Μαντινάδα: Κανείς τού ήλιου δέν μπορεί...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Κανείς τού ήλιου δέν μπορεί...

Κανείς ‌τού ‌ήλιου ‌δέν ‌μπορεί
τή ‎λάμψη ‎του ‎να ‎κλέψει
μά ‏αμα ‏δεί ‏τα ‏μάτια ‏σου
καλι κείνος θα ζηλέψει

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Γιαννούλης Ματθαίος

Μαντινάδα: Ηλιου τη λάμψη δίνουνε...

Ηλιου ‌τη ‌λάμψη ‌δίνουνε
τα ‎μάτια ‎τα ‎δικά ‎σου
Θε ‏μου ‏και ‏τί ‏δε ‏θα'δινα
να μπω στην αγκαλιά σου

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Γκρέκας Γεώργιος

Μαντινάδα: Το εικόνισμά σου ζωγραφιά...

Το ‌εικόνισμά ‌σου ‌ζωγραφιά
μα ‎συ ‎'σαι ‎από ‎τη ‎φύση
και ‏δε ‏μπορεί ‏τη ‏λάμψη ‏σου
κανείς να ζωγραφίσει.

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Σαράντα ήλιους ξεπερνά...

Σαράντα ‌ήλιους ‌ξεπερνά
των ‎αμαθιών ‎σου ‎η ‎λάμψη
τσιγάρο ‏από ‏το ‏βλέμμα ‏σου
μπορεί κανείς ν'ανάψει

Μαντινάδες Ομορφιάς

Μαντινάδα: Εσύ θαρρείς πως σ'αγαπώ...

Εσύ ‌θαρρείς ‌πως ‌σ'αγαπώ
και ‎κάνεις ‎την ‎μεγάλη
όμως ‏σε ‏χρησιμοποιώ
για να ζηλέψει η άλλη.

Αστείες Μαντινάδες Από τον/την: Δρόσος Αλέξανδρος

Μαντινάδα: Τα μάτια σου τα ζήλεψε...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌τα ‌ζήλεψε
μέχρι ‎και ‎το ‎φεγγάρι
και ‏κρύφτηκε ‏που ‏δεν ‏μπορεί
τη λάμψη τους να πάρει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Πασγιάννης Μάνος

Μαντινάδα: Τα μάθια σου προφύλαξε...

Τα ‌μάθια ‌σου ‌προφύλαξε
μπορεί ‎να ‎χρειαστούνε
το ‏φως ‏του ‏ήλιου ‏να ‏χαθεί
και να 'πιστρατευτούνε

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Κασκαβέλης Νίκος

Μαντινάδα: Του ουρανου την ομορφια...

Του ‌ουρανου ‌την ‌ομορφια
των ‎αστεριων ‎την ‎λαμψη
στο ‏βλεμα ‏σου ‏θα ‏δει ‏κανεις
οντε θα σε κοιταξει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Παναγιωτακης Μανωλης

Μαντινάδα: Ο ήλιος απ'την ζήλια ντου...

Ο ‌ήλιος ‌απ'την ‌ζήλια ‌ντου
γρήγορα ‎θα ‎γεράσει
για ‏δεν ‏μπορεί ‏την ‏λάμψη ‏σου
να την εξεπεράσει

Μαντινάδες για του Ήλιο Από τον/την: Τσουροδιακάκη Αννα

Μαντινάδα: Είσαι για μένα μάτια μου...

Είσαι ‌για ‌μένα ‌μάτια ‌μου
του ‎ήλιου ‎μου ‎αχτίδα
και ‏μες ‏την ‏μαύρη ‏μου ‏ζωή
μια φωτεινή ελπίδα

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Γιανέλης Βασίλης

Μαντινάδα: Σήμερα δεν θα το δεχτώ...

Σήμερα ‌δεν ‌θα ‌το ‌δεχτώ
τα ‎μάτια ‎μου ‎να ‎κλείσω
του ‏ήλιου ‏την ‏ανατολή
πρωτού να αντικρίσω

Μαντινάδες για του Ήλιο Από τον/την: Μαυρακάκης Γιάννης

Μαντινάδα: Τα μάτια σου σαν ήλιου φώς...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌σαν ‌ήλιου ‌φώς
σαν ‎όπλου ‎ένα ‎βόλι
μου ‏την ‏τρυπάνε ‏τη ‏καρδιά
την κάμουν και ματώνει

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Μανίκα Αναστασία

Μαντινάδα: Τα μάτια σου σαν ήλιου φώς...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌σαν ‌ήλιου ‌φώς
σαν ‎όπλου ‎μ'ένα ‎βόλι
μπαλώταρές ‏μου ‏την ‏καρδιά
μ'ενα σου βλέμα κόρη

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Καργιολάκης Γιώργης

Μαντινάδα: Ζεσταίνει του ήλιου η καρδιά...

Ζεσταίνει ‌του ‌ήλιου ‌η ‌καρδιά
της ‎θάλασσας ‎το ‎σώμα,
μα ‏θέλει ‏κι ‏απ'τα ‏μάτια ‏σου
βοήθεια ακόμα

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Φλουρή Κυριακή

Μαντινάδα: Τα ματια σου ειναι αστραφτερα...

Τα ‌ματια ‌σου ‌ειναι ‌αστραφτερα
σα ‎του ‎ηλιου ‎τσι ‎αχτιδες
που ‏οπου ‏πεφτουν ‏και ‏κοιτουν
σκορπουν τριγυρω ελπιδες

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Μενεγάκης Σπύρος

Μαντινάδα: Γιάντα φεγγάρι μου λαμπρό...

Γιάντα ‌φεγγάρι ‌μου ‌λαμπρό
τη ‎λάμψη ‎σου ‎αρνείσαι,
που ‏στο ‏σκοτίδι ‏του ‏βουνού
λάμψη για μένα είσαι.

Μαντινάδες για το Φεγγάρι

Μαντινάδα: Έβγα μικρό μου να σε ιδεί...

Έβγα ‌μικρό ‌μου ‌να ‌σε ‌ιδεί
ο ‎ήλιος ‎να ‎ζηλέψει
ποτέ ‏ξάνα ‏τσ'ακτίνες ‏του
στη γη μην ξαναπέψει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Μαλλιαρός Δημήτριος

Μαντινάδα: Οσο κι αν φεξει τσ' αστραπης...

Οσο ‌κι ‌αν ‌φεξει ‌τσ' ‌αστραπης
η ‎λαμψη ‎δεν ‎σου ‎μοιαζει
γιατι ‏σαν ‏δει ‏τα ‏ματια ‏σου
κι εκεινη σκοτεινιαζει

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Λάγιος Γιώργος

Μαντινάδα: Αν θες να μάθεις πως περνώ...

Αν ‌θες ‌να ‌μάθεις ‌πως ‌περνώ
φώς ‎μου ‎μακριά ‎από ‎σένα
στη ‏λάμψη ‏δες ‏του ‏φεγγαριού
δυο μάτια δακρυσμένα

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Σπανάκης Δημήτρης

Μαντινάδα: Ολα τ' αστέρια τ' ουρανού...

Ολα ‌τ' ‌αστέρια ‌τ' ‌ουρανού
μαζί ‎να ‎ενωθούνε
τη ‏λάμψη ‏απ'τα ‏ματια ‏σου
να φτάξουν δεν μπορούνε

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Καράλης Πολύδωρος

Μαντινάδα: Η λάμψη από τα μάτια σου...

Η ‌λάμψη ‌από ‌τα ‌μάτια ‌σου
του ‎φεγγαριού ‎θυμίζει,
που ‏στο ‏σκοτάδι ‏αμοναχό
τον ουρανό στολίζει

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Πασγιάννης Μάνος

Σελίδα:

Μαντινάδα: Κανείς τού ήλιου δέν μπορεί...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Κανείς τού ήλιου δέν μπορεί...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 87

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Κανείς τού ήλιου δέν μπορεί...

Κανείς ‌τού ‌ήλιου ‌δέν ‌μπορεί τή ‎λάμψη ‎του ‎να ‎κλέψει μά ‏αμα ‏δεί ‏τα ‏μάτια ‏σου καλι κείνος θα ζηλέψει

Μαντινάδα: Ηλιου τη λάμψη δίνουνε...

Ηλιου ‌τη ‌λάμψη ‌δίνουνε τα ‎μάτια ‎τα ‎δικά ‎σου Θε ‏μου ‏και ‏τί ‏δε ‏θα'δινα να μπω στην αγκαλιά σου

Μαντινάδα: Το εικόνισμά σου ζωγραφιά...

Το ‌εικόνισμά ‌σου ‌ζωγραφιά μα ‎συ ‎'σαι ‎από ‎τη ‎φύση και ‏δε ‏μπορεί ‏τη ‏λάμψη ‏σου κανείς να ζωγραφίσει.

Μαντινάδα: Σαράντα ήλιους ξεπερνά...

Σαράντα ‌ήλιους ‌ξεπερνά των ‎αμαθιών ‎σου ‎η ‎λάμψη τσιγάρο ‏από ‏το ‏βλέμμα ‏σου μπορεί κανείς ν'ανάψει

Μαντινάδα: Εσύ θαρρείς πως σ'αγαπώ...

Εσύ ‌θαρρείς ‌πως ‌σ'αγαπώ και ‎κάνεις ‎την ‎μεγάλη όμως ‏σε ‏χρησιμοποιώ για να ζηλέψει η άλλη.

Μαντινάδα: Τα μάτια σου τα ζήλεψε...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌τα ‌ζήλεψε μέχρι ‎και ‎το ‎φεγγάρι και ‏κρύφτηκε ‏που ‏δεν ‏μπορεί τη λάμψη τους να πάρει

Μαντινάδα: Τα μάθια σου προφύλαξε...

Τα ‌μάθια ‌σου ‌προφύλαξε μπορεί ‎να ‎χρειαστούνε το ‏φως ‏του ‏ήλιου ‏να ‏χαθεί και να 'πιστρατευτούνε

Μαντινάδα: Του ουρανου την ομορφια...

Του ‌ουρανου ‌την ‌ομορφια των ‎αστεριων ‎την ‎λαμψη στο ‏βλεμα ‏σου ‏θα ‏δει ‏κανεις οντε θα σε κοιταξει

Μαντινάδα: Ο ήλιος απ'την ζήλια ντου...

Ο ‌ήλιος ‌απ'την ‌ζήλια ‌ντου γρήγορα ‎θα ‎γεράσει για ‏δεν ‏μπορεί ‏την ‏λάμψη ‏σου να την εξεπεράσει

Μαντινάδα: Είσαι για μένα μάτια μου...

Είσαι ‌για ‌μένα ‌μάτια ‌μου του ‎ήλιου ‎μου ‎αχτίδα και ‏μες ‏την ‏μαύρη ‏μου ‏ζωή μια φωτεινή ελπίδα

Μαντινάδα: Σήμερα δεν θα το δεχτώ...

Σήμερα ‌δεν ‌θα ‌το ‌δεχτώ τα ‎μάτια ‎μου ‎να ‎κλείσω του ‏ήλιου ‏την ‏ανατολή πρωτού να αντικρίσω

Μαντινάδα: Τα μάτια σου σαν ήλιου φώς...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌σαν ‌ήλιου ‌φώς σαν ‎όπλου ‎ένα ‎βόλι μου ‏την ‏τρυπάνε ‏τη ‏καρδιά την κάμουν και ματώνει

Μαντινάδα: Τα μάτια σου σαν ήλιου φώς...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌σαν ‌ήλιου ‌φώς σαν ‎όπλου ‎μ'ένα ‎βόλι μπαλώταρές ‏μου ‏την ‏καρδιά μ'ενα σου βλέμα κόρη

Μαντινάδα: Ζεσταίνει του ήλιου η καρδιά...

Ζεσταίνει ‌του ‌ήλιου ‌η ‌καρδιά της ‎θάλασσας ‎το ‎σώμα, μα ‏θέλει ‏κι ‏απ'τα ‏μάτια ‏σου βοήθεια ακόμα

Μαντινάδα: Τα ματια σου ειναι αστραφτερα...

Τα ‌ματια ‌σου ‌ειναι ‌αστραφτερα σα ‎του ‎ηλιου ‎τσι ‎αχτιδες που ‏οπου ‏πεφτουν ‏και ‏κοιτουν σκορπουν τριγυρω ελπιδες

Μαντινάδα: Γιάντα φεγγάρι μου λαμπρό...

Γιάντα ‌φεγγάρι ‌μου ‌λαμπρό τη ‎λάμψη ‎σου ‎αρνείσαι, που ‏στο ‏σκοτίδι ‏του ‏βουνού λάμψη για μένα είσαι.

Μαντινάδα: Έβγα μικρό μου να σε ιδεί...

Έβγα ‌μικρό ‌μου ‌να ‌σε ‌ιδεί ο ‎ήλιος ‎να ‎ζηλέψει ποτέ ‏ξάνα ‏τσ'ακτίνες ‏του στη γη μην ξαναπέψει

Μαντινάδα: Οσο κι αν φεξει τσ' αστραπης...

Οσο ‌κι ‌αν ‌φεξει ‌τσ' ‌αστραπης η ‎λαμψη ‎δεν ‎σου ‎μοιαζει γιατι ‏σαν ‏δει ‏τα ‏ματια ‏σου κι εκεινη σκοτεινιαζει

Μαντινάδα: Αν θες να μάθεις πως περνώ...

Αν ‌θες ‌να ‌μάθεις ‌πως ‌περνώ φώς ‎μου ‎μακριά ‎από ‎σένα στη ‏λάμψη ‏δες ‏του ‏φεγγαριού δυο μάτια δακρυσμένα

Μαντινάδα: Ολα τ' αστέρια τ' ουρανού...

Ολα ‌τ' ‌αστέρια ‌τ' ‌ουρανού μαζί ‎να ‎ενωθούνε τη ‏λάμψη ‏απ'τα ‏ματια ‏σου να φτάξουν δεν μπορούνε

Μαντινάδα: Η λάμψη από τα μάτια σου...

Η ‌λάμψη ‌από ‌τα ‌μάτια ‌σου του ‎φεγγαριού ‎θυμίζει, που ‏στο ‏σκοτάδι ‏αμοναχό τον ουρανό στολίζει

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Κανείς τού ήλιου δέν μπορεί...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 87

Κανείς ‌τού ‌ήλιου ‌δέν ‌μπορεί
τή ‎λάμψη ‎του ‎να ‎κλέψει
μά ‏αμα ‏δεί ‏τα ‏μάτια ‏σου
καλι κείνος θα ζηλέψει

Ηλιου ‌τη ‌λάμψη ‌δίνουνε
τα ‎μάτια ‎τα ‎δικά ‎σου
Θε ‏μου ‏και ‏τί ‏δε ‏θα'δινα
να μπω στην αγκαλιά σου

Το ‌εικόνισμά ‌σου ‌ζωγραφιά
μα ‎συ ‎'σαι ‎από ‎τη ‎φύση
και ‏δε ‏μπορεί ‏τη ‏λάμψη ‏σου
κανείς να ζωγραφίσει.

Σαράντα ‌ήλιους ‌ξεπερνά
των ‎αμαθιών ‎σου ‎η ‎λάμψη
τσιγάρο ‏από ‏το ‏βλέμμα ‏σου
μπορεί κανείς ν'ανάψει

Εσύ ‌θαρρείς ‌πως ‌σ'αγαπώ
και ‎κάνεις ‎την ‎μεγάλη
όμως ‏σε ‏χρησιμοποιώ
για να ζηλέψει η άλλη.

Τα ‌μάτια ‌σου ‌τα ‌ζήλεψε
μέχρι ‎και ‎το ‎φεγγάρι
και ‏κρύφτηκε ‏που ‏δεν ‏μπορεί
τη λάμψη τους να πάρει

Τα ‌μάθια ‌σου ‌προφύλαξε
μπορεί ‎να ‎χρειαστούνε
το ‏φως ‏του ‏ήλιου ‏να ‏χαθεί
και να 'πιστρατευτούνε

Του ‌ουρανου ‌την ‌ομορφια
των ‎αστεριων ‎την ‎λαμψη
στο ‏βλεμα ‏σου ‏θα ‏δει ‏κανεις
οντε θα σε κοιταξει

Ο ‌ήλιος ‌απ'την ‌ζήλια ‌ντου
γρήγορα ‎θα ‎γεράσει
για ‏δεν ‏μπορεί ‏την ‏λάμψη ‏σου
να την εξεπεράσει

Είσαι ‌για ‌μένα ‌μάτια ‌μου
του ‎ήλιου ‎μου ‎αχτίδα
και ‏μες ‏την ‏μαύρη ‏μου ‏ζωή
μια φωτεινή ελπίδα

Σήμερα ‌δεν ‌θα ‌το ‌δεχτώ
τα ‎μάτια ‎μου ‎να ‎κλείσω
του ‏ήλιου ‏την ‏ανατολή
πρωτού να αντικρίσω

Τα ‌μάτια ‌σου ‌σαν ‌ήλιου ‌φώς
σαν ‎όπλου ‎ένα ‎βόλι
μου ‏την ‏τρυπάνε ‏τη ‏καρδιά
την κάμουν και ματώνει

Τα ‌μάτια ‌σου ‌σαν ‌ήλιου ‌φώς
σαν ‎όπλου ‎μ'ένα ‎βόλι
μπαλώταρές ‏μου ‏την ‏καρδιά
μ'ενα σου βλέμα κόρη

Ζεσταίνει ‌του ‌ήλιου ‌η ‌καρδιά
της ‎θάλασσας ‎το ‎σώμα,
μα ‏θέλει ‏κι ‏απ'τα ‏μάτια ‏σου
βοήθεια ακόμα

Τα ‌ματια ‌σου ‌ειναι ‌αστραφτερα
σα ‎του ‎ηλιου ‎τσι ‎αχτιδες
που ‏οπου ‏πεφτουν ‏και ‏κοιτουν
σκορπουν τριγυρω ελπιδες

Γιάντα ‌φεγγάρι ‌μου ‌λαμπρό
τη ‎λάμψη ‎σου ‎αρνείσαι,
που ‏στο ‏σκοτίδι ‏του ‏βουνού
λάμψη για μένα είσαι.

Έβγα ‌μικρό ‌μου ‌να ‌σε ‌ιδεί
ο ‎ήλιος ‎να ‎ζηλέψει
ποτέ ‏ξάνα ‏τσ'ακτίνες ‏του
στη γη μην ξαναπέψει

Οσο ‌κι ‌αν ‌φεξει ‌τσ' ‌αστραπης
η ‎λαμψη ‎δεν ‎σου ‎μοιαζει
γιατι ‏σαν ‏δει ‏τα ‏ματια ‏σου
κι εκεινη σκοτεινιαζει

Αν ‌θες ‌να ‌μάθεις ‌πως ‌περνώ
φώς ‎μου ‎μακριά ‎από ‎σένα
στη ‏λάμψη ‏δες ‏του ‏φεγγαριού
δυο μάτια δακρυσμένα

Ολα ‌τ' ‌αστέρια ‌τ' ‌ουρανού
μαζί ‎να ‎ενωθούνε
τη ‏λάμψη ‏απ'τα ‏ματια ‏σου
να φτάξουν δεν μπορούνε

Η ‌λάμψη ‌από ‌τα ‌μάτια ‌σου
του ‎φεγγαριού ‎θυμίζει,
που ‏στο ‏σκοτάδι ‏αμοναχό
τον ουρανό στολίζει