεράκη Κάλλη

Μαντινάδα: Ελα ξανά στο όνειρο...

Ελα ‌ξανά ‌στο ‌όνειρο
την ‎πόρτα ‎μή ‎χτυπήσεις
ξεκλείδωτη'ναι ‏νά ‏ρχεσαι
όποτε το θελήσεις.

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Μεταξάκης Αντώνης

Μαντινάδα: Αϊτέ που κάθεσαι ψηλά...

Αϊτέ ‌που ‌κάθεσαι ‌ψηλά
πως ‎δε ‎σε ‎πιάνει ‎ζάλη
οντε ‏γυρίζεις ‏και ‏θωρείς
τση Κρήτης μας τα κάλλη

Μαντινάδες για την Κρήτη

Μαντινάδα: Την πόρτα του ονέιρου μου...

Την ‌πόρτα ‌του ‌ονέιρου ‌μου
έχω ‎ανοιχτή ‎για ‎σένα
γαι ‏να'ρχεσαι ‏και ‏να ‏ξεχνώ
όλα τα περασμένα

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Τάκου Ζωγραφιά

Μαντινάδα: Δε σε φοβούμαι θάνατε...

Δε ‌σε ‌φοβούμαι ‌θάνατε
κι ‎όποτε ‎θέλεις ‎κόπια
μα ‏το ‏ποτήρι ‏τση ‏ζωής
ξεχειλισμένο το' πια

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Σιγανός Μανόλης

Μαντινάδα: Μες στο βασίλειο της καρδιάς...

Μες ‌στο ‌βασίλειο ‌της ‌καρδιάς
θρόνο ‎σου ‎έχω ‎φτιάξει
κι ‏όποτε ‏θέλεις ‏στείλε ‏μου
τη σκέψη σου να κάτσει

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Παπαδάκη Κρατούλα

Μαντινάδα: Κάθε αυγή παρακαλώ...

Κάθε ‌αυγή ‌παρακαλώ
τον ‎ήλιο ‎να ‎αργήσει
και ‏λίγο ‏ακόμα ‏στη ‏χαρά
του ονείρου να μ' αφήσει

Μαντινάδες για του Ήλιο Από τον/την: Χουστουλάκης Άρης

Μαντινάδα: Και πάλι εξημέρωσε...

Και ‌πάλι ‌εξημέρωσε
και ‎'φυγε ‎το ‎σκοτάδι
και ‏πάλι ‏τούτη ‏την ‏αυγή
δε θα'μαστε ομάδι

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Διαμαντής Στέλιος

Μαντινάδα: Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 79

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...

Όποτε ‌θέλεις ‌να ‌'ρχεσαι
στ' ‎ονείρου ‎μου ‎τη ‎ζάλη,
να ‏κάθεσαι ‏ως ‏την ‏αυγή
και ξαναφεύγεις πάλι

Μαντινάδα: Βαρεθηκα αγαπη μου...

Βαρεθηκα ‌αγαπη ‌μου
να ‎σ'αγαπω ‎να ‎λιωνω
και ‏εσυ ‏να ‏φευγεις, ‏να ‏'ρχεσαι
οποτε θελεις μονο

Μαντινάδα: Στου ονείρου μου τσ'αθιβολές...

Στου ‌ονείρου ‌μου ‌τσ'αθιβολές
φερμένη ‎σ'είχα ‎πάλι
και ‏ξύπνησα ‏και ‏με ‏βαστά
του έρωτα σου η ζάλη

Μαντινάδα: Δε σε μισώ γιατί κι αυτό...

Δε ‌σε ‌μισώ ‌γιατί ‌κι ‌αυτό
αίσθημα ‎είναι ‎πάλι,
λέω ‏πως ‏δεν ‏υπήρξαμε
κι ήσουν ονείρου ζάλη.

Μαντινάδα: Ελα ξανά στο όνειρο...

Ελα ‌ξανά ‌στο ‌όνειρο
την ‎πόρτα ‎μή ‎χτυπήσεις
ξεκλείδωτη'ναι ‏νά ‏ρχεσαι
όποτε το θελήσεις.

Μαντινάδα: Αϊτέ που κάθεσαι ψηλά...

Αϊτέ ‌που ‌κάθεσαι ‌ψηλά
πως ‎δε ‎σε ‎πιάνει ‎ζάλη
οντε ‏γυρίζεις ‏και ‏θωρείς
τση Κρήτης μας τα κάλλη

Μαντινάδα: Την πόρτα του ονέιρου μου...

Την ‌πόρτα ‌του ‌ονέιρου ‌μου
έχω ‎ανοιχτή ‎για ‎σένα
γαι ‏να'ρχεσαι ‏και ‏να ‏ξεχνώ
όλα τα περασμένα

Μαντινάδα: Δε σε φοβούμαι θάνατε...

Δε ‌σε ‌φοβούμαι ‌θάνατε
κι ‎όποτε ‎θέλεις ‎κόπια
μα ‏το ‏ποτήρι ‏τση ‏ζωής
ξεχειλισμένο το' πια

Μαντινάδα: Μες στο βασίλειο της καρδιάς...

Μες ‌στο ‌βασίλειο ‌της ‌καρδιάς
θρόνο ‎σου ‎έχω ‎φτιάξει
κι ‏όποτε ‏θέλεις ‏στείλε ‏μου
τη σκέψη σου να κάτσει

Μαντινάδα: Κάθε αυγή παρακαλώ...

Κάθε ‌αυγή ‌παρακαλώ
τον ‎ήλιο ‎να ‎αργήσει
και ‏λίγο ‏ακόμα ‏στη ‏χαρά
του ονείρου να μ' αφήσει

Μαντινάδα: Και πάλι εξημέρωσε...

Και ‌πάλι ‌εξημέρωσε
και ‎'φυγε ‎το ‎σκοτάδι
και ‏πάλι ‏τούτη ‏την ‏αυγή
δε θα'μαστε ομάδι

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Μαντινάδα: Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 79

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...

Όποτε ‌θέλεις ‌να ‌'ρχεσαι στ' ‎ονείρου ‎μου ‎τη ‎ζάλη, να ‏κάθεσαι ‏ως ‏την ‏αυγή και ξαναφεύγεις πάλι

Μαντινάδα: Βαρεθηκα αγαπη μου...

Βαρεθηκα ‌αγαπη ‌μου να ‎σ'αγαπω ‎να ‎λιωνω και ‏εσυ ‏να ‏φευγεις, ‏να ‏'ρχεσαι οποτε θελεις μονο

Μαντινάδα: Στου ονείρου μου τσ'αθιβολές...

Στου ‌ονείρου ‌μου ‌τσ'αθιβολές φερμένη ‎σ'είχα ‎πάλι και ‏ξύπνησα ‏και ‏με ‏βαστά του έρωτα σου η ζάλη

Μαντινάδα: Δε σε μισώ γιατί κι αυτό...

Δε ‌σε ‌μισώ ‌γιατί ‌κι ‌αυτό αίσθημα ‎είναι ‎πάλι, λέω ‏πως ‏δεν ‏υπήρξαμε κι ήσουν ονείρου ζάλη.

Μαντινάδα: Ελα ξανά στο όνειρο...

Ελα ‌ξανά ‌στο ‌όνειρο την ‎πόρτα ‎μή ‎χτυπήσεις ξεκλείδωτη'ναι ‏νά ‏ρχεσαι όποτε το θελήσεις.

Μαντινάδα: Αϊτέ που κάθεσαι ψηλά...

Αϊτέ ‌που ‌κάθεσαι ‌ψηλά πως ‎δε ‎σε ‎πιάνει ‎ζάλη οντε ‏γυρίζεις ‏και ‏θωρείς τση Κρήτης μας τα κάλλη

Μαντινάδα: Την πόρτα του ονέιρου μου...

Την ‌πόρτα ‌του ‌ονέιρου ‌μου έχω ‎ανοιχτή ‎για ‎σένα γαι ‏να'ρχεσαι ‏και ‏να ‏ξεχνώ όλα τα περασμένα

Μαντινάδα: Δε σε φοβούμαι θάνατε...

Δε ‌σε ‌φοβούμαι ‌θάνατε κι ‎όποτε ‎θέλεις ‎κόπια μα ‏το ‏ποτήρι ‏τση ‏ζωής ξεχειλισμένο το' πια

Μαντινάδα: Μες στο βασίλειο της καρδιάς...

Μες ‌στο ‌βασίλειο ‌της ‌καρδιάς θρόνο ‎σου ‎έχω ‎φτιάξει κι ‏όποτε ‏θέλεις ‏στείλε ‏μου τη σκέψη σου να κάτσει

Μαντινάδα: Κάθε αυγή παρακαλώ...

Κάθε ‌αυγή ‌παρακαλώ τον ‎ήλιο ‎να ‎αργήσει και ‏λίγο ‏ακόμα ‏στη ‏χαρά του ονείρου να μ' αφήσει

Μαντινάδα: Και πάλι εξημέρωσε...

Και ‌πάλι ‌εξημέρωσε και ‎'φυγε ‎το ‎σκοτάδι και ‏πάλι ‏τούτη ‏την ‏αυγή δε θα'μαστε ομάδι

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Όποτε θέλεις να 'ρχεσαι...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 79

Όποτε ‌θέλεις ‌να ‌'ρχεσαι
στ' ‎ονείρου ‎μου ‎τη ‎ζάλη,
να ‏κάθεσαι ‏ως ‏την ‏αυγή
και ξαναφεύγεις πάλι

Βαρεθηκα ‌αγαπη ‌μου
να ‎σ'αγαπω ‎να ‎λιωνω
και ‏εσυ ‏να ‏φευγεις, ‏να ‏'ρχεσαι
οποτε θελεις μονο

Στου ‌ονείρου ‌μου ‌τσ'αθιβολές
φερμένη ‎σ'είχα ‎πάλι
και ‏ξύπνησα ‏και ‏με ‏βαστά
του έρωτα σου η ζάλη

Δε ‌σε ‌μισώ ‌γιατί ‌κι ‌αυτό
αίσθημα ‎είναι ‎πάλι,
λέω ‏πως ‏δεν ‏υπήρξαμε
κι ήσουν ονείρου ζάλη.

Ελα ‌ξανά ‌στο ‌όνειρο
την ‎πόρτα ‎μή ‎χτυπήσεις
ξεκλείδωτη'ναι ‏νά ‏ρχεσαι
όποτε το θελήσεις.

Αϊτέ ‌που ‌κάθεσαι ‌ψηλά
πως ‎δε ‎σε ‎πιάνει ‎ζάλη
οντε ‏γυρίζεις ‏και ‏θωρείς
τση Κρήτης μας τα κάλλη

Την ‌πόρτα ‌του ‌ονέιρου ‌μου
έχω ‎ανοιχτή ‎για ‎σένα
γαι ‏να'ρχεσαι ‏και ‏να ‏ξεχνώ
όλα τα περασμένα

Δε ‌σε ‌φοβούμαι ‌θάνατε
κι ‎όποτε ‎θέλεις ‎κόπια
μα ‏το ‏ποτήρι ‏τση ‏ζωής
ξεχειλισμένο το' πια

Μες ‌στο ‌βασίλειο ‌της ‌καρδιάς
θρόνο ‎σου ‎έχω ‎φτιάξει
κι ‏όποτε ‏θέλεις ‏στείλε ‏μου
τη σκέψη σου να κάτσει

Κάθε ‌αυγή ‌παρακαλώ
τον ‎ήλιο ‎να ‎αργήσει
και ‏λίγο ‏ακόμα ‏στη ‏χαρά
του ονείρου να μ' αφήσει

Και ‌πάλι ‌εξημέρωσε
και ‎'φυγε ‎το ‎σκοτάδι
και ‏πάλι ‏τούτη ‏την ‏αυγή
δε θα'μαστε ομάδι