Μαντινάδα: Εδά ερήμωσε παιδιά,...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Εδά ερήμωσε παιδιά...

Εδά ‌ερήμωσε ‌παιδιά,
απ'άκρη ‎σ'άκρη ‎η ‎Κρήτη
και ‏κάθε ‏εις ‏καλό ‏ναι ‏του,
να κάθεται στο σπίτι

Μαντινάδες για τον Κορονοϊό Από τον/την: Πατεράκης Βασίλης

Μαντινάδα: Απ'ακρη σ'ακρη απα στη γη...

Απ'ακρη ‌σ'ακρη ‌απα ‌στη ‌γη
η ‎υφηλιος ‎το ‎κατεχει
πως ‏καθε ‏σπιτι ‏κρητικο
το οπλο του θα ν'εχει

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Παπουτσάκης Δημήτριος

Μαντινάδα: Eνα πουλακι καθεται...

Eνα ‌πουλακι ‌καθεται
σ'ενος ‎κλαδιου ‎την ‎ακρη
και ‏τραγουδι ‏να ‏μην ‏φανει
στα ματια του το δακρυ

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Γιαννακουδακης Κωσταντινος

Μαντινάδα: Πάντα πιστός μου σύντροφος...

Πάντα ‌πιστός ‌μου ‌σύντροφος
ο ‎πόνος ‎και ‎το ‎δάκρυ
αφού ‏η ‏χαρά ‏με ‏άφησε
και κάθεται στην άκρη

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Τσιωτάκη Μίνα

Μαντινάδα: Οταν εσκεφτηκε ο θεος...

Οταν ‌εσκεφτηκε ‌ο ‌θεος
να ‎φτιαξει ‎εσενα ‎φως ‎μου
επηρε ‏ούλες ‏τσι ‏αρετες
απ ακρη σ'άκρη κοσμου

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Κομνος Κώστας

Μαντινάδα: Ο γης θωρρεί τον εγκρεμό...

Ο ‌γης ‌θωρρεί ‌τον ‌εγκρεμό
και ‎τονε ‎πιάνει ‎ζάλη
κι ‏άλλος ‏στην ‏άκρη ‏άκρη ‏του
χορεύει πεντοζάλι

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Δράγαση Μαριάννα

Μαντινάδα: Ζωγράφισέ μου σε χαρτί...

Ζωγράφισέ ‌μου ‌σε ‌χαρτί
για ‎σέ ‎τί ‎'ναι ‎η ‎αγάπη,
κι ‏εγώ ‏κορνίζα ‏θα ‏γενώ
να μπω απ'άκρη σ'άκρη.

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Καμπούρης Χρήστος

Μαντινάδα: Σ'όποιο σημείο κι άν βρεθώ...

Σ'όποιο ‌σημείο ‌κι ‌άν ‌βρεθώ
στην ‎άκρη ‎του ‎πλανήτη
πυξίδα ‏γίνετ'η ‏καρδιά
και δείχνει προς την Κρήτη

Μαντινάδες Ξενιτιάς Από τον/την: Κουτσουριδάκη Νεφέλη

Μαντινάδα: Στο περιθώριο του νου...

Στο ‌περιθώριο ‌του ‌νου,
στ’ ‎ονείρου ‎μου ‎την ‎άκρη
σε ‏κάθε ‏θύμηση ‏παλιά,
πάντα κυλά το δάκρυ.

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Μετρω τους χτυπους της καρδιας...

Μετρω ‌τους ‌ ‌χτυπους ‌της ‌καρδιας
μα ‎ακρη ‎εγω ‎δεν ‎βγαζω
γιατι ‏αρχιζω ‏απο ‏την ‏αρχη
καθε π'αναστεναζω

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Μπάσσια Ασπασία

Μαντινάδα: Μπορει να ζω στα μακρια...

Μπορει ‌να ‌ζω ‌στα ‌μακρια
στην ‎ακρη ‎του ‎πλανητη
μα ‏στην ‏καρδια ‏μου ‏εχω
εικονισμα την Κρητη

Μαντινάδες για την Κρήτη Από τον/την: Μπουρας Παναγιωτης

Μαντινάδα: Η Λυρα ειναι λεβεντια...

Η ‌Λυρα ‌ειναι ‌λεβεντια
που ‎μονο ‎ακους ‎στη ‎Κρητη,
σε ‏Χαλκη ‏και ‏σε ‏Καρπαθο,
στης Κασου καθε σπιτι

Μαντινάδες για την Κρήτη Από τον/την: Πίττας Βασίλειος

Μαντινάδα: Μοίρα μου κάτσε αν ευκαιρείς...

Μοίρα ‌μου ‌κάτσε ‌αν ‌ευκαιρείς
να ‎σε ‎ρωτήσω ‎κάτι
στα ‏βάσανα ‏που ‏μου ‏'δωσες
που θα την βρω την άκρη

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Φυλάχ Ελένη

Μαντινάδα: Τύχη για κάτσε, αν ευκαιρείς...

Τύχη ‌για ‌κάτσε, ‌αν ‌ευκαιρείς
να ‎σε ‎ρωτήσω ‎κάτι
στα ‏βάσανα ‏που ‏μου'δωκες
'πο που θα βρω την άκρη;

Μαντινάδες για τα Βάσανα

Μαντινάδα: Οσο δε βάνεις με το νου...

Οσο ‌δε ‌βάνεις ‌με ‌το ‌νου
σου'χω ‎μικρή ‎μου ‎αγάπη,
σαν ‏τον ‏απέραντο ‏ουρανό
απού δεν έχει άκρη

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Μαργελάκης Γιάννης (Αστραπόγιαννος)

Μαντινάδα: Υγραίνει λεν ο ήχος τζη...

Υγραίνει ‌λεν ‌ο ‌ήχος ‌τζη
των ‎αμαθιώ ‎την ‎άκρη
γι'αυτό ‏και ‏την ‏εκάνανε
τη λύρα σαν το δάκρυ.

Διάφορες Μαντινάδες

Μαντινάδα: Μη κλαίς μα δε γιατρευέται...

Μη ‌κλαίς ‌μα ‌δε ‌γιατρευέται
ο ‎πόνος ‎με ‎το ‎δάκρυ
στα ‏μονοπάτια ‏του ‏σεβντά
κανείς δε βρήκε άκρη

Μαντινάδες του Σεβντά

Μαντινάδα: Ολη η ζωή μου ένας καημός...

Ολη ‌η ‌ζωή ‌μου ‌ένας ‌καημός
κι ‎η ‎αγάπη ‎σου ‎ένα ‎δάκρυ
που ‏συνεχώς ‏αισθάνομαι
στων αμαθιών την άκρη.

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Γιακουμάκης Ευάγγελος

Μαντινάδα: Εστέρεψαν τα δάκρυα...

Εστέρεψαν ‌τα ‌δάκρυα
στων ‎ομαθιών ‎την ‎άκρη
εγύρισε ‏μα ‏δε ‏βαστώ
του χωρισμού το δάκρυ

Μαντινάδες για Δάκρυα

Μαντινάδα: Έφυγες κι αποχαιρετισμός...

Έφυγες ‌κι ‌αποχαιρετισμός
ένα ‎δικό ‎μου ‎δάκρυ
τα ‏λόγια ‏εμαζεύτηκαν
στων αματιών την άκρη

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Παπασηφάκης Γιώργος

Μαντινάδα: Mε ψυχολόγα πού'μπλεξα...

Mε ‌ψυχολόγα ‌πού'μπλεξα
άντε ‎να ‎βγάλω ‎άκρη
με ‏τρέλανες ‏Kατερινιό
μα εγώ σε θέλω πάλι!

Προσωπικές Μαντινάδες Από τον/την: Κορακάς Aνδρέας

Σελίδα:

Μαντινάδα: Εδά ερήμωσε παιδιά,...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Εδά ερήμωσε παιδιά,...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 66

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Εδά ερήμωσε παιδιά...

Εδά ‌ερήμωσε ‌παιδιά, απ'άκρη ‎σ'άκρη ‎η ‎Κρήτη και ‏κάθε ‏εις ‏καλό ‏ναι ‏του, να κάθεται στο σπίτι

Μαντινάδα: Απ'ακρη σ'ακρη απα στη γη...

Απ'ακρη ‌σ'ακρη ‌απα ‌στη ‌γη η ‎υφηλιος ‎το ‎κατεχει πως ‏καθε ‏σπιτι ‏κρητικο το οπλο του θα ν'εχει

Μαντινάδα: Eνα πουλακι καθεται...

Eνα ‌πουλακι ‌καθεται σ'ενος ‎κλαδιου ‎την ‎ακρη και ‏τραγουδι ‏να ‏μην ‏φανει στα ματια του το δακρυ

Μαντινάδα: Πάντα πιστός μου σύντροφος...

Πάντα ‌πιστός ‌μου ‌σύντροφος ο ‎πόνος ‎και ‎το ‎δάκρυ αφού ‏η ‏χαρά ‏με ‏άφησε και κάθεται στην άκρη

Μαντινάδα: Οταν εσκεφτηκε ο θεος...

Οταν ‌εσκεφτηκε ‌ο ‌θεος να ‎φτιαξει ‎εσενα ‎φως ‎μου επηρε ‏ούλες ‏τσι ‏αρετες απ ακρη σ'άκρη κοσμου

Μαντινάδα: Ο γης θωρρεί τον εγκρεμό...

Ο ‌γης ‌θωρρεί ‌τον ‌εγκρεμό και ‎τονε ‎πιάνει ‎ζάλη κι ‏άλλος ‏στην ‏άκρη ‏άκρη ‏του χορεύει πεντοζάλι

Μαντινάδα: Ζωγράφισέ μου σε χαρτί...

Ζωγράφισέ ‌μου ‌σε ‌χαρτί για ‎σέ ‎τί ‎'ναι ‎η ‎αγάπη, κι ‏εγώ ‏κορνίζα ‏θα ‏γενώ να μπω απ'άκρη σ'άκρη.

Μαντινάδα: Σ'όποιο σημείο κι άν βρεθώ...

Σ'όποιο ‌σημείο ‌κι ‌άν ‌βρεθώ στην ‎άκρη ‎του ‎πλανήτη πυξίδα ‏γίνετ'η ‏καρδιά και δείχνει προς την Κρήτη

Μαντινάδα: Στο περιθώριο του νου...

Στο ‌περιθώριο ‌του ‌νου, στ&#8217; ‎ονείρου ‎μου ‎την ‎άκρη σε ‏κάθε ‏θύμηση ‏παλιά, πάντα κυλά το δάκρυ.

Μαντινάδα: Μετρω τους χτυπους της καρδιας...

Μετρω ‌τους ‌ ‌χτυπους ‌της ‌καρδιας μα ‎ακρη ‎εγω ‎δεν ‎βγαζω γιατι ‏αρχιζω ‏απο ‏την ‏αρχη καθε π'αναστεναζω

Μαντινάδα: Μπορει να ζω στα μακρια...

Μπορει ‌να ‌ζω ‌στα ‌μακρια στην ‎ακρη ‎του ‎πλανητη μα ‏στην ‏καρδια ‏μου ‏εχω εικονισμα την Κρητη

Μαντινάδα: Η Λυρα ειναι λεβεντια...

Η ‌Λυρα ‌ειναι ‌λεβεντια που ‎μονο ‎ακους ‎στη ‎Κρητη, σε ‏Χαλκη ‏και ‏σε ‏Καρπαθο, στης Κασου καθε σπιτι

Μαντινάδα: Μοίρα μου κάτσε αν ευκαιρείς...

Μοίρα ‌μου ‌κάτσε ‌αν ‌ευκαιρείς να ‎σε ‎ρωτήσω ‎κάτι στα ‏βάσανα ‏που ‏μου ‏'δωσες που θα την βρω την άκρη

Μαντινάδα: Τύχη για κάτσε, αν ευκαιρείς...

Τύχη ‌για ‌κάτσε, ‌αν ‌ευκαιρείς να ‎σε ‎ρωτήσω ‎κάτι στα ‏βάσανα ‏που ‏μου'δωκες 'πο που θα βρω την άκρη;

Μαντινάδα: Οσο δε βάνεις με το νου...

Οσο ‌δε ‌βάνεις ‌με ‌το ‌νου σου'χω ‎μικρή ‎μου ‎αγάπη, σαν ‏τον ‏απέραντο ‏ουρανό απού δεν έχει άκρη

Μαντινάδα: Υγραίνει λεν ο ήχος τζη...

Υγραίνει ‌λεν ‌ο ‌ήχος ‌τζη των ‎αμαθιώ ‎την ‎άκρη γι'αυτό ‏και ‏την ‏εκάνανε τη λύρα σαν το δάκρυ.

Μαντινάδα: Μη κλαίς μα δε γιατρευέται...

Μη ‌κλαίς ‌μα ‌δε ‌γιατρευέται ο ‎πόνος ‎με ‎το ‎δάκρυ στα ‏μονοπάτια ‏του ‏σεβντά κανείς δε βρήκε άκρη

Μαντινάδα: Ολη η ζωή μου ένας καημός...

Ολη ‌η ‌ζωή ‌μου ‌ένας ‌καημός κι ‎η ‎αγάπη ‎σου ‎ένα ‎δάκρυ που ‏συνεχώς ‏αισθάνομαι στων αμαθιών την άκρη.

Μαντινάδα: Εστέρεψαν τα δάκρυα...

Εστέρεψαν ‌τα ‌δάκρυα στων ‎ομαθιών ‎την ‎άκρη εγύρισε ‏μα ‏δε ‏βαστώ του χωρισμού το δάκρυ

Μαντινάδα: Έφυγες κι αποχαιρετισμός...

Έφυγες ‌κι ‌αποχαιρετισμός ένα ‎δικό ‎μου ‎δάκρυ τα ‏λόγια ‏εμαζεύτηκαν στων αματιών την άκρη

Μαντινάδα: Mε ψυχολόγα πού'μπλεξα...

Mε ‌ψυχολόγα ‌πού'μπλεξα άντε ‎να ‎βγάλω ‎άκρη με ‏τρέλανες ‏Kατερινιό μα εγώ σε θέλω πάλι!

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Εδά ερήμωσε παιδιά,...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 66

Εδά ‌ερήμωσε ‌παιδιά,
απ'άκρη ‎σ'άκρη ‎η ‎Κρήτη
και ‏κάθε ‏εις ‏καλό ‏ναι ‏του,
να κάθεται στο σπίτι

Απ'ακρη ‌σ'ακρη ‌απα ‌στη ‌γη
η ‎υφηλιος ‎το ‎κατεχει
πως ‏καθε ‏σπιτι ‏κρητικο
το οπλο του θα ν'εχει

Eνα ‌πουλακι ‌καθεται
σ'ενος ‎κλαδιου ‎την ‎ακρη
και ‏τραγουδι ‏να ‏μην ‏φανει
στα ματια του το δακρυ

Πάντα ‌πιστός ‌μου ‌σύντροφος
ο ‎πόνος ‎και ‎το ‎δάκρυ
αφού ‏η ‏χαρά ‏με ‏άφησε
και κάθεται στην άκρη

Οταν ‌εσκεφτηκε ‌ο ‌θεος
να ‎φτιαξει ‎εσενα ‎φως ‎μου
επηρε ‏ούλες ‏τσι ‏αρετες
απ ακρη σ'άκρη κοσμου

Ο ‌γης ‌θωρρεί ‌τον ‌εγκρεμό
και ‎τονε ‎πιάνει ‎ζάλη
κι ‏άλλος ‏στην ‏άκρη ‏άκρη ‏του
χορεύει πεντοζάλι

Ζωγράφισέ ‌μου ‌σε ‌χαρτί
για ‎σέ ‎τί ‎'ναι ‎η ‎αγάπη,
κι ‏εγώ ‏κορνίζα ‏θα ‏γενώ
να μπω απ'άκρη σ'άκρη.

Σ'όποιο ‌σημείο ‌κι ‌άν ‌βρεθώ
στην ‎άκρη ‎του ‎πλανήτη
πυξίδα ‏γίνετ'η ‏καρδιά
και δείχνει προς την Κρήτη

Στο ‌περιθώριο ‌του ‌νου,
στ’ ‎ονείρου ‎μου ‎την ‎άκρη
σε ‏κάθε ‏θύμηση ‏παλιά,
πάντα κυλά το δάκρυ.

Μετρω ‌τους ‌ ‌χτυπους ‌της ‌καρδιας
μα ‎ακρη ‎εγω ‎δεν ‎βγαζω
γιατι ‏αρχιζω ‏απο ‏την ‏αρχη
καθε π'αναστεναζω

Μπορει ‌να ‌ζω ‌στα ‌μακρια
στην ‎ακρη ‎του ‎πλανητη
μα ‏στην ‏καρδια ‏μου ‏εχω
εικονισμα την Κρητη

Η ‌Λυρα ‌ειναι ‌λεβεντια
που ‎μονο ‎ακους ‎στη ‎Κρητη,
σε ‏Χαλκη ‏και ‏σε ‏Καρπαθο,
στης Κασου καθε σπιτι

Μοίρα ‌μου ‌κάτσε ‌αν ‌ευκαιρείς
να ‎σε ‎ρωτήσω ‎κάτι
στα ‏βάσανα ‏που ‏μου ‏'δωσες
που θα την βρω την άκρη

Τύχη ‌για ‌κάτσε, ‌αν ‌ευκαιρείς
να ‎σε ‎ρωτήσω ‎κάτι
στα ‏βάσανα ‏που ‏μου'δωκες
'πο που θα βρω την άκρη;

Οσο ‌δε ‌βάνεις ‌με ‌το ‌νου
σου'χω ‎μικρή ‎μου ‎αγάπη,
σαν ‏τον ‏απέραντο ‏ουρανό
απού δεν έχει άκρη

Υγραίνει ‌λεν ‌ο ‌ήχος ‌τζη
των ‎αμαθιώ ‎την ‎άκρη
γι'αυτό ‏και ‏την ‏εκάνανε
τη λύρα σαν το δάκρυ.

Μη ‌κλαίς ‌μα ‌δε ‌γιατρευέται
ο ‎πόνος ‎με ‎το ‎δάκρυ
στα ‏μονοπάτια ‏του ‏σεβντά
κανείς δε βρήκε άκρη

Ολη ‌η ‌ζωή ‌μου ‌ένας ‌καημός
κι ‎η ‎αγάπη ‎σου ‎ένα ‎δάκρυ
που ‏συνεχώς ‏αισθάνομαι
στων αμαθιών την άκρη.

Εστέρεψαν ‌τα ‌δάκρυα
στων ‎ομαθιών ‎την ‎άκρη
εγύρισε ‏μα ‏δε ‏βαστώ
του χωρισμού το δάκρυ

Έφυγες ‌κι ‌αποχαιρετισμός
ένα ‎δικό ‎μου ‎δάκρυ
τα ‏λόγια ‏εμαζεύτηκαν
στων αματιών την άκρη

Mε ‌ψυχολόγα ‌πού'μπλεξα
άντε ‎να ‎βγάλω ‎άκρη
με ‏τρέλανες ‏Kατερινιό
μα εγώ σε θέλω πάλι!