Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
τη ‎σκοτεινιά ‎τση ‎μέρας
και ‏και ‏διψάζει ‏το ‏νερό
και πνίγει με ο αέρας

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Μαλαμα Γεωργια

Μαντινάδα: Θα προσπαθησω να γενω...

Θα ‌προσπαθησω ‌να ‌γενω
να ‎μ'αναπνες ‎αερας
νερο ‏την ‏ωρα ‏που ‏διψας
κι ηλιος τσι καθε μερας

Μαντινάδες Αγάπης

Μαντινάδα: Στη κάψα του καλοκαιριού...

Στη ‌κάψα ‌του ‌καλοκαιριού
στο ‎σταύρωμα ‎τση ‎μέρας,
το ‏γέλιο ‏σου ‏κρυγιό ‏νερό
και δροσερός αέρας

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βάρδας Γιάννης (Λυραρογιάννης)

Μαντινάδα: Φεγγάρι άστρα κι ουρανός...

Φεγγάρι ‌άστρα ‌κι ‌ουρανός,
ήλιος ‎νερό ‎κι ‎αέρας
τση ‏νύχτας ‏όνειρο ‏χωστό
και φανερό τση μέρας

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Παπαδάκης Μιχάλης

Μαντινάδα: Ο μεγαλυτερός μου εχθρός...

Ο ‌μεγαλυτερός ‌μου ‌εχθρός
είναι ‎το ‎φως ‎τση ‎μέρας
που ‏μόλις ‏βγαίνει ‏γίνουνται
τα όνειρά μου αέρας

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δεν μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δεν ‌μπορώ
στιγμές ‎που ‎δεν ‎αντέχω,
κι ‏είναι ‏αιτία ‏κι ‏αφορμή
που δίπλα μου δεν σ' έχω.

Μαντινάδες Χωρισμού

Μαντινάδα: Όταν η γη φωτίζεται...

Όταν ‌η ‌γη ‌φωτίζεται
από ‎το ‎φως ‎τσή ‎μέρας,
τα ‏όνειρα ‏τσή ‏λησμονιάς
τα παίρνει ο αέρας

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Ευάγγελος Μ. Τσικριτσάκης

Μαντινάδα: Ελπίδα δεν εφύτεψα...

Ελπίδα ‌δεν ‌εφύτεψα
να ‎μη ‎τη ‎σπάσει ‎αέρας
κι ‏όνειρα ‏αν ‏κάνω ‏σβήνουνε
στο πρώτο φως της μέρας

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Στεφανάκης Μιχάλης

Μαντινάδα: Φυσάει ο αέρας δυνατά...

Φυσάει ‌ο ‌αέρας ‌δυνατά
και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎πνίγει,
φέρνει ‏δικιά ‏σου ‏μυρωδιά
και πάλι με τυλίγει

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Φραντζέσκος Σφακιωτακης

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που στη ζωή...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌στη ‌ζωή
αισθάνομαι ‎να ‎σβήνω
όταν ‏σκεφτώ ‏πως ‏δεν ‏μπορώ
κοντά σου πια να μείνω

Μαντινάδες Χωρισμού

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
το ‎δάκρυ ‎να ‎κρατήσω
είσαι ‏σε ‏ξένη ‏αγκαλιά
πως να το λησμονήσω

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Λιουδάκης Γιώργος

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Είναι στιγμές που δε μπορώ...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 241

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
τη ‎σκοτεινιά ‎τση ‎μέρας
και ‏και ‏διψάζει ‏το ‏νερό
και πνίγει με ο αέρας

Μαντινάδα: Θα προσπαθησω να γενω...

Θα ‌προσπαθησω ‌να ‌γενω
να ‎μ'αναπνες ‎αερας
νερο ‏την ‏ωρα ‏που ‏διψας
κι ηλιος τσι καθε μερας

Μαντινάδα: Στη κάψα του καλοκαιριού...

Στη ‌κάψα ‌του ‌καλοκαιριού
στο ‎σταύρωμα ‎τση ‎μέρας,
το ‏γέλιο ‏σου ‏κρυγιό ‏νερό
και δροσερός αέρας

Μαντινάδα: Φεγγάρι άστρα κι ουρανός...

Φεγγάρι ‌άστρα ‌κι ‌ουρανός,
ήλιος ‎νερό ‎κι ‎αέρας
τση ‏νύχτας ‏όνειρο ‏χωστό
και φανερό τση μέρας

Μαντινάδα: Ο μεγαλυτερός μου εχθρός...

Ο ‌μεγαλυτερός ‌μου ‌εχθρός
είναι ‎το ‎φως ‎τση ‎μέρας
που ‏μόλις ‏βγαίνει ‏γίνουνται
τα όνειρά μου αέρας

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δεν μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δεν ‌μπορώ
στιγμές ‎που ‎δεν ‎αντέχω,
κι ‏είναι ‏αιτία ‏κι ‏αφορμή
που δίπλα μου δεν σ' έχω.

Μαντινάδα: Όταν η γη φωτίζεται...

Όταν ‌η ‌γη ‌φωτίζεται
από ‎το ‎φως ‎τσή ‎μέρας,
τα ‏όνειρα ‏τσή ‏λησμονιάς
τα παίρνει ο αέρας

Μαντινάδα: Ελπίδα δεν εφύτεψα...

Ελπίδα ‌δεν ‌εφύτεψα
να ‎μη ‎τη ‎σπάσει ‎αέρας
κι ‏όνειρα ‏αν ‏κάνω ‏σβήνουνε
στο πρώτο φως της μέρας

Μαντινάδα: Φυσάει ο αέρας δυνατά...

Φυσάει ‌ο ‌αέρας ‌δυνατά
και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎πνίγει,
φέρνει ‏δικιά ‏σου ‏μυρωδιά
και πάλι με τυλίγει

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που στη ζωή...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌στη ‌ζωή
αισθάνομαι ‎να ‎σβήνω
όταν ‏σκεφτώ ‏πως ‏δεν ‏μπορώ
κοντά σου πια να μείνω

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
το ‎δάκρυ ‎να ‎κρατήσω
είσαι ‏σε ‏ξένη ‏αγκαλιά
πως να το λησμονήσω

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Είναι στιγμές που δε μπορώ...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 241

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ τη ‎σκοτεινιά ‎τση ‎μέρας και ‏και ‏διψάζει ‏το ‏νερό και πνίγει με ο αέρας

Μαντινάδα: Θα προσπαθησω να γενω...

Θα ‌προσπαθησω ‌να ‌γενω να ‎μ'αναπνες ‎αερας νερο ‏την ‏ωρα ‏που ‏διψας κι ηλιος τσι καθε μερας

Μαντινάδα: Στη κάψα του καλοκαιριού...

Στη ‌κάψα ‌του ‌καλοκαιριού στο ‎σταύρωμα ‎τση ‎μέρας, το ‏γέλιο ‏σου ‏κρυγιό ‏νερό και δροσερός αέρας

Μαντινάδα: Φεγγάρι άστρα κι ουρανός...

Φεγγάρι ‌άστρα ‌κι ‌ουρανός, ήλιος ‎νερό ‎κι ‎αέρας τση ‏νύχτας ‏όνειρο ‏χωστό και φανερό τση μέρας

Μαντινάδα: Ο μεγαλυτερός μου εχθρός...

Ο ‌μεγαλυτερός ‌μου ‌εχθρός είναι ‎το ‎φως ‎τση ‎μέρας που ‏μόλις ‏βγαίνει ‏γίνουνται τα όνειρά μου αέρας

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δεν μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δεν ‌μπορώ στιγμές ‎που ‎δεν ‎αντέχω, κι ‏είναι ‏αιτία ‏κι ‏αφορμή που δίπλα μου δεν σ' έχω.

Μαντινάδα: Όταν η γη φωτίζεται...

Όταν ‌η ‌γη ‌φωτίζεται από ‎το ‎φως ‎τσή ‎μέρας, τα ‏όνειρα ‏τσή ‏λησμονιάς τα παίρνει ο αέρας

Μαντινάδα: Ελπίδα δεν εφύτεψα...

Ελπίδα ‌δεν ‌εφύτεψα να ‎μη ‎τη ‎σπάσει ‎αέρας κι ‏όνειρα ‏αν ‏κάνω ‏σβήνουνε στο πρώτο φως της μέρας

Μαντινάδα: Φυσάει ο αέρας δυνατά...

Φυσάει ‌ο ‌αέρας ‌δυνατά και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎πνίγει, φέρνει ‏δικιά ‏σου ‏μυρωδιά και πάλι με τυλίγει

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που στη ζωή...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌στη ‌ζωή αισθάνομαι ‎να ‎σβήνω όταν ‏σκεφτώ ‏πως ‏δεν ‏μπορώ κοντά σου πια να μείνω

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ το ‎δάκρυ ‎να ‎κρατήσω είσαι ‏σε ‏ξένη ‏αγκαλιά πως να το λησμονήσω

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Είναι στιγμές που δε μπορώ...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 241

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
τη ‎σκοτεινιά ‎τση ‎μέρας
και ‏και ‏διψάζει ‏το ‏νερό
και πνίγει με ο αέρας

Θα ‌προσπαθησω ‌να ‌γενω
να ‎μ'αναπνες ‎αερας
νερο ‏την ‏ωρα ‏που ‏διψας
κι ηλιος τσι καθε μερας

Στη ‌κάψα ‌του ‌καλοκαιριού
στο ‎σταύρωμα ‎τση ‎μέρας,
το ‏γέλιο ‏σου ‏κρυγιό ‏νερό
και δροσερός αέρας

Φεγγάρι ‌άστρα ‌κι ‌ουρανός,
ήλιος ‎νερό ‎κι ‎αέρας
τση ‏νύχτας ‏όνειρο ‏χωστό
και φανερό τση μέρας

Ο ‌μεγαλυτερός ‌μου ‌εχθρός
είναι ‎το ‎φως ‎τση ‎μέρας
που ‏μόλις ‏βγαίνει ‏γίνουνται
τα όνειρά μου αέρας

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δεν ‌μπορώ
στιγμές ‎που ‎δεν ‎αντέχω,
κι ‏είναι ‏αιτία ‏κι ‏αφορμή
που δίπλα μου δεν σ' έχω.

Όταν ‌η ‌γη ‌φωτίζεται
από ‎το ‎φως ‎τσή ‎μέρας,
τα ‏όνειρα ‏τσή ‏λησμονιάς
τα παίρνει ο αέρας

Ελπίδα ‌δεν ‌εφύτεψα
να ‎μη ‎τη ‎σπάσει ‎αέρας
κι ‏όνειρα ‏αν ‏κάνω ‏σβήνουνε
στο πρώτο φως της μέρας

Φυσάει ‌ο ‌αέρας ‌δυνατά
και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎πνίγει,
φέρνει ‏δικιά ‏σου ‏μυρωδιά
και πάλι με τυλίγει

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌στη ‌ζωή
αισθάνομαι ‎να ‎σβήνω
όταν ‏σκεφτώ ‏πως ‏δεν ‏μπορώ
κοντά σου πια να μείνω

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
το ‎δάκρυ ‎να ‎κρατήσω
είσαι ‏σε ‏ξένη ‏αγκαλιά
πως να το λησμονήσω