Μαντινάδα: Έχε τ'αμέντε σου ανε δεις...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Έχε τ'αμέντε σου ανε δεις...

Έχε ‌τ'αμέντε ‌σου ‌ανε ‌δεις
δρόμο ‎φαρδύ ‎και ‎ντρέτο.
Ποτέ ‏σε ‏μια ‏ψηλή ‏κορφή
δε βγάζει, κάτεχέ το.

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Μαστορακη Μαριαννα

Μαντινάδα: Πάντα την πλια ψηλη κορφη...

Πάντα ‌την ‌πλια ‌ψηλη ‌κορφη
χτυπα ‎η ‎οργη ‎τ' ‎ανεμου
γι' ‏αυτο ‏κι ‏εγω ‏παραπονο
δεν εκαμα ποτε μου

Μαντινάδες Λεβεντιάς Από τον/την: Ζαμαγιας Αντώνης

Μαντινάδα: Πάνω σε μια ψηλή κορφή...

Πάνω ‌σε ‌μια ‌ψηλή ‌κορφή
ήθελα ‎να ‎'σαι ‎χιόνι
και ‏να ‏'μαι ‏'γω ‏το ‏σύννεφο
ο ήλιος μη σε λιώνει.

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Λιλιμπάκης Μιχάλης

Μαντινάδα: Ανάθεμασε λογισμέ...

Ανάθεμασε ‌λογισμέ
και ‎'ξόρισες ‎με ‎πάλι,
στου ‏Γιούχτα ‏την ‏ψηλή ‏κορφή
να βλέπω τ'ακρογιάλι

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Γεράκης Γεώργιος

Μαντινάδα: Πάνω στη πιο ψηλή κορφή...

Πάνω ‌στη ‌πιο ‌ψηλή ‌κορφή
κάθομαι ‎πάλι ‎μόνος
έκεια ‏γιατρεύονται ‏οι ‏πληγές
και του σεβντά σου ο πόνος.

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Βρουβάκης Ελευθέριος

Μαντινάδα: Γίνε στο δρόμο μου το δως...

Γίνε ‌στο ‌δρόμο ‌μου ‌το ‌δως
στο ‎τίποτά ‎μου ‎κάτι
να ‏δεις ‏για ‏ποιόν ‏δεν ‏θ'άλλαζα
ποτέ μου μονοπάτι

Ερωτικές Μαντινάδες

Μαντινάδα: Η Κρήτη όπου βγάζει νερά...

Η ‌Κρήτη ‌όπου ‌βγάζει ‌νερά
βγάζει ‎και ‎παλικάρια
για ‏να ‏ξεπλένουν ‏σα ‏βαφτούν
με αίμα τα κοντάρια

Μαντινάδες για την Κρήτη Από τον/την: Παιδιαδιτάκη Μαρία

Μαντινάδα: Είσαι βουνό και δύσκολη...

Είσαι ‌βουνό ‌και ‌δύσκολη
είναι ‎η ‎διαδρομή ‎σου,
μα ‏σα ‏το ‏χιόνι ‏θα ‏με ‏δεις
μια μέρα στην κορφή σου

Μαντινάδες του Σεβντά

Μαντινάδα: Μη κλάψεις γέροντα ποτέ...

Μη ‌κλάψεις ‌γέροντα ‌ποτέ
σα ‎δεις ‎αποσταμένο
μον' ‏χαίρου ‏σα ‏που ‏θα ‏τον ‏δεις
καλλιά αναπαημένο!

Μαντινάδες για τη Ζωή Από τον/την: Χατζηαλεξάνδρου Πάτροκλος

Μαντινάδα: Τρελλό στο δρόμο σαν με δεις...

Τρελλό ‌στο ‌δρόμο ‌σαν ‌με ‌δεις
και ‎δεν ‎καταλαβαίνω
μην ‏κλάψεις ‏μα ‏έτσι ‏ήτανε
απ' το Θεό γραμμένο.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Κουνελάκης Γιάννης

Μαντινάδα: Οταν φεγγάρι μου τη δεις...

Οταν ‌φεγγάρι ‌μου ‌τη ‌δεις
στο ‎δρόμο ‎να ‎διαβαίνει
γίνε ‏κι ‏εσύ ‏πιο ‏φωτεινό
να βλέπει που πηγαίνει.

Μαντινάδες για το Φεγγάρι Από τον/την: Μπριντάκης Κωνσταντίνος

Μαντινάδα: Έξω στον δρόμο σαν θα βγεις...

Έξω ‌στον ‌δρόμο ‌σαν ‌θα ‌βγεις
με ‎βήμα ‎όπως ‎λάχει
την ‏κατρακύλα ‏σου ‏θα ‏δείς
σαν δροσερό ρυάκι

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Σκόρδος Κωνσταντίνος

Μαντινάδα: Κορφή πομένει η κορφή...

Κορφή ‌πομένει ‌η ‌κορφή
αν' ‎ειν'και ‎χιονισμένη
στο ‏βράχο ‏σπούν'τα ‏κύματα
μα παλι βράχος μένει

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Διαλυνάς Ευάγγελος

Μαντινάδα: Μαύρο χαράκι στη κορφή...

Μαύρο ‌χαράκι ‌στη ‌κορφή
μετέτρεψέ ‎με ‎Θεέ ‎μου
να ‏μη ‏θωρώ, ‏να ‏μη ‏γροικω,
να μην πονώ ποτέ μου

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Παπαδάκη Κρατούλα

Μαντινάδα: Είμαι αετός σε μια κορφή...

Είμαι ‌αετός ‌σε ‌μια ‌κορφή
που ‎βρέχει ‎και ‎χιονίζει
μα ‏τα ‏φτερά ‏μου ‏ο ‏καιρός
ποτέ δεν τα λυγίζει.

Μαντινάδες Λεβεντιάς Από τον/την: Καρακοιλιας Κωστας

Μαντινάδα: Να μη γελάς πως έγινα...

Να ‌μη ‌γελάς ‌πως ‌έγινα
βρύση ‎να ‎ξεδιψάσεις,
μπορώ ‏να ‏γίνω ‏και ‏κορφή
ποτέ να μη με φτάσεις.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Ξερουδάκη Ελεάννα

Μαντινάδα: Θελω το ταφο μου φαρδυ...

Θελω ‌το ‌ταφο ‌μου ‌φαρδυ
κι ‎αυτη,που ‎εχω ‎χασει
να ‏ρθει ‏να ‏θεσει ‏διπλα ‏μου
κι γη-ς- να μας σκεπασει

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Κοκολαντωνάκης Κωστής

Μαντινάδα: Θέλω τον τάφο μου φαρδύ...

Θέλω ‌τον ‌τάφο ‌μου ‌φαρδύ
δυό ‎φέρετρα ‎να ‎βάνει
να ‏τηνε ‏βάλουνε ‏κι ‏αυτή
τη σκύλα σαν ποθάνει

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Παπουτσάκης Δημήτριος

Μαντινάδα: Δεν πάω μπλειό μου στα ωζά...

Δεν ‌πάω ‌μπλειό ‌μου ‌στα ‌ωζά
τα ‎έχνη ‎μπλειό ‎δε ‎βλέπω
τα ‏μάθια ‏μιας ‏μελαχρινής
παντώ και αμέντε(ν)έχω

Αστείες Μαντινάδες Από τον/την: Κρασσάς Γεώργιος

Μαντινάδα: Οποιος στο δρόμο τση τιμής...

Οποιος ‌στο ‌δρόμο ‌τση ‌τιμής
βαδίζει ‎και ‎σκοντάψει,
σβήνει ‏ένα ‏φως ‏που ‏δεν ‏μπορεί
ποτέ του να ξανάψει.

Γνωμικές Μαντινάδες

Μαντινάδα: Στο δρόμο όντε θα σε δώ...

Στο ‌δρόμο ‌όντε ‌θα ‌σε ‌δώ
παγώνει ‎ ‎το ‎κορμί ‎μου
γιατι ‏δεν ‏εφυγές ‏ποτε,
καλέ μου απ'την ψυχή μου.

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Περβολιανάκη Φωτεινή

Σελίδα:

Μαντινάδα: Έχε τ'αμέντε σου ανε δεις...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Έχε τ'αμέντε σου ανε δεις...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 58

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Έχε τ'αμέντε σου ανε δεις...

Έχε ‌τ'αμέντε ‌σου ‌ανε ‌δεις δρόμο ‎φαρδύ ‎και ‎ντρέτο. Ποτέ ‏σε ‏μια ‏ψηλή ‏κορφή δε βγάζει, κάτεχέ το.

Μαντινάδα: Πάντα την πλια ψηλη κορφη...

Πάντα ‌την ‌πλια ‌ψηλη ‌κορφη χτυπα ‎η ‎οργη ‎τ' ‎ανεμου γι' ‏αυτο ‏κι ‏εγω ‏παραπονο δεν εκαμα ποτε μου

Μαντινάδα: Πάνω σε μια ψηλή κορφή...

Πάνω ‌σε ‌μια ‌ψηλή ‌κορφή ήθελα ‎να ‎'σαι ‎χιόνι και ‏να ‏'μαι ‏'γω ‏το ‏σύννεφο ο ήλιος μη σε λιώνει.

Μαντινάδα: Ανάθεμασε λογισμέ...

Ανάθεμασε ‌λογισμέ και ‎'ξόρισες ‎με ‎πάλι, στου ‏Γιούχτα ‏την ‏ψηλή ‏κορφή να βλέπω τ'ακρογιάλι

Μαντινάδα: Πάνω στη πιο ψηλή κορφή...

Πάνω ‌στη ‌πιο ‌ψηλή ‌κορφή κάθομαι ‎πάλι ‎μόνος έκεια ‏γιατρεύονται ‏οι ‏πληγές και του σεβντά σου ο πόνος.

Μαντινάδα: Γίνε στο δρόμο μου το δως...

Γίνε ‌στο ‌δρόμο ‌μου ‌το ‌δως στο ‎τίποτά ‎μου ‎κάτι να ‏δεις ‏για ‏ποιόν ‏δεν ‏θ'άλλαζα ποτέ μου μονοπάτι

Μαντινάδα: Η Κρήτη όπου βγάζει νερά...

Η ‌Κρήτη ‌όπου ‌βγάζει ‌νερά βγάζει ‎και ‎παλικάρια για ‏να ‏ξεπλένουν ‏σα ‏βαφτούν με αίμα τα κοντάρια

Μαντινάδα: Είσαι βουνό και δύσκολη...

Είσαι ‌βουνό ‌και ‌δύσκολη είναι ‎η ‎διαδρομή ‎σου, μα ‏σα ‏το ‏χιόνι ‏θα ‏με ‏δεις μια μέρα στην κορφή σου

Μαντινάδα: Μη κλάψεις γέροντα ποτέ...

Μη ‌κλάψεις ‌γέροντα ‌ποτέ σα ‎δεις ‎αποσταμένο μον' ‏χαίρου ‏σα ‏που ‏θα ‏τον ‏δεις καλλιά αναπαημένο!

Μαντινάδα: Τρελλό στο δρόμο σαν με δεις...

Τρελλό ‌στο ‌δρόμο ‌σαν ‌με ‌δεις και ‎δεν ‎καταλαβαίνω μην ‏κλάψεις ‏μα ‏έτσι ‏ήτανε απ' το Θεό γραμμένο.

Μαντινάδα: Οταν φεγγάρι μου τη δεις...

Οταν ‌φεγγάρι ‌μου ‌τη ‌δεις στο ‎δρόμο ‎να ‎διαβαίνει γίνε ‏κι ‏εσύ ‏πιο ‏φωτεινό να βλέπει που πηγαίνει.

Μαντινάδα: Έξω στον δρόμο σαν θα βγεις...

Έξω ‌στον ‌δρόμο ‌σαν ‌θα ‌βγεις με ‎βήμα ‎όπως ‎λάχει την ‏κατρακύλα ‏σου ‏θα ‏δείς σαν δροσερό ρυάκι

Μαντινάδα: Κορφή πομένει η κορφή...

Κορφή ‌πομένει ‌η ‌κορφή αν' ‎ειν'και ‎χιονισμένη στο ‏βράχο ‏σπούν'τα ‏κύματα μα παλι βράχος μένει

Μαντινάδα: Μαύρο χαράκι στη κορφή...

Μαύρο ‌χαράκι ‌στη ‌κορφή μετέτρεψέ ‎με ‎Θεέ ‎μου να ‏μη ‏θωρώ, ‏να ‏μη ‏γροικω, να μην πονώ ποτέ μου

Μαντινάδα: Είμαι αετός σε μια κορφή...

Είμαι ‌αετός ‌σε ‌μια ‌κορφή που ‎βρέχει ‎και ‎χιονίζει μα ‏τα ‏φτερά ‏μου ‏ο ‏καιρός ποτέ δεν τα λυγίζει.

Μαντινάδα: Να μη γελάς πως έγινα...

Να ‌μη ‌γελάς ‌πως ‌έγινα βρύση ‎να ‎ξεδιψάσεις, μπορώ ‏να ‏γίνω ‏και ‏κορφή ποτέ να μη με φτάσεις.

Μαντινάδα: Θελω το ταφο μου φαρδυ...

Θελω ‌το ‌ταφο ‌μου ‌φαρδυ κι ‎αυτη,που ‎εχω ‎χασει να ‏ρθει ‏να ‏θεσει ‏διπλα ‏μου κι γη-ς- να μας σκεπασει

Μαντινάδα: Θέλω τον τάφο μου φαρδύ...

Θέλω ‌τον ‌τάφο ‌μου ‌φαρδύ δυό ‎φέρετρα ‎να ‎βάνει να ‏τηνε ‏βάλουνε ‏κι ‏αυτή τη σκύλα σαν ποθάνει

Μαντινάδα: Δεν πάω μπλειό μου στα ωζά...

Δεν ‌πάω ‌μπλειό ‌μου ‌στα ‌ωζά τα ‎έχνη ‎μπλειό ‎δε ‎βλέπω τα ‏μάθια ‏μιας ‏μελαχρινής παντώ και αμέντε(ν)έχω

Μαντινάδα: Οποιος στο δρόμο τση τιμής...

Οποιος ‌στο ‌δρόμο ‌τση ‌τιμής βαδίζει ‎και ‎σκοντάψει, σβήνει ‏ένα ‏φως ‏που ‏δεν ‏μπορεί ποτέ του να ξανάψει.

Μαντινάδα: Στο δρόμο όντε θα σε δώ...

Στο ‌δρόμο ‌όντε ‌θα ‌σε ‌δώ παγώνει ‎ ‎το ‎κορμί ‎μου γιατι ‏δεν ‏εφυγές ‏ποτε, καλέ μου απ'την ψυχή μου.

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Έχε τ'αμέντε σου ανε δεις...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 58

Έχε ‌τ'αμέντε ‌σου ‌ανε ‌δεις
δρόμο ‎φαρδύ ‎και ‎ντρέτο.
Ποτέ ‏σε ‏μια ‏ψηλή ‏κορφή
δε βγάζει, κάτεχέ το.

Πάντα ‌την ‌πλια ‌ψηλη ‌κορφη
χτυπα ‎η ‎οργη ‎τ' ‎ανεμου
γι' ‏αυτο ‏κι ‏εγω ‏παραπονο
δεν εκαμα ποτε μου

Πάνω ‌σε ‌μια ‌ψηλή ‌κορφή
ήθελα ‎να ‎'σαι ‎χιόνι
και ‏να ‏'μαι ‏'γω ‏το ‏σύννεφο
ο ήλιος μη σε λιώνει.

Ανάθεμασε ‌λογισμέ
και ‎'ξόρισες ‎με ‎πάλι,
στου ‏Γιούχτα ‏την ‏ψηλή ‏κορφή
να βλέπω τ'ακρογιάλι

Πάνω ‌στη ‌πιο ‌ψηλή ‌κορφή
κάθομαι ‎πάλι ‎μόνος
έκεια ‏γιατρεύονται ‏οι ‏πληγές
και του σεβντά σου ο πόνος.

Γίνε ‌στο ‌δρόμο ‌μου ‌το ‌δως
στο ‎τίποτά ‎μου ‎κάτι
να ‏δεις ‏για ‏ποιόν ‏δεν ‏θ'άλλαζα
ποτέ μου μονοπάτι

Η ‌Κρήτη ‌όπου ‌βγάζει ‌νερά
βγάζει ‎και ‎παλικάρια
για ‏να ‏ξεπλένουν ‏σα ‏βαφτούν
με αίμα τα κοντάρια

Είσαι ‌βουνό ‌και ‌δύσκολη
είναι ‎η ‎διαδρομή ‎σου,
μα ‏σα ‏το ‏χιόνι ‏θα ‏με ‏δεις
μια μέρα στην κορφή σου

Μη ‌κλάψεις ‌γέροντα ‌ποτέ
σα ‎δεις ‎αποσταμένο
μον' ‏χαίρου ‏σα ‏που ‏θα ‏τον ‏δεις
καλλιά αναπαημένο!

Τρελλό ‌στο ‌δρόμο ‌σαν ‌με ‌δεις
και ‎δεν ‎καταλαβαίνω
μην ‏κλάψεις ‏μα ‏έτσι ‏ήτανε
απ' το Θεό γραμμένο.

Οταν ‌φεγγάρι ‌μου ‌τη ‌δεις
στο ‎δρόμο ‎να ‎διαβαίνει
γίνε ‏κι ‏εσύ ‏πιο ‏φωτεινό
να βλέπει που πηγαίνει.

Έξω ‌στον ‌δρόμο ‌σαν ‌θα ‌βγεις
με ‎βήμα ‎όπως ‎λάχει
την ‏κατρακύλα ‏σου ‏θα ‏δείς
σαν δροσερό ρυάκι

Κορφή ‌πομένει ‌η ‌κορφή
αν' ‎ειν'και ‎χιονισμένη
στο ‏βράχο ‏σπούν'τα ‏κύματα
μα παλι βράχος μένει

Μαύρο ‌χαράκι ‌στη ‌κορφή
μετέτρεψέ ‎με ‎Θεέ ‎μου
να ‏μη ‏θωρώ, ‏να ‏μη ‏γροικω,
να μην πονώ ποτέ μου

Είμαι ‌αετός ‌σε ‌μια ‌κορφή
που ‎βρέχει ‎και ‎χιονίζει
μα ‏τα ‏φτερά ‏μου ‏ο ‏καιρός
ποτέ δεν τα λυγίζει.

Να ‌μη ‌γελάς ‌πως ‌έγινα
βρύση ‎να ‎ξεδιψάσεις,
μπορώ ‏να ‏γίνω ‏και ‏κορφή
ποτέ να μη με φτάσεις.

Θελω ‌το ‌ταφο ‌μου ‌φαρδυ
κι ‎αυτη,που ‎εχω ‎χασει
να ‏ρθει ‏να ‏θεσει ‏διπλα ‏μου
κι γη-ς- να μας σκεπασει

Θέλω ‌τον ‌τάφο ‌μου ‌φαρδύ
δυό ‎φέρετρα ‎να ‎βάνει
να ‏τηνε ‏βάλουνε ‏κι ‏αυτή
τη σκύλα σαν ποθάνει

Δεν ‌πάω ‌μπλειό ‌μου ‌στα ‌ωζά
τα ‎έχνη ‎μπλειό ‎δε ‎βλέπω
τα ‏μάθια ‏μιας ‏μελαχρινής
παντώ και αμέντε(ν)έχω

Οποιος ‌στο ‌δρόμο ‌τση ‌τιμής
βαδίζει ‎και ‎σκοντάψει,
σβήνει ‏ένα ‏φως ‏που ‏δεν ‏μπορεί
ποτέ του να ξανάψει.

Στο ‌δρόμο ‌όντε ‌θα ‌σε ‌δώ
παγώνει ‎ ‎το ‎κορμί ‎μου
γιατι ‏δεν ‏εφυγές ‏ποτε,
καλέ μου απ'την ψυχή μου.