Μαντινάδα: Αθάνατος, με θάνατο...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Αθάνατος, με θάνατο...

Αθάνατος, ‌με ‌θάνατο
γίνεται ‎αυτός ‎που ‎ξέρει
σώμα ‏να ‏δίνει ‏και ‏ψυχή
τη λευτεριά να φέρει

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Μιχαηλ Ελενη

Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει ν' αγαπά...

Αυτός ‌ ‌που ‌ξέρει ‌ν' ‌αγαπά
και ‎να ‎ελπίζει ‎ξέρει
μέσα ‏στη ‏νύχτα ‏πολεμά
ξημέρωμα να φέρει

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Σταυρακάκης Μήτσος

Μαντινάδα: Απαγορεύεις στο κορμί...

Απαγορεύεις ‌στο ‌κορμί
μα ‎η ‎ψυχή ‎δε ‎ξέρει,
μέσω ‏τση ‏σκέψης ‏προσπαθεί
μήνυμα να σου φέρει.

Μαντινάδες για τα Βάσανα Από τον/την: Γιακουμάκης Ευάγγελος

Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει δε μιλεί...

Αυτός ‌που ‌ξέρει ‌δε ‌μιλεί
κι ‎όποιος ‎μιλεί ‎δεν ‎ξέρει
κι ‏αυτός ‏που ‏ξέρει,
προσπαθεί... πως θα τα καταφέρει.

Γνωμικές Μαντινάδες Από τον/την: Χαιρέτης Γιάγκος

Μαντινάδα: Η αγάπη η αληθινή...

Η ‌αγάπη ‌η ‌αληθινή
στον ‎άδη ‎τελειώνει,
εκεί ‏που ‏σώμα ‏και ‏ψυχή
γίνεται γης και λειώνει.

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Φραγκιαδάκη Θεονύμφη

Μαντινάδα: Εγώ χρωστάω του Θεού...

Εγώ ‌χρωστάω ‌του ‌Θεού
ψυχή, ‎σώμα ‎και ‎μάτια
γιατί ‏αυτός ‏σε ‏έστειλε
και έγινα κομμάτια

Ερωτικές Μαντινάδες Από τον/την: Μπουνακης Γιώργος

Μαντινάδα: Άντρες απού χουνε ψυχή...

Άντρες ‌απού ‌χουνε ‌ψυχή
και ‎που ‎καταλαβαίνουν
ζούνε ‏ελεύθεροι ‏ή ‏αλλιώς
για λευτερια πεθαίνουν

Μαντινάδες Λεβεντιάς Από τον/την: Δημήτρης Κρητικός

Μαντινάδα: Στον τόπο που γεννήθηκα...

Στον ‌τόπο ‌που ‌γεννήθηκα
έχασα ‎την ‎ελπίδα
όλοι ‏μιλούν ‏για ‏λευτεριά
μα λευτεριά δεν είδα

Επίκαιρες Μαντινάδες Από τον/την: Δραμουντάντης Μιχάλης (Μίχαλος)

Μαντινάδα: Το θάνατο μας ήλπιζα...

Το ‌θάνατο ‌μας ‌ήλπιζα
και ‎όχι ‎το ‎χωρισμό ‎μας,
και ‏να ‏που ‏τώρα ‏γίνεται
το κέφι των εχθρών μας.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Παπαδόσηφος Ιωάννης

Μαντινάδα: Καρδιά που ξέρει ν'αγαπά...

Καρδιά ‌που ‌ξέρει ‌ν'αγαπά
πονεί ‎μα ‎δεν ‎το ‎λέει
θύμα ‏του ‏πόνου ‏γίνεται
πεθαίνει μα δεν κλαίει

Μαντινάδες Καρδιάς Από τον/την: Γεωργίου Στέλιος

Μαντινάδα: Κανένας άνθρωπος στη γή...

Κανένας ‌άνθρωπος ‌στη ‌γή
το ‎τέλος ‎του ‎δε ‎ξέρει
και ‏ούτε ‏γνωρίζει ‏το ‏πρωί
η μοίρα τι θα φέρει

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Χρονέας Νικόλαος

Μαντινάδα: Ξέρει η καρδιά μου τον καημό...

Ξέρει ‌η ‌καρδιά ‌μου ‌τον ‌καημό
πως ‎τ’ ‎άγγιγμα ‎μου ‎δίνει
κι ‏απάνω ‏σου ‏το ‏χέρι ‏μου
ν’ απλώσω δε μ’ αφήνει

Μαντινάδες Καρδιάς Από τον/την: Μαυρακάκης Γιάννης

Μαντινάδα: Στη μοίρα γράφω απο μικιός...

Στη ‌μοίρα ‌γράφω ‌απο ‌μικιός
λίγη ‎χαρά ‎να ‎φέρει
όσπου ‏έμαθα ‏απο ‏την ‏ζωή
πως γράμματα δεν ξέρει

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Κανακάκης Γιώργος

Μαντινάδα: Φεγγαρι μου ανε την εδείς...

Φεγγαρι ‌μου ‌ανε ‌την ‌εδείς
πέστσει ‎πως ‎περιμένω
νάρθει ‏και ‏ας ‏φέρει ‏θάνατο
έτσι κι αλλιώς ποθαίνω

Μαντινάδες για τον Θάνατο Από τον/την: Σπανάκης Μανόλης

Μαντινάδα: Κι απ' του θανατου πιο βαρύς...

Κι ‌απ' ‌του ‌θανατου ‌πιο ‌βαρύς
του ‎χωρισμου ‎ο ‎πόνος
το ‏ξερει ‏αυτος ‏που ‏χωρισε
και παραμένει μόνος

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Περιστεράκης Θανάσης

Μαντινάδα: Δότης θα γίνω της καρδιάς...

Δότης ‌θα ‌γίνω ‌της ‌καρδιάς
και ‎όποιος ‎την ‎πάρει ‎ας ‎ξέρει
οτι ‏για ‏ενα ‏μελαχροινό
και αυτός θα υποφέρει

Μαντινάδες Καρδιάς Από τον/την: Τσουροδιακάκη Αννα

Μαντινάδα: Ολα ο θεός μας τα'δωσε...

Ολα ‌ο ‌θεός ‌μας ‌τα'δωσε
και ‎ολα ‎αυτός ‎τα ‎παίρνει
ποτέ ‏δε ‏ξέρει ‏ο ‏άνθρωπος
η μοίρα πως τα φέρνει

Μαντινάδες για τη Μοίρα Από τον/την: Χρονέας Νικόλαος

Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει να μιλά...

Αυτός ‌που ‌ξέρει ‌να ‌μιλά
με ‎τη ‎ματιά ‎του ‎μόνο
μπορεί ‏να ‏κάνει ‏όποιον ‏κοιτά
να λιώσει από τον πόνο

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Χρονέας Νικόλαος

Μαντινάδα: Θάνατο φέρνει ο χωρισμός...

Θάνατο ‌φέρνει ‌ο ‌χωρισμός
και ‎το ‎κατέχει ‎μόνο,
αυτός ‏που ‏κλαίει ‏μέσα ‏του
και δε θωρείς τον πόνο.

Μαντινάδες Χωρισμού Από τον/την: Παπουτσάκης Στέλιος

Μαντινάδα: Όπως δεν κάνουν το παπά...

Όπως ‌δεν ‌κάνουν ‌το ‌παπά,
τα ‎ράσα ‎που ‎φοράει,
Χριστιανός ‏δεν ‏γίνεται,
αυτός που προσκυνάει.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Ανδρέου Μαρίνα

Μαντινάδα: Αλλου κοιτουν τα μάτια μου...

Αλλου ‌κοιτουν ‌τα ‌μάτια ‌μου
μα ‎ξέρει ‎το ‎η ‎ψυχή ‎μου
για ‏μια ‏στιγμή ‏αν ‏δε ‏σε ‏δω
χανεται η ζωή μου

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Περβολιανάκη Φωτεινή

Σελίδα:

Μαντινάδα: Αθάνατος, με θάνατο...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Αθάνατος, με θάνατο...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 49

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Αθάνατος, με θάνατο...

Αθάνατος, ‌με ‌θάνατο γίνεται ‎αυτός ‎που ‎ξέρει σώμα ‏να ‏δίνει ‏και ‏ψυχή τη λευτεριά να φέρει

Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει ν' αγαπά...

Αυτός ‌ ‌που ‌ξέρει ‌ν' ‌αγαπά και ‎να ‎ελπίζει ‎ξέρει μέσα ‏στη ‏νύχτα ‏πολεμά ξημέρωμα να φέρει

Μαντινάδα: Απαγορεύεις στο κορμί...

Απαγορεύεις ‌στο ‌κορμί μα ‎η ‎ψυχή ‎δε ‎ξέρει, μέσω ‏τση ‏σκέψης ‏προσπαθεί μήνυμα να σου φέρει.

Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει δε μιλεί...

Αυτός ‌που ‌ξέρει ‌δε ‌μιλεί κι ‎όποιος ‎μιλεί ‎δεν ‎ξέρει κι ‏αυτός ‏που ‏ξέρει, προσπαθεί... πως θα τα καταφέρει.

Μαντινάδα: Η αγάπη η αληθινή...

Η ‌αγάπη ‌η ‌αληθινή στον ‎άδη ‎τελειώνει, εκεί ‏που ‏σώμα ‏και ‏ψυχή γίνεται γης και λειώνει.

Μαντινάδα: Εγώ χρωστάω του Θεού...

Εγώ ‌χρωστάω ‌του ‌Θεού ψυχή, ‎σώμα ‎και ‎μάτια γιατί ‏αυτός ‏σε ‏έστειλε και έγινα κομμάτια

Μαντινάδα: Άντρες απού χουνε ψυχή...

Άντρες ‌απού ‌χουνε ‌ψυχή και ‎που ‎καταλαβαίνουν ζούνε ‏ελεύθεροι ‏ή ‏αλλιώς για λευτερια πεθαίνουν

Μαντινάδα: Στον τόπο που γεννήθηκα...

Στον ‌τόπο ‌που ‌γεννήθηκα έχασα ‎την ‎ελπίδα όλοι ‏μιλούν ‏για ‏λευτεριά μα λευτεριά δεν είδα

Μαντινάδα: Το θάνατο μας ήλπιζα...

Το ‌θάνατο ‌μας ‌ήλπιζα και ‎όχι ‎το ‎χωρισμό ‎μας, και ‏να ‏που ‏τώρα ‏γίνεται το κέφι των εχθρών μας.

Μαντινάδα: Καρδιά που ξέρει ν'αγαπά...

Καρδιά ‌που ‌ξέρει ‌ν'αγαπά πονεί ‎μα ‎δεν ‎το ‎λέει θύμα ‏του ‏πόνου ‏γίνεται πεθαίνει μα δεν κλαίει

Μαντινάδα: Κανένας άνθρωπος στη γή...

Κανένας ‌άνθρωπος ‌στη ‌γή το ‎τέλος ‎του ‎δε ‎ξέρει και ‏ούτε ‏γνωρίζει ‏το ‏πρωί η μοίρα τι θα φέρει

Μαντινάδα: Ξέρει η καρδιά μου τον καημό...

Ξέρει ‌η ‌καρδιά ‌μου ‌τον ‌καημό πως ‎τ’ ‎άγγιγμα ‎μου ‎δίνει κι ‏απάνω ‏σου ‏το ‏χέρι ‏μου ν’ απλώσω δε μ’ αφήνει

Μαντινάδα: Στη μοίρα γράφω απο μικιός...

Στη ‌μοίρα ‌γράφω ‌απο ‌μικιός λίγη ‎χαρά ‎να ‎φέρει όσπου ‏έμαθα ‏απο ‏την ‏ζωή πως γράμματα δεν ξέρει

Μαντινάδα: Φεγγαρι μου ανε την εδείς...

Φεγγαρι ‌μου ‌ανε ‌την ‌εδείς πέστσει ‎πως ‎περιμένω νάρθει ‏και ‏ας ‏φέρει ‏θάνατο έτσι κι αλλιώς ποθαίνω

Μαντινάδα: Κι απ' του θανατου πιο βαρύς...

Κι ‌απ' ‌του ‌θανατου ‌πιο ‌βαρύς του ‎χωρισμου ‎ο ‎πόνος το ‏ξερει ‏αυτος ‏που ‏χωρισε και παραμένει μόνος

Μαντινάδα: Δότης θα γίνω της καρδιάς...

Δότης ‌θα ‌γίνω ‌της ‌καρδιάς και ‎όποιος ‎την ‎πάρει ‎ας ‎ξέρει οτι ‏για ‏ενα ‏μελαχροινό και αυτός θα υποφέρει

Μαντινάδα: Ολα ο θεός μας τα'δωσε...

Ολα ‌ο ‌θεός ‌μας ‌τα'δωσε και ‎ολα ‎αυτός ‎τα ‎παίρνει ποτέ ‏δε ‏ξέρει ‏ο ‏άνθρωπος η μοίρα πως τα φέρνει

Μαντινάδα: Αυτός που ξέρει να μιλά...

Αυτός ‌που ‌ξέρει ‌να ‌μιλά με ‎τη ‎ματιά ‎του ‎μόνο μπορεί ‏να ‏κάνει ‏όποιον ‏κοιτά να λιώσει από τον πόνο

Μαντινάδα: Θάνατο φέρνει ο χωρισμός...

Θάνατο ‌φέρνει ‌ο ‌χωρισμός και ‎το ‎κατέχει ‎μόνο, αυτός ‏που ‏κλαίει ‏μέσα ‏του και δε θωρείς τον πόνο.

Μαντινάδα: Όπως δεν κάνουν το παπά...

Όπως ‌δεν ‌κάνουν ‌το ‌παπά, τα ‎ράσα ‎που ‎φοράει, Χριστιανός ‏δεν ‏γίνεται, αυτός που προσκυνάει.

Μαντινάδα: Αλλου κοιτουν τα μάτια μου...

Αλλου ‌κοιτουν ‌τα ‌μάτια ‌μου μα ‎ξέρει ‎το ‎η ‎ψυχή ‎μου για ‏μια ‏στιγμή ‏αν ‏δε ‏σε ‏δω χανεται η ζωή μου

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Αθάνατος, με θάνατο...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 49

Αθάνατος, ‌με ‌θάνατο
γίνεται ‎αυτός ‎που ‎ξέρει
σώμα ‏να ‏δίνει ‏και ‏ψυχή
τη λευτεριά να φέρει

Αυτός ‌ ‌που ‌ξέρει ‌ν' ‌αγαπά
και ‎να ‎ελπίζει ‎ξέρει
μέσα ‏στη ‏νύχτα ‏πολεμά
ξημέρωμα να φέρει

Απαγορεύεις ‌στο ‌κορμί
μα ‎η ‎ψυχή ‎δε ‎ξέρει,
μέσω ‏τση ‏σκέψης ‏προσπαθεί
μήνυμα να σου φέρει.

Αυτός ‌που ‌ξέρει ‌δε ‌μιλεί
κι ‎όποιος ‎μιλεί ‎δεν ‎ξέρει
κι ‏αυτός ‏που ‏ξέρει,
προσπαθεί... πως θα τα καταφέρει.

Η ‌αγάπη ‌η ‌αληθινή
στον ‎άδη ‎τελειώνει,
εκεί ‏που ‏σώμα ‏και ‏ψυχή
γίνεται γης και λειώνει.

Εγώ ‌χρωστάω ‌του ‌Θεού
ψυχή, ‎σώμα ‎και ‎μάτια
γιατί ‏αυτός ‏σε ‏έστειλε
και έγινα κομμάτια

Άντρες ‌απού ‌χουνε ‌ψυχή
και ‎που ‎καταλαβαίνουν
ζούνε ‏ελεύθεροι ‏ή ‏αλλιώς
για λευτερια πεθαίνουν

Στον ‌τόπο ‌που ‌γεννήθηκα
έχασα ‎την ‎ελπίδα
όλοι ‏μιλούν ‏για ‏λευτεριά
μα λευτεριά δεν είδα

Το ‌θάνατο ‌μας ‌ήλπιζα
και ‎όχι ‎το ‎χωρισμό ‎μας,
και ‏να ‏που ‏τώρα ‏γίνεται
το κέφι των εχθρών μας.

Καρδιά ‌που ‌ξέρει ‌ν'αγαπά
πονεί ‎μα ‎δεν ‎το ‎λέει
θύμα ‏του ‏πόνου ‏γίνεται
πεθαίνει μα δεν κλαίει

Κανένας ‌άνθρωπος ‌στη ‌γή
το ‎τέλος ‎του ‎δε ‎ξέρει
και ‏ούτε ‏γνωρίζει ‏το ‏πρωί
η μοίρα τι θα φέρει

Ξέρει ‌η ‌καρδιά ‌μου ‌τον ‌καημό
πως ‎τ’ ‎άγγιγμα ‎μου ‎δίνει
κι ‏απάνω ‏σου ‏το ‏χέρι ‏μου
ν’ απλώσω δε μ’ αφήνει

Στη ‌μοίρα ‌γράφω ‌απο ‌μικιός
λίγη ‎χαρά ‎να ‎φέρει
όσπου ‏έμαθα ‏απο ‏την ‏ζωή
πως γράμματα δεν ξέρει

Φεγγαρι ‌μου ‌ανε ‌την ‌εδείς
πέστσει ‎πως ‎περιμένω
νάρθει ‏και ‏ας ‏φέρει ‏θάνατο
έτσι κι αλλιώς ποθαίνω

Κι ‌απ' ‌του ‌θανατου ‌πιο ‌βαρύς
του ‎χωρισμου ‎ο ‎πόνος
το ‏ξερει ‏αυτος ‏που ‏χωρισε
και παραμένει μόνος

Δότης ‌θα ‌γίνω ‌της ‌καρδιάς
και ‎όποιος ‎την ‎πάρει ‎ας ‎ξέρει
οτι ‏για ‏ενα ‏μελαχροινό
και αυτός θα υποφέρει

Ολα ‌ο ‌θεός ‌μας ‌τα'δωσε
και ‎ολα ‎αυτός ‎τα ‎παίρνει
ποτέ ‏δε ‏ξέρει ‏ο ‏άνθρωπος
η μοίρα πως τα φέρνει

Αυτός ‌που ‌ξέρει ‌να ‌μιλά
με ‎τη ‎ματιά ‎του ‎μόνο
μπορεί ‏να ‏κάνει ‏όποιον ‏κοιτά
να λιώσει από τον πόνο

Θάνατο ‌φέρνει ‌ο ‌χωρισμός
και ‎το ‎κατέχει ‎μόνο,
αυτός ‏που ‏κλαίει ‏μέσα ‏του
και δε θωρείς τον πόνο.

Όπως ‌δεν ‌κάνουν ‌το ‌παπά,
τα ‎ράσα ‎που ‎φοράει,
Χριστιανός ‏δεν ‏γίνεται,
αυτός που προσκυνάει.

Αλλου ‌κοιτουν ‌τα ‌μάτια ‌μου
μα ‎ξέρει ‎το ‎η ‎ψυχή ‎μου
για ‏μια ‏στιγμή ‏αν ‏δε ‏σε ‏δω
χανεται η ζωή μου