Φεύγω και μες στα μάτια μουτα δάκρυα σημάδι στη σκέψη μου πως θα' ρχεσαιμωρό μου κάθε βράδυ
Είναι στιγμές που δε μπορώτο δάκρυ να κρατήσω είσαι σε ξένη αγκαλιάπως να το λησμονήσω
Kανόνα την πορεία σου,σάλευγε, ξεκουνήσου, έλα επαέ Kατερινιόστον πιο τρελό της νήσου
Τα άρματα κι η λεβεντιάστην Κρήτη κυβερνούνε στις λύπες μας και στις χαρέςσαφη βροντοκοπούνε.