Μαντινάδα: Νιώθω στο στήθος μου φωτιά...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Νιώθω στο στήθος μου φωτιά...

Νιώθω ‌στο ‌στήθος ‌μου ‌φωτιά
τα ‎όργανα ‎δεν ‎καίνε
μας ‏αναρωτιέμαι ‏ηντα ‏'χουνε
που τα θωρώ και κλαίνε

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Ζαχαριουδάκης Νικόλαος

Μαντινάδα: Ολα τα ματια ειναι στεγνα...

Ολα ‌τα ‌ματια ‌ειναι ‌στεγνα
μα ‎τα ‎δικα ‎μου ‎κλαινε
στο ‏στηθος ‏μου ‏σταλαζουνε
και την καρδια μου καινε

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Σηφακακης Γεωργιος

Μαντινάδα: Πολλές πληγές μου άνοιξες...

Πολλές ‌πληγές ‌μου ‌άνοιξες
και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎καίνε
κλαίνε ‏τα ‏μάθια ‏μου ‏τα ‏δυό
μ' ανθρώπου δεν το λένε

Μαντινάδες Καρδιάς

Μαντινάδα: Όποιος νομίζει και θαρρεί...

Όποιος ‌νομίζει ‌και ‌θαρρεί
οι ‎άντρες ‎πως ‎δεν ‎κλαίνε
καμίνι ‏είναι ‏τα ‏στήθια ‏του
και την καρδιά του καίνε

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Σκόρδος Κωνσταντίνος

Μαντινάδα: Αφησες μόνο άρωμα...

Αφησες ‌μόνο ‌άρωμα
και ‎σκέψεις ‎που ‎με ‎καίνε,
παίρνουν ‏ανθρώπινη ‏μορφή
και σα κοπέλια κλαίνε.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Παπουτσάκης Στέλιος

Μαντινάδα: Ας είχα κάρβουνα σβηστά...

Ας ‌είχα ‌κάρβουνα ‌σβηστά
και ‎φλόγες ‎να ‎μην ‎καίνε
να ‏κάψω ‏εκείνη ‏που ‏έκανε
τα μάθια μου να κλαίνε.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Γιακουμάκης Ευάγγελος

Μαντινάδα: Μέσα στσι χούφτες μου σκυφτός...

Μέσα ‌στσι ‌χούφτες ‌μου ‌σκυφτός
βαστώ ‎το ‎πρόσωπό ‎μου
κι ‏αναρωτιέμαι ‏ηντά ‏'φταιξε
κι έχασα τ' όνειρό μου

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Κοκολαντωνάκης Κωστής

Μαντινάδα: Τα μάτια σου είναι σαν φωτιά...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌είναι ‌σαν ‌φωτιά
που ‎καίνε ‎τα ‎σωθικά ‎μου
και ‏όσο ‏κι ‏αν ‏το ‏προσπαθώ
δεν τα ξεχνώ καρδιά μου!

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Σταματία Σηφάκη

Μαντινάδα: Στο στήθος μου εγράφτηκε...

Στο ‌στήθος ‌μου ‌εγράφτηκε
για ‎πάντα ‎τ'όνομα ‎σου
στη ‏φλέβα ‏νιώθω ‏τον ‏παλμό
που ρχετ' απ'την καρδιά σου

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Βαρδουσση Γεωργια

Μαντινάδα: Γίναν τα δάκρυα φωτιά...

Γίναν ‌τα ‌δάκρυα ‌φωτιά
και ‎καίνε ‎τη ‎μορφή ‎σου
στις ‏στάχτες ‏μέσα ‏να ‏χαθεί
η κάθε θύμησή σου.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Αεράκη Κάλλη

Μαντινάδα: Αφού θωρείς τα κάρβουνα...

Αφού ‌θωρείς ‌τα ‌κάρβουνα
πως ‎άφτουνε ‎καίνε
άμα ‏τα ‏πιάσεις ‏και ‏καείς
οι άλλοι ήντα σου φταίνε;

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Καινούργιε χρόνε μέτρησε...

Καινούργιε ‌χρόνε ‌μέτρησε
τσοι ‎δυστυχείς ‎που ‎κλαίνε
και ‏σβήσε ‏σκιας ‏τσι ‏εμισές
''φωθιές'' να μη τσοι καίνε

Μαντινάδες για Ευχές Από τον/την: Μπρόκος Μανόλης

Μαντινάδα: Μοιάζουν πολύ τα μάθια σου...

Μοιάζουν ‌πολύ ‌τα ‌μάθια ‌σου
του ‎ήλιου ‎κι ‎ας ‎μη ‎θένε
κι ‏αν ‏πολύ ‏ώρα ‏τα ‏θωρώ
το πρόσωπό μου καίνε

Μαντινάδες για του Ήλιο Από τον/την: Κατσικάνης Νίκος

Μαντινάδα: Φωτιά εδώ φωτιά εκεί...

Φωτιά ‌εδώ ‌φωτιά ‌εκεί
φωτιά ‎στα ‎κεραμίδια.
Φωτιά ‏στης ‏νύφης ‏το ‏μουνί
και στου γαμπρού τ'αρχίδια.

Ακατάλληλες Μαντινάδες Από τον/την: Αναγνωστόπουλος Ιωάννης

Μαντινάδα: Στο στήθος σου χρυσό σταυρό...

Στο ‌στήθος ‌σου ‌χρυσό ‌σταυρό
έσκυψα ‎να ‎φιλήσω
αλλά ‏το ‏στήθος ‏φίλησα,
τι κρίμα ν'αμαρτήσω

Αστείες Μαντινάδες Από τον/την: Καψανάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Στο στήθος σου χρυσό σταυρό...

Στο ‌στήθος ‌σου ‌χρυσό ‌σταυρό
έσκυψα ‎να ‎φιλήσω
αλλά ‏το ‏στήθος ‏φίλησα
τι κρίμα ν' αμαρτήσω.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Τζεράνης Γεώργιος

Μαντινάδα: Να'σουν φωτια και γω κερι...

Να'σουν ‌φωτια ‌και ‌γω ‌κερι
ν'αναβεις ‎και ‎να ‎λιωνω
να ‏γραφω ‏χαμε ‏σ'αγαπω
και να μη νιωθω πονο

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Ζουρίδη Κρυστάλλη

Μαντινάδα: Πως ο καθρέπτης της ψυχής...

Πως ‌ο ‌καθρέπτης ‌της ‌ψυχής
τα ‎μάτια ‎είναι ‎λένε
για ‏τα ‏δικά ‏μου ‏ήντα ‏θα ‏πουν
που μέρα νύχτα κλαίνε.

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Μπλυμάκη Μαρία

Μαντινάδα: Στο πρώτο εμπόδιο θωρώ...

Στο ‌πρώτο ‌εμπόδιο ‌θωρώ
τα ‎μάτια ‎σου ‎να ‎κλαίνε
μα ‏στη ‏φουρτούνα ‏φαίνεται
ο καπετάνιος λένε.

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Δεν προκειται να σ' αρνηθω...

Δεν ‌προκειται ‌να ‌σ' ‌αρνηθω
οτι ‎και ‎να ‎μου ‎λενε
αφου ‏θωρω ‏τα ‏ματια ‏σου
μονο για μενα κλαινε

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Λάγιος Γιώργος

Μαντινάδα: Ένα δεντρί στη μοναξιά...

Ένα ‌δεντρί ‌στη ‌μοναξιά
που ‎το ‎χουνε ‎φυτέψει
δίχως ‏κοπρά ‏δίχως ‏νερό
ήντα καρπό θα θρέψει

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Εγγλεζάκης Γεώργιος

Σελίδα:

Μαντινάδα: Νιώθω στο στήθος μου φωτιά...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Νιώθω στο στήθος μου φωτιά...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 40

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Νιώθω στο στήθος μου φωτιά...

Νιώθω ‌στο ‌στήθος ‌μου ‌φωτιά τα ‎όργανα ‎δεν ‎καίνε μας ‏αναρωτιέμαι ‏ηντα ‏'χουνε που τα θωρώ και κλαίνε

Μαντινάδα: Ολα τα ματια ειναι στεγνα...

Ολα ‌τα ‌ματια ‌ειναι ‌στεγνα μα ‎τα ‎δικα ‎μου ‎κλαινε στο ‏στηθος ‏μου ‏σταλαζουνε και την καρδια μου καινε

Μαντινάδα: Πολλές πληγές μου άνοιξες...

Πολλές ‌πληγές ‌μου ‌άνοιξες και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎καίνε κλαίνε ‏τα ‏μάθια ‏μου ‏τα ‏δυό μ' ανθρώπου δεν το λένε

Μαντινάδα: Όποιος νομίζει και θαρρεί...

Όποιος ‌νομίζει ‌και ‌θαρρεί οι ‎άντρες ‎πως ‎δεν ‎κλαίνε καμίνι ‏είναι ‏τα ‏στήθια ‏του και την καρδιά του καίνε

Μαντινάδα: Αφησες μόνο άρωμα...

Αφησες ‌μόνο ‌άρωμα και ‎σκέψεις ‎που ‎με ‎καίνε, παίρνουν ‏ανθρώπινη ‏μορφή και σα κοπέλια κλαίνε.

Μαντινάδα: Ας είχα κάρβουνα σβηστά...

Ας ‌είχα ‌κάρβουνα ‌σβηστά και ‎φλόγες ‎να ‎μην ‎καίνε να ‏κάψω ‏εκείνη ‏που ‏έκανε τα μάθια μου να κλαίνε.

Μαντινάδα: Μέσα στσι χούφτες μου σκυφτός...

Μέσα ‌στσι ‌χούφτες ‌μου ‌σκυφτός βαστώ ‎το ‎πρόσωπό ‎μου κι ‏αναρωτιέμαι ‏ηντά ‏'φταιξε κι έχασα τ' όνειρό μου

Μαντινάδα: Τα μάτια σου είναι σαν φωτιά...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌είναι ‌σαν ‌φωτιά που ‎καίνε ‎τα ‎σωθικά ‎μου και ‏όσο ‏κι ‏αν ‏το ‏προσπαθώ δεν τα ξεχνώ καρδιά μου!

Μαντινάδα: Στο στήθος μου εγράφτηκε...

Στο ‌στήθος ‌μου ‌εγράφτηκε για ‎πάντα ‎τ'όνομα ‎σου στη ‏φλέβα ‏νιώθω ‏τον ‏παλμό που ρχετ' απ'την καρδιά σου

Μαντινάδα: Γίναν τα δάκρυα φωτιά...

Γίναν ‌τα ‌δάκρυα ‌φωτιά και ‎καίνε ‎τη ‎μορφή ‎σου στις ‏στάχτες ‏μέσα ‏να ‏χαθεί η κάθε θύμησή σου.

Μαντινάδα: Αφού θωρείς τα κάρβουνα...

Αφού ‌θωρείς ‌τα ‌κάρβουνα πως ‎άφτουνε ‎καίνε άμα ‏τα ‏πιάσεις ‏και ‏καείς οι άλλοι ήντα σου φταίνε;

Μαντινάδα: Καινούργιε χρόνε μέτρησε...

Καινούργιε ‌χρόνε ‌μέτρησε τσοι ‎δυστυχείς ‎που ‎κλαίνε και ‏σβήσε ‏σκιας ‏τσι ‏εμισές ''φωθιές'' να μη τσοι καίνε

Μαντινάδα: Μοιάζουν πολύ τα μάθια σου...

Μοιάζουν ‌πολύ ‌τα ‌μάθια ‌σου του ‎ήλιου ‎κι ‎ας ‎μη ‎θένε κι ‏αν ‏πολύ ‏ώρα ‏τα ‏θωρώ το πρόσωπό μου καίνε

Μαντινάδα: Φωτιά εδώ φωτιά εκεί...

Φωτιά ‌εδώ ‌φωτιά ‌εκεί φωτιά ‎στα ‎κεραμίδια. Φωτιά ‏στης ‏νύφης ‏το ‏μουνί και στου γαμπρού τ'αρχίδια.

Μαντινάδα: Στο στήθος σου χρυσό σταυρό...

Στο ‌στήθος ‌σου ‌χρυσό ‌σταυρό έσκυψα ‎να ‎φιλήσω αλλά ‏το ‏στήθος ‏φίλησα, τι κρίμα ν'αμαρτήσω

Μαντινάδα: Στο στήθος σου χρυσό σταυρό...

Στο ‌στήθος ‌σου ‌χρυσό ‌σταυρό έσκυψα ‎να ‎φιλήσω αλλά ‏το ‏στήθος ‏φίλησα τι κρίμα ν' αμαρτήσω.

Μαντινάδα: Να'σουν φωτια και γω κερι...

Να'σουν ‌φωτια ‌και ‌γω ‌κερι ν'αναβεις ‎και ‎να ‎λιωνω να ‏γραφω ‏χαμε ‏σ'αγαπω και να μη νιωθω πονο

Μαντινάδα: Πως ο καθρέπτης της ψυχής...

Πως ‌ο ‌καθρέπτης ‌της ‌ψυχής τα ‎μάτια ‎είναι ‎λένε για ‏τα ‏δικά ‏μου ‏ήντα ‏θα ‏πουν που μέρα νύχτα κλαίνε.

Μαντινάδα: Στο πρώτο εμπόδιο θωρώ...

Στο ‌πρώτο ‌εμπόδιο ‌θωρώ τα ‎μάτια ‎σου ‎να ‎κλαίνε μα ‏στη ‏φουρτούνα ‏φαίνεται ο καπετάνιος λένε.

Μαντινάδα: Δεν προκειται να σ' αρνηθω...

Δεν ‌προκειται ‌να ‌σ' ‌αρνηθω οτι ‎και ‎να ‎μου ‎λενε αφου ‏θωρω ‏τα ‏ματια ‏σου μονο για μενα κλαινε

Μαντινάδα: Ένα δεντρί στη μοναξιά...

Ένα ‌δεντρί ‌στη ‌μοναξιά που ‎το ‎χουνε ‎φυτέψει δίχως ‏κοπρά ‏δίχως ‏νερό ήντα καρπό θα θρέψει

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Νιώθω στο στήθος μου φωτιά...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 40

Νιώθω ‌στο ‌στήθος ‌μου ‌φωτιά
τα ‎όργανα ‎δεν ‎καίνε
μας ‏αναρωτιέμαι ‏ηντα ‏'χουνε
που τα θωρώ και κλαίνε

Ολα ‌τα ‌ματια ‌ειναι ‌στεγνα
μα ‎τα ‎δικα ‎μου ‎κλαινε
στο ‏στηθος ‏μου ‏σταλαζουνε
και την καρδια μου καινε

Πολλές ‌πληγές ‌μου ‌άνοιξες
και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎καίνε
κλαίνε ‏τα ‏μάθια ‏μου ‏τα ‏δυό
μ' ανθρώπου δεν το λένε

Όποιος ‌νομίζει ‌και ‌θαρρεί
οι ‎άντρες ‎πως ‎δεν ‎κλαίνε
καμίνι ‏είναι ‏τα ‏στήθια ‏του
και την καρδιά του καίνε

Αφησες ‌μόνο ‌άρωμα
και ‎σκέψεις ‎που ‎με ‎καίνε,
παίρνουν ‏ανθρώπινη ‏μορφή
και σα κοπέλια κλαίνε.

Ας ‌είχα ‌κάρβουνα ‌σβηστά
και ‎φλόγες ‎να ‎μην ‎καίνε
να ‏κάψω ‏εκείνη ‏που ‏έκανε
τα μάθια μου να κλαίνε.

Μέσα ‌στσι ‌χούφτες ‌μου ‌σκυφτός
βαστώ ‎το ‎πρόσωπό ‎μου
κι ‏αναρωτιέμαι ‏ηντά ‏'φταιξε
κι έχασα τ' όνειρό μου

Τα ‌μάτια ‌σου ‌είναι ‌σαν ‌φωτιά
που ‎καίνε ‎τα ‎σωθικά ‎μου
και ‏όσο ‏κι ‏αν ‏το ‏προσπαθώ
δεν τα ξεχνώ καρδιά μου!

Στο ‌στήθος ‌μου ‌εγράφτηκε
για ‎πάντα ‎τ'όνομα ‎σου
στη ‏φλέβα ‏νιώθω ‏τον ‏παλμό
που ρχετ' απ'την καρδιά σου

Γίναν ‌τα ‌δάκρυα ‌φωτιά
και ‎καίνε ‎τη ‎μορφή ‎σου
στις ‏στάχτες ‏μέσα ‏να ‏χαθεί
η κάθε θύμησή σου.

Αφού ‌θωρείς ‌τα ‌κάρβουνα
πως ‎άφτουνε ‎καίνε
άμα ‏τα ‏πιάσεις ‏και ‏καείς
οι άλλοι ήντα σου φταίνε;

Καινούργιε ‌χρόνε ‌μέτρησε
τσοι ‎δυστυχείς ‎που ‎κλαίνε
και ‏σβήσε ‏σκιας ‏τσι ‏εμισές
''φωθιές'' να μη τσοι καίνε

Μοιάζουν ‌πολύ ‌τα ‌μάθια ‌σου
του ‎ήλιου ‎κι ‎ας ‎μη ‎θένε
κι ‏αν ‏πολύ ‏ώρα ‏τα ‏θωρώ
το πρόσωπό μου καίνε

Φωτιά ‌εδώ ‌φωτιά ‌εκεί
φωτιά ‎στα ‎κεραμίδια.
Φωτιά ‏στης ‏νύφης ‏το ‏μουνί
και στου γαμπρού τ'αρχίδια.

Στο ‌στήθος ‌σου ‌χρυσό ‌σταυρό
έσκυψα ‎να ‎φιλήσω
αλλά ‏το ‏στήθος ‏φίλησα,
τι κρίμα ν'αμαρτήσω

Στο ‌στήθος ‌σου ‌χρυσό ‌σταυρό
έσκυψα ‎να ‎φιλήσω
αλλά ‏το ‏στήθος ‏φίλησα
τι κρίμα ν' αμαρτήσω.

Να'σουν ‌φωτια ‌και ‌γω ‌κερι
ν'αναβεις ‎και ‎να ‎λιωνω
να ‏γραφω ‏χαμε ‏σ'αγαπω
και να μη νιωθω πονο

Πως ‌ο ‌καθρέπτης ‌της ‌ψυχής
τα ‎μάτια ‎είναι ‎λένε
για ‏τα ‏δικά ‏μου ‏ήντα ‏θα ‏πουν
που μέρα νύχτα κλαίνε.

Στο ‌πρώτο ‌εμπόδιο ‌θωρώ
τα ‎μάτια ‎σου ‎να ‎κλαίνε
μα ‏στη ‏φουρτούνα ‏φαίνεται
ο καπετάνιος λένε.

Δεν ‌προκειται ‌να ‌σ' ‌αρνηθω
οτι ‎και ‎να ‎μου ‎λενε
αφου ‏θωρω ‏τα ‏ματια ‏σου
μονο για μενα κλαινε

Ένα ‌δεντρί ‌στη ‌μοναξιά
που ‎το ‎χουνε ‎φυτέψει
δίχως ‏κοπρά ‏δίχως ‏νερό
ήντα καρπό θα θρέψει