Μαντινάδα: Μα κι η θεά τση ομορφιάς...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Μα κι η θεά τση ομορφιάς...

Μα ‌κι ‌η ‌θεά ‌τση ‌ομορφιάς
άνε ‎σταθεί ‎μπροστά ‎σου
αμοναχή ‏το ‏στέμμα ‏τση
θα βάλει στα μαλλιά σου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Κοκολαντωνάκης Κωστής

Μαντινάδα: Κι η Αφροδίτη ζήλεψε...

Κι ‌η ‌Αφροδίτη ‌ζήλεψε
σα ‎στάθηκες ‎μπροστά ‎της
κι ‏ευθύς ‏αμέσως ‏πέταξε
το στέμμα απ' τα μαλλιά της

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Αθενάκη Νικολέττα

Μαντινάδα: Να 'μουν αέρας να 'ριχνα...

Να ‌'μουν ‌αέρας ‌να ‌'ριχνα
στα ‎μάθια ‎τα ‎μαλλιά ‎σου
για ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τη ‏θωρώ
τη λάμψη τσ'ομορφιάς σου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Τα πρέπει ξέβγαλες μπροστά...

Τα ‌πρέπει ‌ξέβγαλες ‌μπροστά
τα ‎θέλω ‎σου ‎τα ‎πνιγείς
και ‏έρχονται ‏ώρες ‏που ‏πονείς
αμοναχή σαν μείνεις

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Μπούρας Τάσος

Μαντινάδα: Πως εισαι μια' βασιλισσα...

Πως ‌εισαι ‌μια' ‌βασιλισσα,
Κρητη ‎δεν ‎ειν' ‎τυχαιο,
με ‏Ψηλορειτη ‏θρονο ‏σου
και στεμμα το Αιγαιο

Μαντινάδες για την Κρήτη Από τον/την: Παπαδάκη Κωνσταντίνα

Μαντινάδα: Το σ'αγαπω της μανας σου...

Το ‌σ'αγαπω ‌της ‌μανας ‌σου
να ‎το ‎εκαμεις ‎στεμμα
γιατι ‏εκεινη ‏σ'αγαπα
στον κοσμο οσο κανεναν

Μαντινάδες Μητέρας Από τον/την: Ζαχαριουδακη Ιωαννα

Μαντινάδα: Aϊτε μου πως εθαμπωσε...

Aϊτε ‌μου ‌πως ‌εθαμπωσε
το ‎φεγγος ‎τσ΄ομορφιας ‎σου
μας ‏εσταυροχεριαστηκες
και δε χτυπα η καρδια σου

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Ξυλούρη Αννα

Μαντινάδα: Θεά είσαι της ομορφιάς...

Θεά ‌είσαι ‌της ‌ομορφιάς
του ‎ήλιου ‎ξελογιάστρα
το ‏πιο ‏οικείο ‏στέκι ‏σου
θα 'πρεπε να 'ναι τ' άστρα

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Αντωνάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Αγγελική 'σαι στ' όνομα...

Αγγελική ‌'σαι ‌στ' ‌όνομα
κι ‎αγγέλω ‎αναθροφάρι
και ‏στα ‏ψιμύθια ‏του ‏κορμιού
και στσ' ομορφιάς τη χάρη

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Ανδρουλακάκης Εμμανουήλ

Μαντινάδα: Ζηλεύουνε τα νιάτα μας...

Ζηλεύουνε ‌τα ‌νιάτα ‌μας,
της ‎ομορφιάς ‎τα ‎μάτια
και ‏τα ‏σοφά ‏γεράματα
του χρυσαφιού καράτια

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Ερατεινος Αγγελος

Μαντινάδα: Λένε Θεά της ομορφιάς...

Λένε ‌Θεά ‌της ‌ομορφιάς
την ‎Αφροδίτη ‎μόνο
μα ‏γω ‏κατέχω ‏μια ‏ξανθιά
που τσ' έκλεψε το θρόνο

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Μπανασάκη Χριστίνα

Μαντινάδα: Αξιζει αραγε να ζει...

Αξιζει ‌αραγε ‌να ‌ζει
κανεις ‎μεσα ‎στο ‎ψεμα
μονο ‏και ‏μονο ‏για ‏να ‏δει
στη κεφαλη του στεμμα;

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: Βιολες ξερες να πεσουνε...

Βιολες ‌ξερες ‌να ‌πεσουνε
στα ‎χερια ‎τα ‎δικα ‎σου
ανθιζουνε ‏και ‏περνουνε
το χρωμα τσ'ομορφιας σου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Βάμβουκα Μαρία

Μαντινάδα: Βιόλες ξερές να πέσουνε...

Βιόλες ‌ξερές ‌να ‌πέσουνε
στα ‎χέρια ‎τα ‎δικά ‎σου
ανθίζουνε ‏και ‏παίρνουνε
το χρώμα τσ'ομορφιάς σου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Τσ'ανθρωπους απου'χουν αρετες...

Τσ'ανθρωπους ‌απου'χουν ‌αρετες
να ‎τους ‎εκαμεις ‎στεμμα
και ‏ασε ‏τους ‏υπολοιπους
να ζουν μεσα στο ψεμα

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Ζαχαριουδακη Ιωαννα

Μαντινάδα: θα θελα σκλαβος να'μουνα...

θα ‌θελα ‌σκλαβος ‌να'μουνα
της ‎τοσης ‎ομορφιας ‎σου
και ‏να'χα ‏ισοβια ‏δεσμα
μεσα στην αγκαλια σου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Τσιρωνης Κωστης

Μαντινάδα: Στης ομορφιάς το δάκρυ σου...

Στης ‌ομορφιάς ‌το ‌δάκρυ ‌σου
θα ‎κάνω ‎φλογοβόλο,
να ‏κάψω ‏όλες ‏τι ‏καρδιές
πάνω σ'αυτό τον κόσμο.

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Ζουλινάκης Κωνσταντίνος

Μαντινάδα: Μια πόλη χίλιω δυο ετώ...

Μια ‌πόλη ‌χίλιω ‌δυο ‌ετώ
θα ‎την ‎κατεδαφίσω
να ‏μη ‏σταθεί ‏εμπόδιο
σα 'ρθω να σε φιλήσω.

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Καμαράτου Ευρυδίκη

Μαντινάδα: Κι η Παναγία να σταθεί...

Κι ‌η ‌Παναγία ‌να ‌σταθεί
μαζί ‎να ‎σας ‎εβάλω
ανάθεμά ‏το ‏από ‏τσι ‏δυο
ποια είσαι δε θα βγάλω.

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Παπαθανασάκης Κωστής

Μαντινάδα: Είναι η ζωή σου κόλαση...

Είναι ‌η ‌ζωή ‌σου ‌κόλαση
μα ‎και ‎παράδεισός ‎σου
Σαν ‏λάθος ‏άνθρωπος ‏σταθεί
γι' άγγελος στο πλευρό σου

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Λαμπράκης Γιάννης

Μαντινάδα: Με το πιστολι να σταθει...

Με ‌το ‌πιστολι ‌να ‌σταθει
ο ‎κυρης ‎τσι ‎στο ‎δωμα
εγω ‏θα ‏καμω ‏περασα
ποκατο απο το χωμα

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Σχιναράκης Απόστολος

Σελίδα:

Μαντινάδα: Μα κι η θεά τση ομορφιάς...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Μα κι η θεά τση ομορφιάς...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 16

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Μα κι η θεά τση ομορφιάς...

Μα ‌κι ‌η ‌θεά ‌τση ‌ομορφιάς άνε ‎σταθεί ‎μπροστά ‎σου αμοναχή ‏το ‏στέμμα ‏τση θα βάλει στα μαλλιά σου

Μαντινάδα: Κι η Αφροδίτη ζήλεψε...

Κι ‌η ‌Αφροδίτη ‌ζήλεψε σα ‎στάθηκες ‎μπροστά ‎της κι ‏ευθύς ‏αμέσως ‏πέταξε το στέμμα απ' τα μαλλιά της

Μαντινάδα: Να 'μουν αέρας να 'ριχνα...

Να ‌'μουν ‌αέρας ‌να ‌'ριχνα στα ‎μάθια ‎τα ‎μαλλιά ‎σου για ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τη ‏θωρώ τη λάμψη τσ'ομορφιάς σου

Μαντινάδα: Τα πρέπει ξέβγαλες μπροστά...

Τα ‌πρέπει ‌ξέβγαλες ‌μπροστά τα ‎θέλω ‎σου ‎τα ‎πνιγείς και ‏έρχονται ‏ώρες ‏που ‏πονείς αμοναχή σαν μείνεις

Μαντινάδα: Πως εισαι μια' βασιλισσα...

Πως ‌εισαι ‌μια' ‌βασιλισσα, Κρητη ‎δεν ‎ειν' ‎τυχαιο, με ‏Ψηλορειτη ‏θρονο ‏σου και στεμμα το Αιγαιο

Μαντινάδα: Το σ'αγαπω της μανας σου...

Το ‌σ'αγαπω ‌της ‌μανας ‌σου να ‎το ‎εκαμεις ‎στεμμα γιατι ‏εκεινη ‏σ'αγαπα στον κοσμο οσο κανεναν

Μαντινάδα: Aϊτε μου πως εθαμπωσε...

Aϊτε ‌μου ‌πως ‌εθαμπωσε το ‎φεγγος ‎τσ΄ομορφιας ‎σου μας ‏εσταυροχεριαστηκες και δε χτυπα η καρδια σου

Μαντινάδα: Θεά είσαι της ομορφιάς...

Θεά ‌είσαι ‌της ‌ομορφιάς του ‎ήλιου ‎ξελογιάστρα το ‏πιο ‏οικείο ‏στέκι ‏σου θα 'πρεπε να 'ναι τ' άστρα

Μαντινάδα: Αγγελική 'σαι στ' όνομα...

Αγγελική ‌'σαι ‌στ' ‌όνομα κι ‎αγγέλω ‎αναθροφάρι και ‏στα ‏ψιμύθια ‏του ‏κορμιού και στσ' ομορφιάς τη χάρη

Μαντινάδα: Ζηλεύουνε τα νιάτα μας...

Ζηλεύουνε ‌τα ‌νιάτα ‌μας, της ‎ομορφιάς ‎τα ‎μάτια και ‏τα ‏σοφά ‏γεράματα του χρυσαφιού καράτια

Μαντινάδα: Λένε Θεά της ομορφιάς...

Λένε ‌Θεά ‌της ‌ομορφιάς την ‎Αφροδίτη ‎μόνο μα ‏γω ‏κατέχω ‏μια ‏ξανθιά που τσ' έκλεψε το θρόνο

Μαντινάδα: Αξιζει αραγε να ζει...

Αξιζει ‌αραγε ‌να ‌ζει κανεις ‎μεσα ‎στο ‎ψεμα μονο ‏και ‏μονο ‏για ‏να ‏δει στη κεφαλη του στεμμα;

Μαντινάδα: Βιολες ξερες να πεσουνε...

Βιολες ‌ξερες ‌να ‌πεσουνε στα ‎χερια ‎τα ‎δικα ‎σου ανθιζουνε ‏και ‏περνουνε το χρωμα τσ'ομορφιας σου

Μαντινάδα: Βιόλες ξερές να πέσουνε...

Βιόλες ‌ξερές ‌να ‌πέσουνε στα ‎χέρια ‎τα ‎δικά ‎σου ανθίζουνε ‏και ‏παίρνουνε το χρώμα τσ'ομορφιάς σου

Μαντινάδα: Τσ'ανθρωπους απου'χουν αρετες...

Τσ'ανθρωπους ‌απου'χουν ‌αρετες να ‎τους ‎εκαμεις ‎στεμμα και ‏ασε ‏τους ‏υπολοιπους να ζουν μεσα στο ψεμα

Μαντινάδα: θα θελα σκλαβος να'μουνα...

θα ‌θελα ‌σκλαβος ‌να'μουνα της ‎τοσης ‎ομορφιας ‎σου και ‏να'χα ‏ισοβια ‏δεσμα μεσα στην αγκαλια σου

Μαντινάδα: Στης ομορφιάς το δάκρυ σου...

Στης ‌ομορφιάς ‌το ‌δάκρυ ‌σου θα ‎κάνω ‎φλογοβόλο, να ‏κάψω ‏όλες ‏τι ‏καρδιές πάνω σ'αυτό τον κόσμο.

Μαντινάδα: Μια πόλη χίλιω δυο ετώ...

Μια ‌πόλη ‌χίλιω ‌δυο ‌ετώ θα ‎την ‎κατεδαφίσω να ‏μη ‏σταθεί ‏εμπόδιο σα 'ρθω να σε φιλήσω.

Μαντινάδα: Κι η Παναγία να σταθεί...

Κι ‌η ‌Παναγία ‌να ‌σταθεί μαζί ‎να ‎σας ‎εβάλω ανάθεμά ‏το ‏από ‏τσι ‏δυο ποια είσαι δε θα βγάλω.

Μαντινάδα: Είναι η ζωή σου κόλαση...

Είναι ‌η ‌ζωή ‌σου ‌κόλαση μα ‎και ‎παράδεισός ‎σου Σαν ‏λάθος ‏άνθρωπος ‏σταθεί γι' άγγελος στο πλευρό σου

Μαντινάδα: Με το πιστολι να σταθει...

Με ‌το ‌πιστολι ‌να ‌σταθει ο ‎κυρης ‎τσι ‎στο ‎δωμα εγω ‏θα ‏καμω ‏περασα ποκατο απο το χωμα

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Μα κι η θεά τση ομορφιάς...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 16

Μα ‌κι ‌η ‌θεά ‌τση ‌ομορφιάς
άνε ‎σταθεί ‎μπροστά ‎σου
αμοναχή ‏το ‏στέμμα ‏τση
θα βάλει στα μαλλιά σου

Κι ‌η ‌Αφροδίτη ‌ζήλεψε
σα ‎στάθηκες ‎μπροστά ‎της
κι ‏ευθύς ‏αμέσως ‏πέταξε
το στέμμα απ' τα μαλλιά της

Να ‌'μουν ‌αέρας ‌να ‌'ριχνα
στα ‎μάθια ‎τα ‎μαλλιά ‎σου
για ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τη ‏θωρώ
τη λάμψη τσ'ομορφιάς σου

Τα ‌πρέπει ‌ξέβγαλες ‌μπροστά
τα ‎θέλω ‎σου ‎τα ‎πνιγείς
και ‏έρχονται ‏ώρες ‏που ‏πονείς
αμοναχή σαν μείνεις

Πως ‌εισαι ‌μια' ‌βασιλισσα,
Κρητη ‎δεν ‎ειν' ‎τυχαιο,
με ‏Ψηλορειτη ‏θρονο ‏σου
και στεμμα το Αιγαιο

Το ‌σ'αγαπω ‌της ‌μανας ‌σου
να ‎το ‎εκαμεις ‎στεμμα
γιατι ‏εκεινη ‏σ'αγαπα
στον κοσμο οσο κανεναν

Aϊτε ‌μου ‌πως ‌εθαμπωσε
το ‎φεγγος ‎τσ΄ομορφιας ‎σου
μας ‏εσταυροχεριαστηκες
και δε χτυπα η καρδια σου

Θεά ‌είσαι ‌της ‌ομορφιάς
του ‎ήλιου ‎ξελογιάστρα
το ‏πιο ‏οικείο ‏στέκι ‏σου
θα 'πρεπε να 'ναι τ' άστρα

Αγγελική ‌'σαι ‌στ' ‌όνομα
κι ‎αγγέλω ‎αναθροφάρι
και ‏στα ‏ψιμύθια ‏του ‏κορμιού
και στσ' ομορφιάς τη χάρη

Ζηλεύουνε ‌τα ‌νιάτα ‌μας,
της ‎ομορφιάς ‎τα ‎μάτια
και ‏τα ‏σοφά ‏γεράματα
του χρυσαφιού καράτια

Λένε ‌Θεά ‌της ‌ομορφιάς
την ‎Αφροδίτη ‎μόνο
μα ‏γω ‏κατέχω ‏μια ‏ξανθιά
που τσ' έκλεψε το θρόνο

Αξιζει ‌αραγε ‌να ‌ζει
κανεις ‎μεσα ‎στο ‎ψεμα
μονο ‏και ‏μονο ‏για ‏να ‏δει
στη κεφαλη του στεμμα;

Βιολες ‌ξερες ‌να ‌πεσουνε
στα ‎χερια ‎τα ‎δικα ‎σου
ανθιζουνε ‏και ‏περνουνε
το χρωμα τσ'ομορφιας σου

Βιόλες ‌ξερές ‌να ‌πέσουνε
στα ‎χέρια ‎τα ‎δικά ‎σου
ανθίζουνε ‏και ‏παίρνουνε
το χρώμα τσ'ομορφιάς σου

Τσ'ανθρωπους ‌απου'χουν ‌αρετες
να ‎τους ‎εκαμεις ‎στεμμα
και ‏ασε ‏τους ‏υπολοιπους
να ζουν μεσα στο ψεμα

θα ‌θελα ‌σκλαβος ‌να'μουνα
της ‎τοσης ‎ομορφιας ‎σου
και ‏να'χα ‏ισοβια ‏δεσμα
μεσα στην αγκαλια σου

Στης ‌ομορφιάς ‌το ‌δάκρυ ‌σου
θα ‎κάνω ‎φλογοβόλο,
να ‏κάψω ‏όλες ‏τι ‏καρδιές
πάνω σ'αυτό τον κόσμο.

Μια ‌πόλη ‌χίλιω ‌δυο ‌ετώ
θα ‎την ‎κατεδαφίσω
να ‏μη ‏σταθεί ‏εμπόδιο
σα 'ρθω να σε φιλήσω.

Κι ‌η ‌Παναγία ‌να ‌σταθεί
μαζί ‎να ‎σας ‎εβάλω
ανάθεμά ‏το ‏από ‏τσι ‏δυο
ποια είσαι δε θα βγάλω.

Είναι ‌η ‌ζωή ‌σου ‌κόλαση
μα ‎και ‎παράδεισός ‎σου
Σαν ‏λάθος ‏άνθρωπος ‏σταθεί
γι' άγγελος στο πλευρό σου

Με ‌το ‌πιστολι ‌να ‌σταθει
ο ‎κυρης ‎τσι ‎στο ‎δωμα
εγω ‏θα ‏καμω ‏περασα
ποκατο απο το χωμα