Μαντινάδα: Δεν ξαναβάνει μπλιο καβγά,...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Δεν ξαναβάνει μπλιο καβγά...

Δεν ‌ξαναβάνει ‌μπλιο ‌καβγά,
του ‎γιασεμιού, ‎ο ‎κρίνος.
Με ‏το ‏δικό ‏σου ‏το ‏χαμό
μαράθηκε και 'κείνος

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Σκουλάς Μύρων

Μαντινάδα: Μελαχροινό κρινάκι μου...

Μελαχροινό ‌κρινάκι ‌μου
έμπα ‎στο ‎ριζικό ‎μου
γιατί ‏μαράθηκε ‏ο ‏μπαξές
χωρίς να'σαι δικό μου

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Βασιλείου Μαργαρίτα

Μαντινάδα: Και το φεγγαρι δακρυσε...

Και ‌το ‌φεγγαρι ‌δακρυσε
μικρη ‎στο ‎χωρισμο ‎μας
νυχτα ‏δε ‏ξαναβγαινει ‏μπλιο
θα κλαιει το χαμο μας

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Μουταφης Μανωλης

Μαντινάδα: Μ' αρνήθηκες μα μη σε δουν...

Μ' ‌αρνήθηκες ‌μα ‌μη ‌σε ‌δουν
στον ‎τάφο ‎το ‎δικό ‎μου,
δε ‏γίνεται ‏και ‏ο ‏φονιάς
να κλαίει το χαμό μου

Μαντινάδες για τον Θάνατο

Μαντινάδα: Ανοίξετε τον κλείδωνα...

Ανοίξετε ‌τον ‌κλείδωνα
να ‎βγει ‎και ‎το ‎δικό ‎μου
και ‏δεν ‏μπορώ ‏μπλιο ‏να ‏σταθώ
από τον καυλωμό μου.

Ακατάλληλες Μαντινάδες Από τον/την: Γιακουμάκης Ευάγγελος

Μαντινάδα: Δεν βλέπω μπλιο μου όνειρα...

Δεν ‌βλέπω ‌μπλιο ‌μου ‌όνειρα
γιατί ‎στον ‎χωρισμό ‎μας
εδιάλεξες ‏και ‏κράτησες
ότι καλό δικό μας.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Γιακουμάκης Ευάγγελος

Μαντινάδα: Ασπρο βιολάκι γιασεμιού...

Ασπρο ‌βιολάκι ‌γιασεμιού
και ‎μοσκομυρισμένο
τα ‏πρόβατά ‏μου ‏παρατώ
και κηπουρός σου μπαίνω

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Πρωτομαγιά και δε μπορώ...

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ
απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω,
μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού
τη σκέψη μου θα ντύσω.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Πρωτομαγιά και δε μπορώ...

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ
απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω,
μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού
τη σκέψη μου θα ντύσω.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Πρωτομαγιά και δε μπορώ...

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ
απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω,
μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού
τη σκέψη μου θα ντύσω.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Χαιρέτης Aριστείδης (Γυαλάφτης)

Μαντινάδα: Θε μου και πως το βάσταξες...

Θε ‌μου ‌και ‌πως ‌το ‌βάσταξες
καρδιά ‎μου ‎,το ‎χαμό ‎του
που ‏πούλησες ‏τα ‏όνειρα
για ενα χαμόγελό του

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: δεν θελω με τα κλαματα...

δεν ‌θελω ‌με ‌τα ‌κλαματα
να ‎κλαψεις ‎στο ‎χαμο ‎μου
σα ‏ζουσα ‏τα ‏βαρεθηκα
να 'ναι στο προσωπο μου

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Μοσχάκη Μίνα

Μαντινάδα: Καλλιά 'χω να σε δω νεκρή...

Καλλιά ‌'χω ‌να ‌σε ‌δω ‌νεκρή
να ‎κλάψω ‎το ‎χαμό ‎σου
παρά ‏να ‏κλαίω ‏μια ‏ζωή
τον αποχωρισμό σου.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Κάποτε ήμουνα εγώ...

Κάποτε ‌ήμουνα ‌εγώ
ο ‎Βραδινός ‎ο ‎Κρίνος
που ‏με ‏λαχτάρα ‏ήθελα
να με προσέξει,εκείνος.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: Σαν μπαίνω μεσ'την εκκλησιά...

Σαν ‌μπαίνω ‌μεσ'την ‌εκκλησιά
κι ‎η ‎Παναγιά ‎δακρύζει,
του ‏γιού ‏της ‏πρέπει ‏το ‏χαμό
η όψη μου θυμίζει.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Μαυρίδης Χρήστος

Μαντινάδα: Εγινα κρινος βραδινος...

Εγινα ‌κρινος ‌βραδινος
μηπως ‎και ‎με ‎προσεξει
μα ‏εκεινος ‏με ‏ξεπατωσε
κι ετρεξε να με βρεξει.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Βασιλείου Ελένη

Μαντινάδα: Ο κρίνος είναι όμορφος...

Ο ‌κρίνος ‌είναι ‌όμορφος
τα ‎γιασεμιά ‎μυρίζουν
η ‏λογική ‏κι ‏έρωτας
ποτέ δε συμβαδίζουν..

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Οταν η βιόλα μαραθεί...

Οταν ‌η ‌βιόλα ‌μαραθεί
κι ‎αναστενάξει ‎ο ‎κρίνος
να ‏ξέρετε ‏πως ‏έφυγε
από κοντά μου εκείνος

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Καμαράτος Κωνσταντινος

Μαντινάδα: θα' θελα κρινος να γενω...

θα' ‌θελα ‌κρινος ‌να ‌γενω
και' ‎συ ‎βροχης ‎ψιχαλες
να ‏πεφτεις ‏και ‏να ‏ξεδιψω
τσι δροσερες σου αγκαλες

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Σπανουδακη Παναγιωτα

Μαντινάδα: Ο βασιλιάς των λουλουδιών...

Ο ‌βασιλιάς ‌των ‌λουλουδιών
λένε ‎πως ‎είναι ‎ο ‎κρίνος
μα ‏στη ‏δική ‏σου ‏ομορφιά
μαραίνεται κι εκείνος.

Μαντινάδες Ομορφιάς Από τον/την: Πλεμένος Γιώργος

Μαντινάδα: Γιάντα όντε μπω στην εκκλησιά...

Γιάντα ‌όντε ‌μπω ‌στην ‌εκκλησιά
κι ‎η ‎Παναγιά ‎δακρύζει
πρέπει ‏του ‏γιού ‏της ‏το ‏χαμό
η όψη μου θυμίζει

Διάφορες Μαντινάδες

Σελίδα:

Μαντινάδα: Δεν ξαναβάνει μπλιο καβγά,...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Δεν ξαναβάνει μπλιο καβγά,...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 18

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Δεν ξαναβάνει μπλιο καβγά...

Δεν ‌ξαναβάνει ‌μπλιο ‌καβγά, του ‎γιασεμιού, ‎ο ‎κρίνος. Με ‏το ‏δικό ‏σου ‏το ‏χαμό μαράθηκε και 'κείνος

Μαντινάδα: Μελαχροινό κρινάκι μου...

Μελαχροινό ‌κρινάκι ‌μου έμπα ‎στο ‎ριζικό ‎μου γιατί ‏μαράθηκε ‏ο ‏μπαξές χωρίς να'σαι δικό μου

Μαντινάδα: Και το φεγγαρι δακρυσε...

Και ‌το ‌φεγγαρι ‌δακρυσε μικρη ‎στο ‎χωρισμο ‎μας νυχτα ‏δε ‏ξαναβγαινει ‏μπλιο θα κλαιει το χαμο μας

Μαντινάδα: Μ' αρνήθηκες μα μη σε δουν...

Μ' ‌αρνήθηκες ‌μα ‌μη ‌σε ‌δουν στον ‎τάφο ‎το ‎δικό ‎μου, δε ‏γίνεται ‏και ‏ο ‏φονιάς να κλαίει το χαμό μου

Μαντινάδα: Ανοίξετε τον κλείδωνα...

Ανοίξετε ‌τον ‌κλείδωνα να ‎βγει ‎και ‎το ‎δικό ‎μου και ‏δεν ‏μπορώ ‏μπλιο ‏να ‏σταθώ από τον καυλωμό μου.

Μαντινάδα: Δεν βλέπω μπλιο μου όνειρα...

Δεν ‌βλέπω ‌μπλιο ‌μου ‌όνειρα γιατί ‎στον ‎χωρισμό ‎μας εδιάλεξες ‏και ‏κράτησες ότι καλό δικό μας.

Μαντινάδα: Ασπρο βιολάκι γιασεμιού...

Ασπρο ‌βιολάκι ‌γιασεμιού και ‎μοσκομυρισμένο τα ‏πρόβατά ‏μου ‏παρατώ και κηπουρός σου μπαίνω

Μαντινάδα: Πρωτομαγιά και δε μπορώ...

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω, μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού τη σκέψη μου θα ντύσω.

Μαντινάδα: Πρωτομαγιά και δε μπορώ...

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω, μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού τη σκέψη μου θα ντύσω.

Μαντινάδα: Πρωτομαγιά και δε μπορώ...

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω, μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού τη σκέψη μου θα ντύσω.

Μαντινάδα: Θε μου και πως το βάσταξες...

Θε ‌μου ‌και ‌πως ‌το ‌βάσταξες καρδιά ‎μου ‎,το ‎χαμό ‎του που ‏πούλησες ‏τα ‏όνειρα για ενα χαμόγελό του

Μαντινάδα: δεν θελω με τα κλαματα...

δεν ‌θελω ‌με ‌τα ‌κλαματα να ‎κλαψεις ‎στο ‎χαμο ‎μου σα ‏ζουσα ‏τα ‏βαρεθηκα να 'ναι στο προσωπο μου

Μαντινάδα: Καλλιά 'χω να σε δω νεκρή...

Καλλιά ‌'χω ‌να ‌σε ‌δω ‌νεκρή να ‎κλάψω ‎το ‎χαμό ‎σου παρά ‏να ‏κλαίω ‏μια ‏ζωή τον αποχωρισμό σου.

Μαντινάδα: Κάποτε ήμουνα εγώ...

Κάποτε ‌ήμουνα ‌εγώ ο ‎Βραδινός ‎ο ‎Κρίνος που ‏με ‏λαχτάρα ‏ήθελα να με προσέξει,εκείνος.

Μαντινάδα: Σαν μπαίνω μεσ'την εκκλησιά...

Σαν ‌μπαίνω ‌μεσ'την ‌εκκλησιά κι ‎η ‎Παναγιά ‎δακρύζει, του ‏γιού ‏της ‏πρέπει ‏το ‏χαμό η όψη μου θυμίζει.

Μαντινάδα: Εγινα κρινος βραδινος...

Εγινα ‌κρινος ‌βραδινος μηπως ‎και ‎με ‎προσεξει μα ‏εκεινος ‏με ‏ξεπατωσε κι ετρεξε να με βρεξει.

Μαντινάδα: Ο κρίνος είναι όμορφος...

Ο ‌κρίνος ‌είναι ‌όμορφος τα ‎γιασεμιά ‎μυρίζουν η ‏λογική ‏κι ‏έρωτας ποτέ δε συμβαδίζουν..

Μαντινάδα: Οταν η βιόλα μαραθεί...

Οταν ‌η ‌βιόλα ‌μαραθεί κι ‎αναστενάξει ‎ο ‎κρίνος να ‏ξέρετε ‏πως ‏έφυγε από κοντά μου εκείνος

Μαντινάδα: θα' θελα κρινος να γενω...

θα' ‌θελα ‌κρινος ‌να ‌γενω και' ‎συ ‎βροχης ‎ψιχαλες να ‏πεφτεις ‏και ‏να ‏ξεδιψω τσι δροσερες σου αγκαλες

Μαντινάδα: Ο βασιλιάς των λουλουδιών...

Ο ‌βασιλιάς ‌των ‌λουλουδιών λένε ‎πως ‎είναι ‎ο ‎κρίνος μα ‏στη ‏δική ‏σου ‏ομορφιά μαραίνεται κι εκείνος.

Μαντινάδα: Γιάντα όντε μπω στην εκκλησιά...

Γιάντα ‌όντε ‌μπω ‌στην ‌εκκλησιά κι ‎η ‎Παναγιά ‎δακρύζει πρέπει ‏του ‏γιού ‏της ‏το ‏χαμό η όψη μου θυμίζει

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Δεν ξαναβάνει μπλιο καβγά,...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 18

Δεν ‌ξαναβάνει ‌μπλιο ‌καβγά,
του ‎γιασεμιού, ‎ο ‎κρίνος.
Με ‏το ‏δικό ‏σου ‏το ‏χαμό
μαράθηκε και 'κείνος

Μελαχροινό ‌κρινάκι ‌μου
έμπα ‎στο ‎ριζικό ‎μου
γιατί ‏μαράθηκε ‏ο ‏μπαξές
χωρίς να'σαι δικό μου

Και ‌το ‌φεγγαρι ‌δακρυσε
μικρη ‎στο ‎χωρισμο ‎μας
νυχτα ‏δε ‏ξαναβγαινει ‏μπλιο
θα κλαιει το χαμο μας

Μ' ‌αρνήθηκες ‌μα ‌μη ‌σε ‌δουν
στον ‎τάφο ‎το ‎δικό ‎μου,
δε ‏γίνεται ‏και ‏ο ‏φονιάς
να κλαίει το χαμό μου

Ανοίξετε ‌τον ‌κλείδωνα
να ‎βγει ‎και ‎το ‎δικό ‎μου
και ‏δεν ‏μπορώ ‏μπλιο ‏να ‏σταθώ
από τον καυλωμό μου.

Δεν ‌βλέπω ‌μπλιο ‌μου ‌όνειρα
γιατί ‎στον ‎χωρισμό ‎μας
εδιάλεξες ‏και ‏κράτησες
ότι καλό δικό μας.

Ασπρο ‌βιολάκι ‌γιασεμιού
και ‎μοσκομυρισμένο
τα ‏πρόβατά ‏μου ‏παρατώ
και κηπουρός σου μπαίνω

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ
απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω,
μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού
τη σκέψη μου θα ντύσω.

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ
απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω,
μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού
τη σκέψη μου θα ντύσω.

Πρωτομαγιά ‌και ‌δε ‌μπορώ
απ' ‎το ‎σπίτι ‎να ‎πορίσω,
μ' ‏άσπρα ‏λουλούδια ‏γιασεμιού
τη σκέψη μου θα ντύσω.

Θε ‌μου ‌και ‌πως ‌το ‌βάσταξες
καρδιά ‎μου ‎,το ‎χαμό ‎του
που ‏πούλησες ‏τα ‏όνειρα
για ενα χαμόγελό του

δεν ‌θελω ‌με ‌τα ‌κλαματα
να ‎κλαψεις ‎στο ‎χαμο ‎μου
σα ‏ζουσα ‏τα ‏βαρεθηκα
να 'ναι στο προσωπο μου

Καλλιά ‌'χω ‌να ‌σε ‌δω ‌νεκρή
να ‎κλάψω ‎το ‎χαμό ‎σου
παρά ‏να ‏κλαίω ‏μια ‏ζωή
τον αποχωρισμό σου.

Κάποτε ‌ήμουνα ‌εγώ
ο ‎Βραδινός ‎ο ‎Κρίνος
που ‏με ‏λαχτάρα ‏ήθελα
να με προσέξει,εκείνος.

Σαν ‌μπαίνω ‌μεσ'την ‌εκκλησιά
κι ‎η ‎Παναγιά ‎δακρύζει,
του ‏γιού ‏της ‏πρέπει ‏το ‏χαμό
η όψη μου θυμίζει.

Εγινα ‌κρινος ‌βραδινος
μηπως ‎και ‎με ‎προσεξει
μα ‏εκεινος ‏με ‏ξεπατωσε
κι ετρεξε να με βρεξει.

Ο ‌κρίνος ‌είναι ‌όμορφος
τα ‎γιασεμιά ‎μυρίζουν
η ‏λογική ‏κι ‏έρωτας
ποτέ δε συμβαδίζουν..

Οταν ‌η ‌βιόλα ‌μαραθεί
κι ‎αναστενάξει ‎ο ‎κρίνος
να ‏ξέρετε ‏πως ‏έφυγε
από κοντά μου εκείνος

θα' ‌θελα ‌κρινος ‌να ‌γενω
και' ‎συ ‎βροχης ‎ψιχαλες
να ‏πεφτεις ‏και ‏να ‏ξεδιψω
τσι δροσερες σου αγκαλες

Ο ‌βασιλιάς ‌των ‌λουλουδιών
λένε ‎πως ‎είναι ‎ο ‎κρίνος
μα ‏στη ‏δική ‏σου ‏ομορφιά
μαραίνεται κι εκείνος.

Γιάντα ‌όντε ‌μπω ‌στην ‌εκκλησιά
κι ‎η ‎Παναγιά ‎δακρύζει
πρέπει ‏του ‏γιού ‏της ‏το ‏χαμό
η όψη μου θυμίζει