Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
τη ‎σκοτεινιά ‎τση ‎μέρας
και ‏και ‏διψάζει ‏το ‏νερό
και πνίγει με ο αέρας

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Μαλαμα Γεωργια

Μαντινάδα: Στη κάψα του καλοκαιριού...

Στη ‌κάψα ‌του ‌καλοκαιριού
στο ‎σταύρωμα ‎τση ‎μέρας,
το ‏γέλιο ‏σου ‏κρυγιό ‏νερό
και δροσερός αέρας

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βάρδας Γιάννης (Λυραρογιάννης)

Μαντινάδα: Θα προσπαθησω να γενω...

Θα ‌προσπαθησω ‌να ‌γενω
να ‎μ'αναπνες ‎αερας
νερο ‏την ‏ωρα ‏που ‏διψας
κι ηλιος τσι καθε μερας

Μαντινάδες Αγάπης

Μαντινάδα: Φεγγάρι άστρα κι ουρανός...

Φεγγάρι ‌άστρα ‌κι ‌ουρανός,
ήλιος ‎νερό ‎κι ‎αέρας
τση ‏νύχτας ‏όνειρο ‏χωστό
και φανερό τση μέρας

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Παπαδάκης Μιχάλης

Μαντινάδα: Ο μεγαλυτερός μου εχθρός...

Ο ‌μεγαλυτερός ‌μου ‌εχθρός
είναι ‎το ‎φως ‎τση ‎μέρας
που ‏μόλις ‏βγαίνει ‏γίνουνται
τα όνειρά μου αέρας

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δεν μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δεν ‌μπορώ
στιγμές ‎που ‎δεν ‎αντέχω,
κι ‏είναι ‏αιτία ‏κι ‏αφορμή
που δίπλα μου δεν σ' έχω.

Μαντινάδες Χωρισμού

Μαντινάδα: Όταν η γη φωτίζεται...

Όταν ‌η ‌γη ‌φωτίζεται
από ‎το ‎φως ‎τσή ‎μέρας,
τα ‏όνειρα ‏τσή ‏λησμονιάς
τα παίρνει ο αέρας

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Ευάγγελος Μ. Τσικριτσάκης

Μαντινάδα: Ελπίδα δεν εφύτεψα...

Ελπίδα ‌δεν ‌εφύτεψα
να ‎μη ‎τη ‎σπάσει ‎αέρας
κι ‏όνειρα ‏αν ‏κάνω ‏σβήνουνε
στο πρώτο φως της μέρας

Μαντινάδες για Όνειρα Από τον/την: Στεφανάκης Μιχάλης

Μαντινάδα: Φυσάει ο αέρας δυνατά...

Φυσάει ‌ο ‌αέρας ‌δυνατά
και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎πνίγει,
φέρνει ‏δικιά ‏σου ‏μυρωδιά
και πάλι με τυλίγει

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Φραντζέσκος Σφακιωτακης

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που στη ζωή...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌στη ‌ζωή
αισθάνομαι ‎να ‎σβήνω
όταν ‏σκεφτώ ‏πως ‏δεν ‏μπορώ
κοντά σου πια να μείνω

Μαντινάδες Χωρισμού

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
το ‎δάκρυ ‎να ‎κρατήσω
είσαι ‏σε ‏ξένη ‏αγκαλιά
πως να το λησμονήσω

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Λιουδάκης Γιώργος

Μαντινάδα: Να 'μουν αέρας να 'ριχνα...

Να ‌'μουν ‌αέρας ‌να ‌'ριχνα
στα ‎μάθια ‎τα ‎μαλλιά ‎σου
για ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τη ‏θωρώ
τη λάμψη τσ'ομορφιάς σου

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Όσο κι αν είναι καταχνιά...

Όσο ‌κι ‌αν ‌είναι ‌καταχνιά
και ‎σκοτεινιά ‎μεγάλη
θα ‏τηνε ‏βρει ‏την ‏περασά
ο ήλιος να προβάλει

Μαντινάδες για του Ήλιο

Μαντινάδα: Πλημμύρα είναι το δάκρυ μου...

Πλημμύρα ‌είναι ‌το ‌δάκρυ ‌μου
κάθε ‎φορά ‎που ‎τρέχει,
και ‏πνίγει ‏μου ‏τη ‏την ‏καρδιά,
που φράγμα πια δεν έχει!

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Σπινθάκη Νίκη

Μαντινάδα: Ηλιε και γιαντα κρύφτηκες...

Ηλιε ‌και ‌γιαντα ‌κρύφτηκες
στα ‎σύννεφα ‎'πο ‎πίσω
και ‏είναι ‏για ‏μένα ‏σκοτεινιά
όπου κι αν αγαπήσω.

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Ρωτας ιντα'χω στην καρδια...

Ρωτας ‌ιντα'χω ‌στην ‌καρδια
κι ‎ο ‎στεναγμος ‎με ‎πνιγει
ειναι ‏ο ‏πονος ‏που ‏ζητα
τροπο να βρει να φυγει

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Λάγιος Γιώργος

Μαντινάδα: Θα θελα να 'μουνα νερό...

Θα ‌θελα ‌να ‌'μουνα ‌νερό
να ‎πλένω ‎το ‎κορμί ‎σου
να ‏απολαμβάνω ‏τσι ‏στιγμές
που θα 'μουνα μαζί σου.

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Γαλανάκη Πελαγία

Μαντινάδα: 'δρωμένος το'πια το νερό...

'δρωμένος ‌το'πια ‌το ‌νερό
και ‎βράχνιασε ‎η ‎φωνή ‎μου
και ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τραγουδώ
να με γροικάς πουλί μου.

Διάφορες Μαντινάδες

Μαντινάδα: Έρχεται αέρας δυνατός...

Έρχεται ‌αέρας ‌δυνατός
όντα ‎με ‎πλησιάζεις,
του ‏έρωτα ‏κατακλυσμός
που είναι να θαυμάζεις.

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Κουτσουράκης Βασίλης

Μαντινάδα: Δεν είναι αέρας γη πουλί...

Δεν ‌είναι ‌αέρας ‌γη ‌πουλί
να ‎φύγει ‎να ‎μισέψει
μα'ναι ‏καρδιά ‏και ‏δε ‏μπορεί
πόνο βαρύ ν'αντέξει

Παραπονιάρικες Μαντινάδες Από τον/την: Ξενάκης Κωστής

Μαντινάδα: Αερας ειναι η μοναξια...

Αερας ‌ειναι ‌η ‌μοναξια
και ‎'γω ‎κερι ‎αναμμενο
δυο ‏χερια ‏η ‏αγαπη ‏σου
π' αναμεσα τους μπαινω

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Λαγουδακη Γαρυφαλια

Σελίδα:

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Είναι στιγμές που δε μπορώ...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 118

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ τη ‎σκοτεινιά ‎τση ‎μέρας και ‏και ‏διψάζει ‏το ‏νερό και πνίγει με ο αέρας

Μαντινάδα: Στη κάψα του καλοκαιριού...

Στη ‌κάψα ‌του ‌καλοκαιριού στο ‎σταύρωμα ‎τση ‎μέρας, το ‏γέλιο ‏σου ‏κρυγιό ‏νερό και δροσερός αέρας

Μαντινάδα: Θα προσπαθησω να γενω...

Θα ‌προσπαθησω ‌να ‌γενω να ‎μ'αναπνες ‎αερας νερο ‏την ‏ωρα ‏που ‏διψας κι ηλιος τσι καθε μερας

Μαντινάδα: Φεγγάρι άστρα κι ουρανός...

Φεγγάρι ‌άστρα ‌κι ‌ουρανός, ήλιος ‎νερό ‎κι ‎αέρας τση ‏νύχτας ‏όνειρο ‏χωστό και φανερό τση μέρας

Μαντινάδα: Ο μεγαλυτερός μου εχθρός...

Ο ‌μεγαλυτερός ‌μου ‌εχθρός είναι ‎το ‎φως ‎τση ‎μέρας που ‏μόλις ‏βγαίνει ‏γίνουνται τα όνειρά μου αέρας

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δεν μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δεν ‌μπορώ στιγμές ‎που ‎δεν ‎αντέχω, κι ‏είναι ‏αιτία ‏κι ‏αφορμή που δίπλα μου δεν σ' έχω.

Μαντινάδα: Όταν η γη φωτίζεται...

Όταν ‌η ‌γη ‌φωτίζεται από ‎το ‎φως ‎τσή ‎μέρας, τα ‏όνειρα ‏τσή ‏λησμονιάς τα παίρνει ο αέρας

Μαντινάδα: Ελπίδα δεν εφύτεψα...

Ελπίδα ‌δεν ‌εφύτεψα να ‎μη ‎τη ‎σπάσει ‎αέρας κι ‏όνειρα ‏αν ‏κάνω ‏σβήνουνε στο πρώτο φως της μέρας

Μαντινάδα: Φυσάει ο αέρας δυνατά...

Φυσάει ‌ο ‌αέρας ‌δυνατά και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎πνίγει, φέρνει ‏δικιά ‏σου ‏μυρωδιά και πάλι με τυλίγει

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που στη ζωή...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌στη ‌ζωή αισθάνομαι ‎να ‎σβήνω όταν ‏σκεφτώ ‏πως ‏δεν ‏μπορώ κοντά σου πια να μείνω

Μαντινάδα: Είναι στιγμές που δε μπορώ...

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ το ‎δάκρυ ‎να ‎κρατήσω είσαι ‏σε ‏ξένη ‏αγκαλιά πως να το λησμονήσω

Μαντινάδα: Να 'μουν αέρας να 'ριχνα...

Να ‌'μουν ‌αέρας ‌να ‌'ριχνα στα ‎μάθια ‎τα ‎μαλλιά ‎σου για ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τη ‏θωρώ τη λάμψη τσ'ομορφιάς σου

Μαντινάδα: Όσο κι αν είναι καταχνιά...

Όσο ‌κι ‌αν ‌είναι ‌καταχνιά και ‎σκοτεινιά ‎μεγάλη θα ‏τηνε ‏βρει ‏την ‏περασά ο ήλιος να προβάλει

Μαντινάδα: Πλημμύρα είναι το δάκρυ μου...

Πλημμύρα ‌είναι ‌το ‌δάκρυ ‌μου κάθε ‎φορά ‎που ‎τρέχει, και ‏πνίγει ‏μου ‏τη ‏την ‏καρδιά, που φράγμα πια δεν έχει!

Μαντινάδα: Ηλιε και γιαντα κρύφτηκες...

Ηλιε ‌και ‌γιαντα ‌κρύφτηκες στα ‎σύννεφα ‎'πο ‎πίσω και ‏είναι ‏για ‏μένα ‏σκοτεινιά όπου κι αν αγαπήσω.

Μαντινάδα: Ρωτας ιντα'χω στην καρδια...

Ρωτας ‌ιντα'χω ‌στην ‌καρδια κι ‎ο ‎στεναγμος ‎με ‎πνιγει ειναι ‏ο ‏πονος ‏που ‏ζητα τροπο να βρει να φυγει

Μαντινάδα: Θα θελα να 'μουνα νερό...

Θα ‌θελα ‌να ‌'μουνα ‌νερό να ‎πλένω ‎το ‎κορμί ‎σου να ‏απολαμβάνω ‏τσι ‏στιγμές που θα 'μουνα μαζί σου.

Μαντινάδα: 'δρωμένος το'πια το νερό...

'δρωμένος ‌το'πια ‌το ‌νερό και ‎βράχνιασε ‎η ‎φωνή ‎μου και ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τραγουδώ να με γροικάς πουλί μου.

Μαντινάδα: Έρχεται αέρας δυνατός...

Έρχεται ‌αέρας ‌δυνατός όντα ‎με ‎πλησιάζεις, του ‏έρωτα ‏κατακλυσμός που είναι να θαυμάζεις.

Μαντινάδα: Δεν είναι αέρας γη πουλί...

Δεν ‌είναι ‌αέρας ‌γη ‌πουλί να ‎φύγει ‎να ‎μισέψει μα'ναι ‏καρδιά ‏και ‏δε ‏μπορεί πόνο βαρύ ν'αντέξει

Μαντινάδα: Αερας ειναι η μοναξια...

Αερας ‌ειναι ‌η ‌μοναξια και ‎'γω ‎κερι ‎αναμμενο δυο ‏χερια ‏η ‏αγαπη ‏σου π' αναμεσα τους μπαινω

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Είναι στιγμές που δε μπορώ...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 118

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
τη ‎σκοτεινιά ‎τση ‎μέρας
και ‏και ‏διψάζει ‏το ‏νερό
και πνίγει με ο αέρας

Στη ‌κάψα ‌του ‌καλοκαιριού
στο ‎σταύρωμα ‎τση ‎μέρας,
το ‏γέλιο ‏σου ‏κρυγιό ‏νερό
και δροσερός αέρας

Θα ‌προσπαθησω ‌να ‌γενω
να ‎μ'αναπνες ‎αερας
νερο ‏την ‏ωρα ‏που ‏διψας
κι ηλιος τσι καθε μερας

Φεγγάρι ‌άστρα ‌κι ‌ουρανός,
ήλιος ‎νερό ‎κι ‎αέρας
τση ‏νύχτας ‏όνειρο ‏χωστό
και φανερό τση μέρας

Ο ‌μεγαλυτερός ‌μου ‌εχθρός
είναι ‎το ‎φως ‎τση ‎μέρας
που ‏μόλις ‏βγαίνει ‏γίνουνται
τα όνειρά μου αέρας

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δεν ‌μπορώ
στιγμές ‎που ‎δεν ‎αντέχω,
κι ‏είναι ‏αιτία ‏κι ‏αφορμή
που δίπλα μου δεν σ' έχω.

Όταν ‌η ‌γη ‌φωτίζεται
από ‎το ‎φως ‎τσή ‎μέρας,
τα ‏όνειρα ‏τσή ‏λησμονιάς
τα παίρνει ο αέρας

Ελπίδα ‌δεν ‌εφύτεψα
να ‎μη ‎τη ‎σπάσει ‎αέρας
κι ‏όνειρα ‏αν ‏κάνω ‏σβήνουνε
στο πρώτο φως της μέρας

Φυσάει ‌ο ‌αέρας ‌δυνατά
και ‎την ‎καρδιά ‎μου ‎πνίγει,
φέρνει ‏δικιά ‏σου ‏μυρωδιά
και πάλι με τυλίγει

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌στη ‌ζωή
αισθάνομαι ‎να ‎σβήνω
όταν ‏σκεφτώ ‏πως ‏δεν ‏μπορώ
κοντά σου πια να μείνω

Είναι ‌στιγμές ‌που ‌δε ‌μπορώ
το ‎δάκρυ ‎να ‎κρατήσω
είσαι ‏σε ‏ξένη ‏αγκαλιά
πως να το λησμονήσω

Να ‌'μουν ‌αέρας ‌να ‌'ριχνα
στα ‎μάθια ‎τα ‎μαλλιά ‎σου
για ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τη ‏θωρώ
τη λάμψη τσ'ομορφιάς σου

Όσο ‌κι ‌αν ‌είναι ‌καταχνιά
και ‎σκοτεινιά ‎μεγάλη
θα ‏τηνε ‏βρει ‏την ‏περασά
ο ήλιος να προβάλει

Πλημμύρα ‌είναι ‌το ‌δάκρυ ‌μου
κάθε ‎φορά ‎που ‎τρέχει,
και ‏πνίγει ‏μου ‏τη ‏την ‏καρδιά,
που φράγμα πια δεν έχει!

Ηλιε ‌και ‌γιαντα ‌κρύφτηκες
στα ‎σύννεφα ‎'πο ‎πίσω
και ‏είναι ‏για ‏μένα ‏σκοτεινιά
όπου κι αν αγαπήσω.

Ρωτας ‌ιντα'χω ‌στην ‌καρδια
κι ‎ο ‎στεναγμος ‎με ‎πνιγει
ειναι ‏ο ‏πονος ‏που ‏ζητα
τροπο να βρει να φυγει

Θα ‌θελα ‌να ‌'μουνα ‌νερό
να ‎πλένω ‎το ‎κορμί ‎σου
να ‏απολαμβάνω ‏τσι ‏στιγμές
που θα 'μουνα μαζί σου.

'δρωμένος ‌το'πια ‌το ‌νερό
και ‎βράχνιασε ‎η ‎φωνή ‎μου
και ‏δε ‏μπορώ ‏να ‏τραγουδώ
να με γροικάς πουλί μου.

Έρχεται ‌αέρας ‌δυνατός
όντα ‎με ‎πλησιάζεις,
του ‏έρωτα ‏κατακλυσμός
που είναι να θαυμάζεις.

Δεν ‌είναι ‌αέρας ‌γη ‌πουλί
να ‎φύγει ‎να ‎μισέψει
μα'ναι ‏καρδιά ‏και ‏δε ‏μπορεί
πόνο βαρύ ν'αντέξει

Αερας ‌ειναι ‌η ‌μοναξια
και ‎'γω ‎κερι ‎αναμμενο
δυο ‏χερια ‏η ‏αγαπη ‏σου
π' αναμεσα τους μπαινω