Μαντινάδα: Κι απ' του θανατου πιο βαρύς...
Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Κι απ' του θανατου πιο βαρύς...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 60
Μαντινάδες παρόμοιες με την...
Κι απ' του θανατου πιο βαρύς...
Κι απ' του θανατου πιο βαρύς
του χωρισμου ο πόνος
το ξερει αυτος που χωρισε
και παραμένει μόνος
Μαντινάδες Χωρισμού
Από τον/την: Περιστεράκης Θανάσης
Μαντινάδα: Στο πιο ψηλότερο βουνό...
Στο πιο ψηλότερο βουνό
θα βγώ να κλάψω μόνος
γιατί με πλήγωσε πολύ
του χωρισμού σου ο πόνος
Μαντινάδες Χωρισμού
Από τον/την: Λιουδάκης Γιώργος
Μαντινάδα: Εγώ δε νιώθω μοναξιά...
Εγώ δε νιώθω μοναξιά
όσο κι αν είμαι μόνος,
γιατί μου κάνει συντροφιά
του χωρισμού σου ο πόνος.
Μαντινάδες Μοναξιάς
Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος
Μαντινάδα: Γελώ αμά μου πεις κανείς...
Γελώ αμά μου πεις κανείς
πως ξέρει ήντα 'ναι πόνος
που έκαμα όνειρα για δυό
και τα παλεύω μόνος
Μαντινάδες Χωρισμού
Μαντινάδα: Ειναι φορες που νταγιαντω...
Ειναι φορες που νταγιαντω
και ειναι βαρυς ο πονος
μα εσενα φερνω στο μυαλο
για να μη νοιωθω μονος
Μαντινάδες Χωρισμού
Από τον/την: Καφετζάκης Νίκος
Μαντινάδα: Σκληρο που ειναι ν'αγαπας...
Σκληρο που ειναι ν'αγαπας
και να'χεις μεινει μονος
να σε χτυπα αλυπητα
του χωρισμου ο πονος
Μαντινάδες Χωρισμού
Από τον/την: Λάγιος Γιώργος
Μαντινάδα: Το να πεις και να το λες...
Το να πεις και να το λες
αυτός δεν είναι πόνος...
μόνο να κλαις και να πονείς
και να το ξέρεις μόνος
Μαντινάδες για τα Βάσανα
Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει δε μιλεί...
Αυτός που ξέρει δε μιλεί
κι όποιος μιλεί δεν ξέρει
κι αυτός που ξέρει,
προσπαθεί... πως θα τα καταφέρει.
Γνωμικές Μαντινάδες
Από τον/την: Χαιρέτης Γιάγκος
Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει ν' αγαπά...
Αυτός που ξέρει ν' αγαπά
και να ελπίζει ξέρει
μέσα στη νύχτα πολεμά
ξημέρωμα να φέρει
Μαντινάδες Αγάπης
Από τον/την: Σταυρακάκης Μήτσος
Μαντινάδα: Εβγήκενε ο Μάρτιος...
Εβγήκενε ο Μάρτιος
κι εδά ο Απρίλης μπαίνει
μ'αυτός ο κορονοϊός
ακόμα παραμένει
Μαντινάδες για τον Κορονοϊό
Από τον/την: Δαμιανού Μαρία
Μαντινάδα: Εγώ εδώ, εσύ εκεί...
Εγώ εδώ, εσύ εκεί
ο πόνος μας ενώνει
εγωισμός μας χώρισε
και μας κρατεί ακόμη
Μαντινάδες Χωρισμού
Από τον/την: Κοκολάκη Γεωργία
