Μαντινάδα: Άσπρη είσαι σαν τα γάλατα...

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Άσπρη είσαι σαν τα γάλατα...

Άσπρη ‌είσαι ‌σαν ‌τα ‌γάλατα
που ‎βγάζουν ‎οι ‎προβάτες
και ‏σαν ‏το ‏μουζοτσίκαλο
που βράζουν τις πατάτες.

Αστείες Μαντινάδες Από τον/την: Μαρια Μαρκουλακη

Μαντινάδα: Άσπρη είσαι σαν τον φούρνο μας...

Άσπρη ‌είσαι ‌σαν ‌τον ‌φούρνο ‌μας
και ‎σαν ‎το ‎μαγεριό ‎μας
μελαχρινη ‏και ‏ομορφη
οσαν τον γάιδαρο μας!

Αστείες Μαντινάδες Από τον/την: Μαρια Μαρκουλακη

Μαντινάδα: Πως είσαι άσπρη και παχιά...

Πως ‌είσαι ‌άσπρη ‌και ‌παχιά
εφύσηξε ‎ο ‎νους ‎σου
και ‏δεν ‏αναμαζώνεσαι
στο σπίτι του κυρού σου

Αστείες Μαντινάδες Από τον/την: Φλουρής Μπάμπης

Μαντινάδα: Θεέ μου δεν θέλω να σκεφτώ...

Θεέ ‌μου ‌δεν ‌θέλω ‌να ‌σκεφτώ
ποτέ ‎ένα ‎τέτοιο ‎χάλι
να ‏καθαρίζω ‏στο ‏στρατό
πατάτες με κουτάλι

Μαντινάδες του Στρατού Από τον/την: Βυνιχάκης Γιάννης

Μαντινάδα: Στους πρόποδες του Γαλατά...

Στους ‌πρόποδες ‌του ‌Γαλατά
στον ‎Άγιο ‎Ιωάννη
κάνε ‏το ‏τάμα ‏και ‏θα ‏δείς
ο πόνος πως θα γιάνει.

Προσωπικές Μαντινάδες Από τον/την: Καρανδινακη Ε Ευγενία

Μαντινάδα: Τα όρη βγάζουν πρόβατα...

Τα ‌όρη ‌βγάζουν ‌πρόβατα
και ‎το ‎κρασί ‎μπεκρηδες
και ‏το ‏σχολειό ‏γραμματικούς
και η Κρήτη μερακληδες.

Μαντινάδες για την Κρήτη Από τον/την: Αγγελιδακης Ζαχαρίας

Μαντινάδα: Τα μάτια σου τα όμορφα...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌τα ‌όμορφα
της ‎Παναγίας ‎μοιάζουν
που ‏ότανε ‏τα ‏προσκυνάς
την αγάπη βγάζουν

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Παπαδάκης Μανόλης

Μαντινάδα: Οι αξιωματικοί είναι πολλοί...

Οι ‌αξιωματικοί ‌είναι ‌πολλοί
μεταβολές ‎διατάζουν
και ‏των ‏φαντάρων ‏τις ‏ψυχές
ανάποδα τις βγάζουν.

Διάφορες Μαντινάδες Από τον/την: Μπαγορδάκη Εριέττα

Μαντινάδα: Μα 'γω για το χατίρι σου...

Μα ‌'γω ‌για ‌το ‌χατίρι ‌σου
άσπρη ‎μου ‎περιστέρα
στη ‏γειτονιά ‏σου ‏έρχομαι
και κάθομαι όλη μέρα.

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Μακρυγιαννάκης Αθανάσιος

Μαντινάδα: Παράξενοι μου φαίνονται...

Παράξενοι ‌μου ‌φαίνονται
οι ‎κώλοι ‎των ‎ανθρώπων
δίχως ‏μπαρούτι ‏και ‏φωτιά
πως βγάζουν τέτοιο κρότο

Αστείες Μαντινάδες Από τον/την: Γιατρουδάκη Αντωνία

Μαντινάδα: Βροχή μου που τα μάτια σου...

Βροχή ‌μου ‌που ‌τα ‌μάτια ‌σου
δικά ‎μου ‎δάκρυα ‎βγάζουν,
λυγμοί ‏που ‏μέσα ‏στη ‏σιωπή
τον θάνατο τρομάζουν

Μαντινάδες για Δάκρυα Από τον/την: Νεραντζούλη Χρυσούλα

Μαντινάδα: Είν΄ τα ματάκια σου γλυκά...

Είν΄ ‌τα ‌ματάκια ‌σου ‌γλυκά
και ‎όταν ‎συννεφιάζουν
μοιάζουν ‏με ‏τ΄ ‏άστρα ‏του ‏ουρανού
που αχνά φωτάκια βγάζουν.

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Βαξεβανίδου Κατερίνα

Μαντινάδα: Καθε φορα που θα με δουν...

Καθε ‌φορα ‌που ‌θα ‌με ‌δουν
τα ‎ματια ‎σου ‎μικρη ‎μου
βγαζουν ‏φωτιες ‏και ‏κεραυνους
και καινε το κορμι μου

Μαντινάδες για τα Μάτια Από τον/την: Λάγιος Γιώργος

Μαντινάδα: Στο Δέτη του Κορατσινιά...

Στο ‌Δέτη ‌του ‌Κορατσινιά
άσπρη ‎μου ‎Περιστέρα
έχω ‏χτισμένη ‏την ‏φωλιά
κι όταν θελήσεις έλα

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Αλυσσανδράκης Γρηγόρης

Μαντινάδα: Χρονια πολλα πολυχρονος...

Χρονια ‌πολλα ‌πολυχρονος
να ‎τα ‎εκατοστησεις
και ‏ασπρη ‏τριχα ‏εις ‏την ‏κεφαλη
ποτε να μη θωρησεις.

Μαντινάδες για Ευχές Από τον/την: Ρίζος Χρηστος

Μαντινάδα: Το'να φεγγάρι μ'αγαπάς...

Το'να ‌φεγγάρι ‌μ'αγαπάς
τ'άλλο ‎με ‎κάνεις ‎πέρα
άμε ‏μωρό ‏μου ‏στο ‏καλό
να δω μιαν άσπρη μέρα

Μαντινάδες για το Φεγγάρι Από τον/την: Γεωργίου Στέλιος

Μαντινάδα: θέλω στην Κρήτη να βρεθώ...

θέλω ‌στην ‌Κρήτη ‌να ‌βρεθώ
στον ‎καθαρό ‎αέρα
και ‏να ‏βουτώ ‏στη ‏θάλασσα
να δω μια άσπρη μέρα

Μαντινάδες για την Κρήτη Από τον/την: Μπρόκος Γιώργος

Μαντινάδα: Είσαι σεβντάς, είσαι πληγή...

Είσαι ‌σεβντάς, ‌είσαι ‌πληγή
είσαι ‎καημός ‎και ‎πόνος
είσαι ‏γλυκιά ‏ανάμνηση
που δεν τη σβύνει ο χρόνος

Μαντινάδες του Σεβντά Από τον/την: Φυλάχ Ελένη

Μαντινάδα: Ολο το χρόνο σ'αγαπώ...

Ολο ‌το ‌χρόνο ‌σ'αγαπώ
άσπρη ‎μου ‎περιστέρα
κι ‏ασ' ‏τσ' ‏άλλους ‏να ‏γιορτάζουνε
το χρόνο μιαν ημέρα.

Μαντινάδες Αγίου Βαλεντίνου

Μαντινάδα: Μιαν άσπρη τρίχα στα μαλλιά...

Μιαν ‌άσπρη ‌τρίχα ‌στα ‌μαλλιά,
χρόνε ‎μου ‎βάνεις ‎πάλι,
γιατί ‏μιαν ‏όμορφη ‏στιγμή,
δε μου 'καμες χαλάλι

Παραπονιάρικες Μαντινάδες Από τον/την: Παπαδόγιαννης Μάνος

Μαντινάδα: Είσαι το πρώτο φίλημα...

Είσαι ‌το ‌πρώτο ‌φίλημα
είσαι ‎η ‎πρώτη ‎αγάπη
είσαι ‏ο ‏πρώτος ‏έρωτας
που με 'βαλε στα πάθη

Μαντινάδες Αγάπης Από τον/την: Παπουτσάκης Γεώργιος

Σελίδα:

Μαντινάδα: Άσπρη είσαι σαν τα γάλατα...

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Άσπρη είσαι σαν τα γάλατα...'Βλέπεις τη σελίδα 1 από 30

Μαντινάδες παρόμοιες με την...

Άσπρη είσαι σαν τα γάλατα...

Άσπρη ‌είσαι ‌σαν ‌τα ‌γάλατα που ‎βγάζουν ‎οι ‎προβάτες και ‏σαν ‏το ‏μουζοτσίκαλο που βράζουν τις πατάτες.

Μαντινάδα: Άσπρη είσαι σαν τον φούρνο μας...

Άσπρη ‌είσαι ‌σαν ‌τον ‌φούρνο ‌μας και ‎σαν ‎το ‎μαγεριό ‎μας μελαχρινη ‏και ‏ομορφη οσαν τον γάιδαρο μας!

Μαντινάδα: Πως είσαι άσπρη και παχιά...

Πως ‌είσαι ‌άσπρη ‌και ‌παχιά εφύσηξε ‎ο ‎νους ‎σου και ‏δεν ‏αναμαζώνεσαι στο σπίτι του κυρού σου

Μαντινάδα: Θεέ μου δεν θέλω να σκεφτώ...

Θεέ ‌μου ‌δεν ‌θέλω ‌να ‌σκεφτώ ποτέ ‎ένα ‎τέτοιο ‎χάλι να ‏καθαρίζω ‏στο ‏στρατό πατάτες με κουτάλι

Μαντινάδα: Στους πρόποδες του Γαλατά...

Στους ‌πρόποδες ‌του ‌Γαλατά στον ‎Άγιο ‎Ιωάννη κάνε ‏το ‏τάμα ‏και ‏θα ‏δείς ο πόνος πως θα γιάνει.

Μαντινάδα: Τα όρη βγάζουν πρόβατα...

Τα ‌όρη ‌βγάζουν ‌πρόβατα και ‎το ‎κρασί ‎μπεκρηδες και ‏το ‏σχολειό ‏γραμματικούς και η Κρήτη μερακληδες.

Μαντινάδα: Τα μάτια σου τα όμορφα...

Τα ‌μάτια ‌σου ‌τα ‌όμορφα της ‎Παναγίας ‎μοιάζουν που ‏ότανε ‏τα ‏προσκυνάς την αγάπη βγάζουν

Μαντινάδα: Οι αξιωματικοί είναι πολλοί...

Οι ‌αξιωματικοί ‌είναι ‌πολλοί μεταβολές ‎διατάζουν και ‏των ‏φαντάρων ‏τις ‏ψυχές ανάποδα τις βγάζουν.

Μαντινάδα: Μα 'γω για το χατίρι σου...

Μα ‌'γω ‌για ‌το ‌χατίρι ‌σου άσπρη ‎μου ‎περιστέρα στη ‏γειτονιά ‏σου ‏έρχομαι και κάθομαι όλη μέρα.

Μαντινάδα: Παράξενοι μου φαίνονται...

Παράξενοι ‌μου ‌φαίνονται οι ‎κώλοι ‎των ‎ανθρώπων δίχως ‏μπαρούτι ‏και ‏φωτιά πως βγάζουν τέτοιο κρότο

Μαντινάδα: Βροχή μου που τα μάτια σου...

Βροχή ‌μου ‌που ‌τα ‌μάτια ‌σου δικά ‎μου ‎δάκρυα ‎βγάζουν, λυγμοί ‏που ‏μέσα ‏στη ‏σιωπή τον θάνατο τρομάζουν

Μαντινάδα: Είν΄ τα ματάκια σου γλυκά...

Είν΄ ‌τα ‌ματάκια ‌σου ‌γλυκά και ‎όταν ‎συννεφιάζουν μοιάζουν ‏με ‏τ΄ ‏άστρα ‏του ‏ουρανού που αχνά φωτάκια βγάζουν.

Μαντινάδα: Καθε φορα που θα με δουν...

Καθε ‌φορα ‌που ‌θα ‌με ‌δουν τα ‎ματια ‎σου ‎μικρη ‎μου βγαζουν ‏φωτιες ‏και ‏κεραυνους και καινε το κορμι μου

Μαντινάδα: Στο Δέτη του Κορατσινιά...

Στο ‌Δέτη ‌του ‌Κορατσινιά άσπρη ‎μου ‎Περιστέρα έχω ‏χτισμένη ‏την ‏φωλιά κι όταν θελήσεις έλα

Μαντινάδα: Χρονια πολλα πολυχρονος...

Χρονια ‌πολλα ‌πολυχρονος να ‎τα ‎εκατοστησεις και ‏ασπρη ‏τριχα ‏εις ‏την ‏κεφαλη ποτε να μη θωρησεις.

Μαντινάδα: Το'να φεγγάρι μ'αγαπάς...

Το'να ‌φεγγάρι ‌μ'αγαπάς τ'άλλο ‎με ‎κάνεις ‎πέρα άμε ‏μωρό ‏μου ‏στο ‏καλό να δω μιαν άσπρη μέρα

Μαντινάδα: θέλω στην Κρήτη να βρεθώ...

θέλω ‌στην ‌Κρήτη ‌να ‌βρεθώ στον ‎καθαρό ‎αέρα και ‏να ‏βουτώ ‏στη ‏θάλασσα να δω μια άσπρη μέρα

Μαντινάδα: Είσαι σεβντάς, είσαι πληγή...

Είσαι ‌σεβντάς, ‌είσαι ‌πληγή είσαι ‎καημός ‎και ‎πόνος είσαι ‏γλυκιά ‏ανάμνηση που δεν τη σβύνει ο χρόνος

Μαντινάδα: Ολο το χρόνο σ'αγαπώ...

Ολο ‌το ‌χρόνο ‌σ'αγαπώ άσπρη ‎μου ‎περιστέρα κι ‏ασ' ‏τσ' ‏άλλους ‏να ‏γιορτάζουνε το χρόνο μιαν ημέρα.

Μαντινάδα: Μιαν άσπρη τρίχα στα μαλλιά...

Μιαν ‌άσπρη ‌τρίχα ‌στα ‌μαλλιά, χρόνε ‎μου ‎βάνεις ‎πάλι, γιατί ‏μιαν ‏όμορφη ‏στιγμή, δε μου 'καμες χαλάλι

Μαντινάδα: Είσαι το πρώτο φίλημα...

Είσαι ‌το ‌πρώτο ‌φίλημα είσαι ‎η ‎πρώτη ‎αγάπη είσαι ‏ο ‏πρώτος ‏έρωτας που με 'βαλε στα πάθη

Ακόμα περισσότερες μαντινάδες:

Διάβασε μαντινάδες που είναι παρόμοιες με τη μαντινάδα: 'Άσπρη είσαι σαν τα γάλατα...'
Βλέπεις τη σελίδα 1 από 30

Άσπρη ‌είσαι ‌σαν ‌τα ‌γάλατα
που ‎βγάζουν ‎οι ‎προβάτες
και ‏σαν ‏το ‏μουζοτσίκαλο
που βράζουν τις πατάτες.

Άσπρη ‌είσαι ‌σαν ‌τον ‌φούρνο ‌μας
και ‎σαν ‎το ‎μαγεριό ‎μας
μελαχρινη ‏και ‏ομορφη
οσαν τον γάιδαρο μας!

Πως ‌είσαι ‌άσπρη ‌και ‌παχιά
εφύσηξε ‎ο ‎νους ‎σου
και ‏δεν ‏αναμαζώνεσαι
στο σπίτι του κυρού σου

Θεέ ‌μου ‌δεν ‌θέλω ‌να ‌σκεφτώ
ποτέ ‎ένα ‎τέτοιο ‎χάλι
να ‏καθαρίζω ‏στο ‏στρατό
πατάτες με κουτάλι

Στους ‌πρόποδες ‌του ‌Γαλατά
στον ‎Άγιο ‎Ιωάννη
κάνε ‏το ‏τάμα ‏και ‏θα ‏δείς
ο πόνος πως θα γιάνει.

Τα ‌όρη ‌βγάζουν ‌πρόβατα
και ‎το ‎κρασί ‎μπεκρηδες
και ‏το ‏σχολειό ‏γραμματικούς
και η Κρήτη μερακληδες.

Τα ‌μάτια ‌σου ‌τα ‌όμορφα
της ‎Παναγίας ‎μοιάζουν
που ‏ότανε ‏τα ‏προσκυνάς
την αγάπη βγάζουν

Οι ‌αξιωματικοί ‌είναι ‌πολλοί
μεταβολές ‎διατάζουν
και ‏των ‏φαντάρων ‏τις ‏ψυχές
ανάποδα τις βγάζουν.

Μα ‌'γω ‌για ‌το ‌χατίρι ‌σου
άσπρη ‎μου ‎περιστέρα
στη ‏γειτονιά ‏σου ‏έρχομαι
και κάθομαι όλη μέρα.

Παράξενοι ‌μου ‌φαίνονται
οι ‎κώλοι ‎των ‎ανθρώπων
δίχως ‏μπαρούτι ‏και ‏φωτιά
πως βγάζουν τέτοιο κρότο

Βροχή ‌μου ‌που ‌τα ‌μάτια ‌σου
δικά ‎μου ‎δάκρυα ‎βγάζουν,
λυγμοί ‏που ‏μέσα ‏στη ‏σιωπή
τον θάνατο τρομάζουν

Είν΄ ‌τα ‌ματάκια ‌σου ‌γλυκά
και ‎όταν ‎συννεφιάζουν
μοιάζουν ‏με ‏τ΄ ‏άστρα ‏του ‏ουρανού
που αχνά φωτάκια βγάζουν.

Καθε ‌φορα ‌που ‌θα ‌με ‌δουν
τα ‎ματια ‎σου ‎μικρη ‎μου
βγαζουν ‏φωτιες ‏και ‏κεραυνους
και καινε το κορμι μου

Στο ‌Δέτη ‌του ‌Κορατσινιά
άσπρη ‎μου ‎Περιστέρα
έχω ‏χτισμένη ‏την ‏φωλιά
κι όταν θελήσεις έλα

Χρονια ‌πολλα ‌πολυχρονος
να ‎τα ‎εκατοστησεις
και ‏ασπρη ‏τριχα ‏εις ‏την ‏κεφαλη
ποτε να μη θωρησεις.

Το'να ‌φεγγάρι ‌μ'αγαπάς
τ'άλλο ‎με ‎κάνεις ‎πέρα
άμε ‏μωρό ‏μου ‏στο ‏καλό
να δω μιαν άσπρη μέρα

θέλω ‌στην ‌Κρήτη ‌να ‌βρεθώ
στον ‎καθαρό ‎αέρα
και ‏να ‏βουτώ ‏στη ‏θάλασσα
να δω μια άσπρη μέρα

Είσαι ‌σεβντάς, ‌είσαι ‌πληγή
είσαι ‎καημός ‎και ‎πόνος
είσαι ‏γλυκιά ‏ανάμνηση
που δεν τη σβύνει ο χρόνος

Ολο ‌το ‌χρόνο ‌σ'αγαπώ
άσπρη ‎μου ‎περιστέρα
κι ‏ασ' ‏τσ' ‏άλλους ‏να ‏γιορτάζουνε
το χρόνο μιαν ημέρα.

Μιαν ‌άσπρη ‌τρίχα ‌στα ‌μαλλιά,
χρόνε ‎μου ‎βάνεις ‎πάλι,
γιατί ‏μιαν ‏όμορφη ‏στιγμή,
δε μου 'καμες χαλάλι

Είσαι ‌το ‌πρώτο ‌φίλημα
είσαι ‎η ‎πρώτη ‎αγάπη
είσαι ‏ο ‏πρώτος ‏έρωτας
που με 'βαλε στα πάθη