Απ' το φυλάκιο έστειλατην σκέψη μου κοντά σου να σου κρατάει συντροφιάμιας κι είμαι μακριά σου
Ωσάν το αίμα κόκκιναείναι τα δάκρυα μου γιατί δεν είναι των ματιώνμον' είναι τσι καρδιάς μου
Όσα κι αν έχω βάσαναόσους καημούς και πάθη Δεν θε να πάψω στη ζωήεγώ να κάνω λάθη
Τα βάνω με το στεναγμόπου δεν καταλαβαίνει, σ'άλλους μπροστά -του το'χω πει-στα χείλη να μη βγαίνει